Agatha and the Truth of Murder

Agatha and the Truth of Murder - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Το 1926 η διάσημη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Αγκάθα Κρίστι βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση. Από την μία βλέπει ότι οι ιστορίες της γίνονται πλέον πιο προβλέψιμες, από την άλλη ο σύζυγός της ζητά διαζύγιο έχοντας παράλληλη σχέση με μια 24χρονη. Τότε θα εξαφανιστεί για έντεκα μέρες χωρίς κανείς να ξέρει πού βρίσκεται και με το βρετανικό έθνος να διερωτάται πού είναι η συγγραφέας, από τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων μέχρι την βρετανική αστυνομία. Ο λόγος της εξαφάνισης? Όπως οι ήρωές της, ανέλαβε χρέη ντετέκτιβ στην υπόθεση μιας ανεξιχνίαστης δολοφονίας προ έξι ετών.

Άποψη: Η Αγκάθα Κρίστι παραμένει μέχρι και σήμερα μια από τις πιο πολυδιαβασμένες συγγραφείς στον κόσμο, με το βιβλίο της «Ποιος σκότωσε τον Ρότζερ Άκροϋντ» να περιλαμβάνεται στην λίστα με τα εκατό πιο πολυδιαβασμένα βιβλία στον κόσμο. Στην Ελλάδα ειδικότερα είναι πολύ αγαπητή, γι’ αυτό δεν προκαλεί εντύπωση που μια βρετανική τηλεταινία που προβλήθηκε στο βρετανικό κανάλι Channel 5 ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο και στην Αμερική είναι διαθέσιμη μέσω Netflix, στην χώρα μας βρήκε διανομή στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Το γεγονός είναι λίγο πολύ γνωστό καθώς είχε προκληθεί μεγάλος σάλος από την εξαφάνισή της, χωρίς ποτέ η ίδια να δώσει εξήγηση για το τι ακριβώς είχε συμβεί, ενώ έχει ήδη γίνει ταινία το 1979 με την Vanessa Redgrave ως Κρίστι έχοντας στο πυρήνα το ίδιο γεγονός. Αυτό που αλλάζει είναι η εξήγηση της εξαφάνισης, καθώς ενώ η επίσημη εκδοχή είναι αμνησία, κάτι που κανείς ποτέ δεν πίστεψε, η ταινία δημιουργεί μια φανταστική ιστορία κατά την οποία μια νοσοκόμα ζητά από την συγγραφέα την διερεύνηση του θανάτου της βαφτησιμιάς της Florence Nightingale.

Η ταινία έχει πραγματικό ενδιαφέρον στο πώς συνδυάζει στην ουσία μια βιογραφική ταινία αναπαριστώντας την ζωή της Αγκάθα εκείνη την εποχή με το είδος με το οποίο η ίδια καταξιώθηκε, τα μυστήρια. Σαν άλλη μις Μαρπλ ή Ηρακλής Πουαρό προσπαθεί μακριά από όλους, απομονωμένη σε ένα σπίτι μαζί με τους υπόπτους να βρει άκρη. Αναπόφευκτα ως ιστορία και κυρίως ως προς την διαχείρισή της μας φέρνει στον νου ένα βιβλίο της, το «And then there were none» καθώς υπάρχουν αρκετά κοινά σημεία στην υπόθεση, όπως και το γνωστό επιτραπέζιο Cluedo που έγινε ταινία ως «Clue».Ακολουθεί μια ίδιας υφής παιγνιώδη διάθεση εξερεύνησης, μόνο που αυτή την φορά έχει να αναμετρηθεί πραγματικούς και όχι μυθιστορηματικούς δολοφόνους.

Αυτό το οποίο φοβάται η συγγραφέας, σύμφωνα με την ταινία, ότι δηλαδή έχει γίνει προβλέψιμη, είναι και η αυτοαναφορική παγίδα που πέφτει και η ταινία καθώς και εκείνη προσπαθεί να αποφύγει την προβλεψιμότητα στην οποία εν τέλει εγκλωβίζεται. Ως προς την λύση του μυστηρίου ακολουθεί μάλιστα την ίδια τακτική της Κρίστι, δηλαδή την ενοχοποίηση όλων των εν δυνάμει θυτών ως έναν τρόπο να θολώσει τα νερά για να προκύψει τελικά κάποιος από αυτούς, μια αρκετά παλαιάς λογικής συγγραφική τακτική. Ως προς το ότι η ταινία έχει μια ξεκάθαρα τηλεοπτική αισθητική δεν μπορεί κανείς να την κατηγορήσει καθώς για αυτό το μέσο έγινε, άσχετο αν εμείς θα το δούμε στο σινεμά. Έστω και στο σινεμά όμως οι φανς της Αγκάθα θα ευχαριστηθούν να την δουν τώρα που καλοκαιριάζει και τέτοιους είδους αναγνώσματα και ταινίες γίνονται θερινή μόδα, καθώς προσφέρει αυτό που και η ίδια ως συγγραφέας προσέφερε, μυστήριο, φόνο, αδιαφορία για οτιδήποτε εξωγενές του μυστηρίου, εύκολους για ευρεία κατανάλωση χαρακτήρες και ένα σχετικά προβλέψιμο σασπένς.

Πρώτη δημοσίευση: 6 Ιουνίου 2019, 17:11
Ενημέρωση: 13 Ιουνίου 2019, 03:56
Τίτλος:
Agatha and the Truth of Murder (Άγκαθα, η εξιχνίαση ενός φόνου)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
92
Εταιρία διανομής: 
Release: 
6 Ιουνίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos