Berlinale 2020: "Shirley" - Κριτική

Δημοσίευση: 25 Φεβ. 2020, 20:09
Συντάκτης:

Σύνοψη: Η συγγραφέας Σίρλεϊ Τζάκσον (Ελίζαμπεθ Μος) και ο σύζυγός της και καθηγητής πανεπιστημίου Στάνλεϊ Χάιμαν (Μάικλ Στούλμπαργκ) υποδέχονται στο σπίτι τους τον Φρεντ (Λόγκαν Λέρμαν) και την Ρόουζ (Οντέσα Γιάνγκ), ένα νεαρό, πρόσφατα παντρεμένο ζευγάρι. Ο Φρεντ αναλαμβάνει καθήκοντα βοηθού καθηγητή για τον Στάνλεϊ στο τοπικό κολέγιο θηλέων του Bennington, ενώ η Ρόουζ ασχολείται με το νοικυριό, καθώς η Σίρλεϊ φαίνεται να υποφέρει από writer’s block, ενώ δεν έχει βγει από το σπίτι εδώ και μήνες. Οι δυο γυναίκες σταδιακά θα αναπτύξουν μια πολύπλοκη σχέση, η οποία θα της φέρει στα άκρα.

<a href="/synenteyxeis/mpil-nai-o-haraktirismos-emporiko-einai-mia-poly-omorfi-lexi/65348">Μπιλ Νάι: "Ο χαρακτηρισμός εμπορικο είναι μια πολύ όμορφη λέξη"</a>ΣΧΕΤΙΚΑΜπιλ Νάι: "Ο χαρακτηρισμός εμπορικο είναι μια πολύ όμορφη λέξη"

Γνώμη: Οι προσδοκίες που δικαίως είχε δημιουργήσει η Τζόζεφιν Ντέκερ με την προηγούμενη ταινία της “Madeline’s Madeline”, εκπληρώνονται με σχεδόν θριαμβευτικό τρόπο στο “Shirley”, ένα αντισυμβατικό πλην απολαυστικό πορτρέτο μιας σπουδαίας λογοτεχνικής φιγούρας, αυτή της Σίρλεϊ Τζάκσον. Η Τζάκσον (1916-1965), το ενδιαφέρον για την οποία έχει αισίως αναζωπυρωθεί μετά την μεταφορά του δικού της “The Haunting of Hill House” στη γνωστή σειρά του Netflix, έζησε λίγο, αλλά άφησε πίσω της μυθιστορήματα και διηγήματα που ανατέμνουν με νυστέρι τον τρόμο που κρύβεται στις διαπροσωπικές σχέσεις και τις μικρές κοινωνίες.

Η Ντέκερ σοφά επιλέγει να μην ακολουθήσει την πεπατημένη βιογραφική οδό και να βασιστεί αντ’ αυτoύ στο “Shirley: A Novel”, μυθιστόρημα της Σούζαν Σκαρφ Μερρέλ, η οποία ακολουθεί μια προσέγγιση a la “Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ” και τοποθετεί το υπαρκτό ζεύγος των Τζάκσον και Χάιμαν σε μια φανταστική συμβίωση με το νεαρό ζευγάρι, που προσπαθεί να κερδίσει την εύνοιά τους. Το πολυεπίπεδο σενάριο της Σάρα Γκάμπινς (“I Love Dick”, “Better Things”), σε συνδυασμό με την αεικίνητη κάμερα του Στούρλα Μπραντθ Γκρόβλεν (“Victoria”) και το ανήσυχο score της Tamar-kali (“Mudbound”), δημιουργούν μια υποβλητική και ενίοτε οριακά απειλητική ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι των δύο διανοούμενων και η Ντέκερ υφαίνει έναν λεπτό ιστό ανάμεσα στους χαρακτήρες, οι σχέσεις των οποίων παλινδρομούν σε ένα φάσμα μεταξύ στοργής, εκμετάλλευσης και τοξικότητας.

Η αρχική αντιπάθεια της Σίρλεϊ για την Ρόουζ μετατρέπεται σε μια σχέση αμοιβαίας εξάρτησης, καθώς η Τζάκσον συνειδητοποιεί ότι η νεαρή γυναίκα μπορεί να τη βοηθήσει στη συγγραφή του νέου της βιβλίου, ενώ η Ρόουζ νιώθει να βγαίνει από το καλούπι της χαρωπής νοικοκυράς των 50s δίπλα στην ψυχολογικά ασταθή Τζάκσον. Υποθέτουμε ότι σε αυτό το σημείο της καριέρας της, δεν αποτελεί πλέον έκπληξη για κανέναν το γεγονός ότι η Ελίζαμπεθ Μος (“The Handmais’s Tale”) είναι μια ερμηνευτική δύναμη της φύσης στον ρόλο της Τζάκσον. Φέρνοντας κι εδώ λίγο από το βιτριόλι, βασικό υλικό της εξίσου πολύ καλής ερμηνείας της στο “Her Smell” του Άλεξ Ρος Πέρυ, και μπλέκοντας το με στιγμές όπου διαφαίνεται η ανασφάλεια και η απόγνωση της ηρωίδας της, η Μος μαγνητίζει και ευτυχώς η Οντέσα Γιάνγκ (“Richard Says Goodbye”) δεν στέκεται απλώς επάξια απέναντί της, αλλά την συμπληρώνει, παρουσιάζοντας  τη σταδιακή χειραφέτηση της Ρόουζ μέσα από μια κυρίως σωματική ερμηνεία. Εξαιρετικός είναι και ο Μάικλ Στούλμπαργκ (“Call me by your name”) στον ρόλο του συζύγου της Τζάκσον. Ο Στούλμπαργκ προσδίδει μια οριακά οριακά creepy ενέργεια στον χαρακτήρα του, καθώς εναλλάσσει τον θαυμασμό που νιώθει για το συγγραφικό ταλέντο της Τζάκσον με χαριτωμένες προσβολές για το είδος του βιβλίου που επιθυμεί να γράψει και λοιπές χειριστικές συμπεριφορές, τόσο απέναντί της όσο και προς τη μεριά της Ρόουζ και του Φρεντ.

Με μοναδικό μελανό σημείο μια μικρή βιασύνη που διαφαίνεται στο τρίτο μέρος του “Shirley”, καθώς τα ψυχολογικά παιχνίδια ανάμεσα στα μέλη της τετράδας οδεύουν προς την έκβασή τους, μπορούμε επιτέλους να μιλάμε για μια ταινία που έχει μεν στο επίκεντρό της μια εκκεντρική λογοτεχνική φιγούρα, αλλά πετάει με δεξιοτεχνία τα κλισέ που συνοδεύουν τις βιογραφικές απόπειρες στα σκουπίδια, για να αφηγηθεί μια συναρπαστική ιστορία με τέτοια τόλμη και πρωτοτυπία που πιθανότατα θα ευχαριστούσαν ακόμα και την ίδια την Τζάκσον!

8 / 10

Clip από την ταινία εδώ.

70ο Φεστιβάλ Βερολίνου. Οι βαθμολογίες του MOVE IT για τις ταινίες του Διαγωνιστικού: The Intruder (1/10)Hidden Away (7,5/10), First Cow (7/10), The Salt Of Tears (4/10), All The Dead Ones (4/10), Undine (8/10), Delete History (6/10), My Little Sister (7/10), Siberia (1/10), The Woman Who Ran (6,5/10), Bad Tales (5,5/10), Never Rarely Sometimes Always (-), Berlin Alexanderplatz (-), Dau Natasha (-), The Roads Not Taken (-), Days (-), Irradiated (-), There Is No Evil (-)

 

Το 70ο Φεστιβάλ του Βερολίνου διεξάγεται 20 Φεβρουαρίου με 1 Μαρτίου 2020, το MOVE IT βρίσκεται εκεί με την πολυπληθέστερη αποστολή για ελληνικό μέσο και σας μεταφέρει για 10η συνεχή χρονιά όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες της αγαπημένης μας ευρωπαϊκής πόλης, στο ειδικά διαμορφωμένο section μας.

Πρώτη δημοσίευση: 25 Φεβ. 2020, 20:09
Ενημέρωση: 9 Μαΐου 2020, 03:14
Συντάκτης:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
21 hours

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos