"The hot zone" season 1: Παράνοια με τον ιό

Σύνοψη: Tο 1989 οι μαϊμούδες μιας ερευνητικής κλινικής στη Βιρτζίνια αρρωσταίνουν και πεθαίνουν εντός ημερών. Η υπόθεση τραβά το ενδιαφέρον της Nancy Jaax, μιας συνταγματάρχης και ερευνήτριας του Ινστιτούτου λοιμωδών ασθενειών του Αμερικανικού στρατού, η οποία ζητά την βοήθεια του μέντορά της Wade Carter, ενός γνωστού επιδημιολόγου. Τελικά, ο ιός που μαστίζει την ερευνητική κλινική είναι ο Έμπολα, που για πρώτη φορά βρίσκεται στην Αμερική.

ΣΧΕΤΙΚΑΟ Κρις Χέμσγουορθ χωρίς όριο. Και η Marvel στην τσίτα.

Άποψη: Η νέα σειρά του National Geographic βασίζεται στο ομότιτλο best-seller βιβλίο του Richard Preston που δημοσιεύθηκε 25 χρόνια πριν. Το “The Hot Zone” μπορεί να στερείται ουσίας, αλλά καταφέρνει να μας μεταφέρει το κλίμα παράνοιας που έχουμε συνηθίσει να βιώνουμε σε μεγάλου μήκους ταινίες. Αν σκεφτούμε πως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή το δεύτερο μεγαλύτερο καταγεγραμμένο κρούσμα του ιού, καθιστά το “The Hot Zone” ακόμα πιο επίκαιρο.

Η σειρά χωρίζεται σε δύο διαφορετικές χωροχρονικές αφηγήσεις: την παροντική του 1989 στην Αμερική και την παρελθοντική του 1976 στο Ζαΐρ (το σημερινό Κονγκό). Το ’76 παρακολουθούμε τους επιδημιολόγους Wade (Liam Cunningham) και Trevor (James D’Arcy) να βρίσκονται στο Ζαΐρ για να συλλέξουν δείγματα αίματος για ανάλυση. Το 1989 παρακολουθούμε την Dr. Nancy (Juliana Margulies) να υποπτεύεται πως ο ιός που μαστίζει τις μαϊμούδες είναι ο Έμπολα. Οι συνεργάτες και οι ανώτεροί της δεν την πιστεύουν, αλλά όταν επιβεβαιώνεται πως πρόκειται για αυτόν τον θανατηφόρο ιό, η κυβέρνηση αρνείται να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αφού η μόλυνση στην ερευνητική κλινική μπορεί να περιοριστεί χωρίς να το μάθει το κοινό.

Τα τέσσερα αρχικά επεισόδια χτίζουν σταδιακά την αγωνία και τον φόβο: ο Dr. Peter Jahrling (Topher Grace) έχει μεταχειριστεί δείγμα του ιού χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό, κάτι που έχει κρατήσει μυστικό, οι υπάλληλοι της κλινικής μεταχειριζόνται τις μαϊμούδες χωρίς μάσκες και γάντια, ερχόμενοι σε επαφή με τα σωματικά υγρά και τα περιττώματά τους, η κυβέρνηση είναι απροετοίμαστη, και οι πολίτες απροστάτευτοι. Η σκηνοθεσία υποβοηθά την σταδιακή παράνοιά μας, καθώς χωρίς λόγια ο κίνδυνος γίνεται απτός: χρειάζεται μόνο ένας άνθρωπος να είναι μολυσμένος μέχρι να εξαπλωθεί σε μια μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού. Στα δύο τελευταία επεισόδια η αγωνία κορυφώνεται, καθώς παρακολουθούμε μια στρατιωτική ομάδα υπό την καθοδήγηση του λοχαγού Jerry (Noah Emmerich), της Dr. Nancy, και του Carter να εισέρχονται με προστατευτικό εξοπλισμό στην μολυσμένη κλινική για να θανατώσουν 500 μαϊμούδες, οι οποίες είναι φονικές!

Οι επεξηγηματικές σκηνές περί επιδημιολογίας είναι πολλές και ευπρόσδεκτες. Παρ’όλα αυτά όμως υπάρχουν και σκηνές συναισθηματικού περιεχομένου (βλέπε Nancy και Jerry, Nancy και ο μπαμπάς της), που δεν προσδίδουν τίποτα στην ιστορία, ούτε μας παρακινούν να συναισθανθούμε τον πόνο των χαρακτήρων. Το μεγαλύτερο ατού της σειράς είναι το καστ: η Margulies (“The Good Wife”) είναι αρκετά καλή στο ρόλο της Dr. Nancy, και το coolness της ταιριάζει γάντι στην αμερόληπτη στάση ενός επιστήμονα. Παρ’όλα αυτά, είχε και καλύτερους ρόλους. Ύστερα εμφανίζεται ο Cunningham ως Wade και μας έκανε να θυμηθούμε το “Game of Thrones”. Πλάι τους βρίσκεται και ο Noah Emmerich ως Jerry που μας θύμησε το “The Americans," ενώ ο Robert Sean Leonard που εμφανίζεται σε ένα μικρό ρόλο μας θύμισε το “House”. Όλοι τους έχουν μεστές ερμηνείες, αλλά τελικά έχουν υποδυθεί κάποιους ρόλους σε εμβληματικές σειρές, που μας κάνουν να τις αναπολούμε και να ξεχνάμε για λίγο το “The Hot Zone”.