Someone great

Σύνοψη: Η Jenny (Gina Rodriguez) κατάφερε να βρεί την δουλειά των ονείρων της: αρθρογράφος μουσικής για το περιοδικό Rolling Stone. Η νέα της δουλειά όμως προϋποθέτει η Jenny να μετακομίσει από τη Νέα Υόρκη στο Σαν Φρανσίσκο. Με αφορμή την μετακόμισή της, ο Nate (Lakeith Stanfield) τη χωρίζει και έτσι η Jenny βρίσκει τον εαυτό της ξαφνικά single και με ραγισμένη καρδιά. Θα τηλεφωνήσει στις φίλες της, Blair (Brittany Snow) και Erin (DeWanda Wise) για μια αξέχαστη ημέρα, γεμάτη αλκοόλ, ναρκωτικά, και μουσική στη Νέα Υόρκη.

Άποψη: Το “Someone Great” είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Jennifer Kaytin Robinson με την ίδια να γράφει το σενάριο. Πρόκειται για μια feel-good ταινία χωρισμού, η οποία έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα των Netflix των rom-coms. Σκηνοθετικά μας θύμισε ένα Instagram-ικό “Broad City”, καθώς η ταινία χρησιμοποιεί σαν καμβά διάφορετικές τοποθεσίες της Νέας Υόρκης, κάτι που υπογραμμίζει την αίσθηση ελευθερίας που αισθάνονται οι χαρακτήρες. Η αισθητική είναι χωρίς αμφιβολία μοντέρνα, με ορισμένα flashbacks της Jenny να θυμίζουν φωτογραφικά φίλτρα και ένα πολύ προσεγμένο soundtrack να συνοδεύει κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή. Επρόκειτο για μια περιπέτεια, όπου η Jenny και οι φίλες της στέκονται τυχερές ή άτυχες κατά τη διάρκεια μιας ημέρας.

Ο λόγος για αυτήν την περιπέτεια δεν είναι απλά ο χωρισμός της Jenny, αλλά η επικείμενη μετακόμισή της που θα αλλάξει τη ζωή της: οι γυναίκες αυτές είναι ένα βήμα πριν τα τριάντα και η μετακόμιση της Jenny σηματοδοτεί και υπενθυμίζει πως ο καιρός για νεανικά καπρίτσια τελείωσε. Οι ζωές τους προχωρούν στο επόμενο στάδιο, στο οποίο γεννιούνται νέες ανάγκες, όπως η ανάγκη για δέσμευση, για καριέρα, ή απλά για μια πρωινή βόλτα στην νεοϋρκόζικη λαϊκή.

Αν και πρωταγωνίστρια είναι η Jenny, τα storylines των Blair και Erin είναι εξίσου ανεπτυγμένα και ενίοτε πιο ενδιαφέροντα. Η Blair από μια κοπέλα κολλημένη σε μια μακροχρόνια σχέση βρίσκει το κουράγιο για ένα νέο ξεκίνημα, ενώ η Erin αντιμετωπίζει τους φόβους της για τη δέσμευση και ομολογεί την αγάπη της για την κοπέλα της. Η Jenny από την άλλη, προσπαθεί να διαχειριστεί τον χωρισμό της με τον άντρα που αγαπούσε και η στεναχώρια της την ωθεί σε μια επική κρεπάλη με στόχο να ξεχάσει, έστω προσωρινά, τον πόνο της. Ενίοτε η Jenny ξεσπά σε ελεγείες για τον έρωτα και τη σχέση της, κάτι που καταλήγει σε ένα γλυκόπικρο συναίσθημα, το οποίο συνοδεύει κάθε τέλος και κάθε νέα αρχή.

Από τα καλύτερα σημεία της ταινίας είναι τα flashbacks που λαμβάνουν χώρα στο μυαλό της Jenny. Ένα τραγούδι, μια γωνιά του δρόμου, το συντριβάνι στο Central Park, μας μεταφέρουν πίσω τη στιγμή που γεννήθηκε η οποιαδήποτε ανάμνηση της Jenny, είτε καλή είτε κακή. Βέβαια, ο Stanfield (“Atlanta”) και η Gina Rodriguez (“Jane the Virgin”) είναι αρκετά δυνατά χαρτιά και οι ερμηνείες τους καθιστούν κάθε σκηνή που εμφανίζονται μαζί σχεδόν απτή. Από τη μια ο Stanfield έχει έμφυτα τη γοητεία και το χάρισμα, ενώ από την άλλη η Rodriguez έχει απωλέσει το κεφάτο προσωπείο της Jane the Virgin, και μας εκπλήσσει ευχάριστα.

Εν τέλει, το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι το γυναικείο κάστ, κοινώς η Gina Rodriguez, η Brittany Snow (“Pitch Perfect”) και η DeWanda Wise (“She’s Gotta Have It”). Η χημεία μεταξύ τους είναι αδιαμφισβήτητη και πείθουν τον θεατή πως μια τέτοια φιλία είναι απλά ένα γεγονός της ζωής, μια φιλία γεμάτη κατανόηση, αγάπη και υποστήριξη: μια φιλία παντοτινή.