"Big Little Lies" season 2: "The Meryl Streep Show"

Όταν το Big Little Lies εμφανίστηκε στο τηλεοπτικό τοπίο, τον Φεβρουάριο του 2017, μας συστήθηκε ως ένα miniseries επτά επεισοδίων, με ένα ηχηρότατο γυναικείο καστ και ένα whodunit μυστήριο που εξιχνιάστηκε σε ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά φινάλε της δεκαετίας που διανύουμε.

ΣΧΕΤΙΚΑΗ 2η σεζόν του "Big Little Lies" έχει τρέιλερ

 Μετά την τεράστια απήχησή του, αλλά και τον θρίαμβό του στα Emmy εκείνης της χρονιάς, οι φωνές που ζητούσαν απεγνωσμένα μία δεύτερη σεζόν με την εξέλιξη της ιστορίας των Monterey Five, εισακούστηκαν και σύντομα μια είδηση έκανε τους φανς της σειράς να ανυπομονούν για τη στιγμή που θα ακούσουν για άλλη μια φορά το "Cold Little Heart" του Michael Kiwanuka στους τίτλους αρχής: η Μέριλ Στριπ, η γυναίκα που θα βραβευτεί ακόμα κι αν παίξει το δέντρο σε παιδική παράσταση, θα ερχόταν να συμπληρώσει την ομάδα των Νικόλ Κίντμαν, Ρις Γουίδερσπουν, Λόρα Ντερν, Σέιλιν Γούντλεϊ και Ζόι Κράβιτς. Επίσης, ενθαρρυντικό ήταν και το ότι τη σκηνοθεσία των επτά νέων επεισοδίων θα αναλάμβανε η άξια Άντρια Άρνολντ (Fish Tank, American Honey).

Και κάπως έτσι πέρασαν δύο χρόνια και οι ιδιωτικές ζωές των ευκατάστατων (sic) κατοίκων του Monterey επέστρεψαν στις οθόνες μας. Υπήρχε τελικά σοβαρός λόγος για την ύπαρξη της δεύτερης σεζόν; Η απάντηση είναι και ναι και όχι.

Ας ξεκινήσουμε με τα θετικά: κάποιες από τις βασικές θεματικές της πρώτης σεζόν, όπως ο δύσκολος δρόμος προς την επούλωση από την ψυχική και σωματική βία, η θέση της σύγχρονης γυναίκας στο τρίπτυχο εργαζόμενη - σύζυγος - μητέρα και η δύναμη των γυναικών που στέκουν δίπλα η μία στην άλλη, παραμένουν επίκαιρα στην σχεδόν post-metoo εποχή που διανύουμε. 

Ειδικά η πολύπλοκη ψυχοσύνθεση ενός θύματος σεξουαλικής και συζυγικής βίας, που μέσα σε όλα αυτά θρηνεί και τον θάνατο του συζύγου - θύτη, σκιαγραφήθηκε αρκετά αποτελεσματικά μέσα από τον χαρακτήρα της Σελέστ (Κίντμαν), η οποία γρήγορα φάνηκε ότι θα αποτελέσει το επίκεντρο της σεζόν. Όταν μάλιστα βάζεις απέναντι στην Κίντμαν το μεγαθήριο Στριπ, στο ρόλο της πεθεράς που "το μόνο που θέλει είναι αυτό που είναι καλό για τα παιδιά", τότε αυτομάτως δημιουργείς τεράστιες προσδοκίες στον θεατή. Οι προσδοκίες όμως αυτές δυστυχώς δεν ξεπερνιούνται ποτέ! 

Η Κίντμαν και η Στριπ είναι μεν και οι δύο τους συγκλονιστικές, αλλά είναι σαν να έχουν πάρει σχεδόν όλο το εγχείρημα πάνω τους, καθώς το σενάριο δεν τις βοηθάει ιδιαίτερα, όπως και τα φλάσμπακ, τα οποία λειτουργούσαν στην πρώτη σεζόν, αλλά σε αυτήν οριακά ενοχλούν και δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα στην εξέλιξη της πλοκής ή στο να ρίξουν φως στην ψυχολογική κατάσταση των πέντε γυναικών, οι οποίες ζούνε πλέον με ένα μυστικό που απειλεί να διαλύσει τις ζωές τους.

Το μυστικό αυτό είναι σαφώς πιο επώδυνο για τον χαρακτήρα της Μπόνι (Ζόι Κράβιτς), η οποία (spoiler) ήταν αυτή που έσπρωξε τον σύζυγο της Σελέστ (Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ) στον θάνατό του. Όμως, εκτός από μια απλοϊκή αναδρομή στο παρελθόν της, με αφορμή την επίσκεψη της μητέρας της, και πολλά κοντινά στο πανέμορφα θλιμμένο πρόσωπο της Κράβιτς, η Μπόνι παραμένει στο περιθώριο και σε αυτή τη σεζόν, παρότι στο τέλος της πρώτης είχαμε μείνει με την εντύπωση ότι οι πέντε γυναίκες είχαν αναπτύξει έναν πολύ δυνατό δεσμό. 

Στον αντίποδα της κυρίως σιωπηλής ύπαρξης της Μπόνι, υπάρχει η ιστορία της οικονομικής κατάρρευσης της οικογένειας της Ρενάτα (Ντερν) που μας χάρισε μερικές απολαυστικές σκηνές και female-empowerment GIFS, αλλά η Τζέιν (Γούντλεϊ) και ειδικά η Μάντελιν (Τζέιν) φαίνεται σαν να έχουν παραγκωνιστεί ως χαρακτήρες, ώστε να οδηγηθεί η σειρά στο showdown μεταξύ Κίντμαν και Στριπ.

Και κάπως έτσι, η φετινή σεζόν μοιάζει αποδυναμωμένη σε σχέση με την προηγούμενη, σίγουρα όχι αχρείαστη αλλά όχι και τόσο απαραίτητη. Προφανώς και θα τσιμπήσει τα Emmy της, όμως είναι μάλλον καταδικασμένη να ζήσει στη σκιά της πρώτης και να μείνει στο μυαλό μας ως "η σεζόν με τη Μέριλ Στριπ".