Ακούστε καλύτερα το soundtrack…
Ο Μαρκ Πέλιγκτον μετά από εξαιρετικά βίντεο κλιπ για Nine inch nails, Pearl Jam (δικό του το Jeremy) U2, έγινε σκηνοθέτης και μας έδωσε τα «Arligton road» και «Ο χρησμός της πεταλούδας».
Μια χαρά και τα δύο.
Αυτά πριν δέκα χρόνια, όμως.
Στο «I melt with you» σκηνοθετεί στην πρώτη μισή ώρα, διαφήμιση... μπύρας. Η’ ποτού. Ξέρετε αυτές με τα φιλαράκια που ξεδίνουν σαν να είναι 15 χρονών ξανά, καλοντυμένοι και αστραφτεροί. Ο Πέλιγκτον πρέπει να δοκιμάζει κάθε... γνωσία λήψης που υπάρχει, κάθε παλέτα χρώματος και φωτογραφίας. Ανεξήγητο γιατί, περιμένεις να δεις τι θα γίνει. Το πάρτι με drugs και κορίτσια, σημείο ταύτισης. Μέχρι εκεί. Το πρώτο «twist» το δέχεσαι. Μετά, όλα παίρνουν τον κατήφορο, χωρίς τίποτα να είναι πιστευτό.
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι το ύφος της κινηματογράφησης. Είναι πως οι ερμηνείες των ηθοποιών, προσπαθούν τόσο, μα τόσο, πολύ να σε πείσουν, που σε κουράζουν. Ασε βέβαια το γεγονός ότι δεν νιώθεις την παραμικρή συμπάθεια για δαύτους. Οι υποτιθέμενες τραγωδίες τους δεν σου προκαλούν καν οίκτο... Και να σκεφτείτε, και εγώ σαράντα είμαι!
Σε μια ταινία που εμφανίζονται ελάχιστα η Κάρλα Κουτζίνο και η Σάσα Γκρέϊ και μένεις μέχρι το τέλος, μπας και τις ξαναδείς...
Καλύτερα να ακούσετε το σάουντρακ, το οποίο είναι άψογο, με μπάντες όπως Galaxie 500, The Specials, The Jesus and Mary Chain, Love And Rockets, The Pixies, Bauhaus...
Γιάννης Λυμπέρης
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων