"Carnival Row" season 1: Σοβαροφανές στα όρια του κιτς

Σύνοψη: Βρισκόμαστε σε ένα φανταστικό βικτωριανό κόσμο με μυθολογικά πλάσματα που έχουν μεταναστεύσει επειδή στις πλούσιες πατρίδες τους έχουν εισβάλλει τα βασίλεια των ανθρώπων. Ο ντετέκτιβ Rycroft Philostrate και μια πρόσφυγας νεράιδα ονόματι Vignette Stonemoss ξεκινούν μια επικίνδυνη σχέση. Η Vignette κρύβει ένα μυστικό που δεν το ξέρει ούτε ο Philo και θα θέσει σε κίνδυνο την πιο σημαντική του υπόθεση: μια σειρά φοβερών δολοφονιών. Όσο ο Philo ερευνά, ανακαλύπτει ένα τέρας που κανείς δεν είχε φανταστεί».

ΣΧΕΤΙΚΑRoad House

Άποψη: Το κενό που άφησε το «Game of Thrones» είναι δυσαναπλήρωτο, τουλάχιστον μέχρι να δούμε το τηλεοπτικό «Lord of the Rings» στο οποίο έχουν εναποθέσει όλοι τις προσδοκίες τους. Πολλές επικές σειρές φαντασίας βγαίνουν αλλά δύσκολα εκπλήσσουν ή γοητεύουν, όπως συμβαίνει στο συμβατικό και σοβαροφανές «Carnival Row» της Amazon.

Η σειρά οκτώ ωριαίων επεισοδίων του Rene Echevarria και του Travis Beacham μετατρέπει την βικτωριανή Αγγλία του 19ου αιώνα σε ένα πεδίο μάχης ανάμεσα σε ανθρώπους και φανταστικά πλάσματα, κάτι νεράιδες που βρίσκονται σε περιορισμό, σε περιθωριοποίηση έχοντας με τους ανθρώπους να έχουν καταλάβει τις εκτάσεις τους και να μην τους υπολογίζουν.

Τα μηνύματα της σειράς είναι εύκολα και προφανή, σε μια εποχή όπου η Αμερική προσπαθεί να γίνει μεγαλύτερη και πιο λευκή, χτίζοντας τείχη, σε μια Ευρώπη που κλείνει πόρτες σε μετανάστες και πρόσφυγες, οι νεράιδες του Carnival Row φαντάζουν σαν άλλοι πρόσφυγες που προσπαθούν να βρουν τρόπο να επιβιώσουν σε έναν κόσμο που από την μια πλευρά τους ανάγκασε στην προσφυγιά και από την άλλη τους περιφρονεί για αυτό, όπως δηλαδή συμβαίνει και στην πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι αναφέρονται στην σειρά πλοία που φθάνουν στην Αγγλία με τις νεράιδες-μετανάστες, κάποια εκ των οποίων βυθίζονται, με την πρωταγωνίστρια που υποδύεται ικανοποιητικά η Cara Delevingne να ήταν η μόνη επιζώσα σε ένα τέτοιο πλοίο.

Παράλληλα, μιας και βρισκόμαστε στον 19ο αιώνα, ή σε έναν μαγικό, σαν από παράλληλο σύμπαν 19ο αιώνα, δηλαδή στο απόγειο της αποικιοκρατίας, οι συνδέσεις με την αποικιοκρατική επιβολή και εκδίωξη πληθυσμών από πλευράς της Μ. Βρετανίας ή της Γαλλίας, ή ακόμα το προγενέστερο παράδειγμα της Αμερικής και της εξαφάνισης των γηγενών πληθυσμών εύκολα μπορούν να θεωρηθούν συνδετικοί κρίκοι με την ιστορία της σειράς.

Κάπου όμως χάνεται μέσα σε όλη αυτήν την δίνη, να συνδέσει δηλαδή κοινωνικοπολιτικά μηνύματα του τώρα με την επική φαντασία αλλά και με το μυστήριο καθώς όλα αρχίζουν να κινούνται από την στιγμή που ένα μυστηριώδες πλάσμα αρχίζει να δολοφονεί με τον ντετέκτιβ Orlando Bloom, που όσο καλός αν θεωρήσουμε ότι ήταν παλιότερα σε ταινίες του είδους, τόσο ντεφορμέ είναι εν προκειμένω, να προσπαθεί να βγάλει άκρη σε όλο αυτό. Άλλωστε είναι απαραίτητος ο καλός ήρωας, ο σωτήρας, ο άνθρωπος που θα ταυτιστεί μαζί του ο θεατής ως εκπρόσωπος του καλού που θα σώσει το είδος του αλλά και το άλλο είδος.

Γενικότερα, αυτό που ξενίζει σε αυτήν την ακριβή και μεγάλη παραγωγή, είναι το πόσο σοβαρά παίρνει τον εαυτό της, λες και είναι βικτωριανό μυθιστόρημα του Ντίκενς, με αποτέλεσμα πολλά στοιχεία όπως τα φανταστικά πλάσματα να φθάνουν κοντά στα όρια του κιτς, κάτι που θα αποφευγόταν σε μια πιο ελαφριά ή χιουμοριστική προσέγγιση.