Mary

Είναι από εκείνες τις στιγμές που έχεις όρεξη να δεις ταινία και καθώς ψάχνεις τις νέες κυκλοφορίες βλέπεις το όνομα του Gary Oldman. Χωρίς δεύτερη σκέψη βάζεις την ταινία όντας σίγουρος για την επιλογή σου. Πάντα όμως πρέπει να υπάρχει μία εξαίρεση για να επιβεβαιώνει τον κανόνα και αυτή είναι το «Mary».

Η ταινία κυκλοφόρησε το 2019 παρότι έχει έντονο χαρακτήρα παλιού θρίλερ-μυστηρίου. Ο David (Gary Oldman) είναι ένας καπετάνιος που «ερωτεύεται» ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο, το οποίο ονομάζεται Mary. Καταφέρνει να το κερδίσει στον πλειστηριασμό και αποφασίζει να το επισκευάσει και να το μετατρέψει σε τουριστικό πλοίο παρά τις διαφωνίες της οικογένειάς του. Λίγο καιρό αργότερα το πλοίο είναι έτοιμο και η οικογένεια είναι έτοιμη να εγκαινιάσει το πλοίο με ένα σύντομο ταξίδι, το οποίο θα γίνει η αρχή του κακού.

Παρότι το Mary θα μπορούσε να είναι ένα αξιόλογο θρίλερ που θα κρατούσε σε αγωνία τον θεατή μέχρι το τέλος, δεν τα καταφέρνει. Ακολουθεί όλα τα κλισέ των ταινιών με στοιχειωμένα σπίτια με τη μόνη διαφορά να είναι ότι πλέον το σκηνικό δεν είναι ένα σπίτι αλλά ένα πλοίο. Οποιεσδήποτε σκηνοθετικές προσπάθειες γίνονται για να κάνουν την ταινία τρομακτική αποτυγχάνουν παταγωδώς: η ταινία δεν έχει χαρακτήρα, τελικά καταντούν κουραστικές.

Ωστόσο δεν καταβάλλεται η ίδια προσπάθεια για τους χαρακτήρες της ταινίας, οι οποίοι μοιάζουν εντελώς επιφανειακοί. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού εκτός από τα προβλήματα που δημιουργούνται λόγω του μυστηρίου που κρύβει το πλοίο, αποκαλύπτονται και τα προβλήματα της οικογένειας. Αυτό όμως αντί να λειτουργήσει ως αφορμή για τη σύνθεση ενός υπόβαθρου, συντελεί απλά στην ενίσχυση της έντασης και της υστερίας στην ταινία.

Αν μπορεί κανείς να κρατήσει κάτι θετικό από το Mary είναι φυσικά η ερμηνεία του Gary Oldman και των υπόλοιπων ηθοποιών που είναι πραγματικά αξιόλογη δεδομένων των συνθηκών.

Άννα Μαρία Χατζηστυλιανού