"American Soul" season 1: Πρόχειρο και άστοχο

Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια εποχή που η τηλεόραση ήταν ένα μικρό κουτί, η μουσική δυσεύρετη και οι εμφανίσεις μεγάλων αστέρων της μουσικής σπάνιες. Η ιδέα του Soul Train γεννήθηκε στο Σικάγο και μεταφέρθηκε στη φυσική της έδρας το Hollywood. Από το 1971 μέχρι και το 2003 ήταν ένα μουσικοχορευτικό θέαμα που πέτυχε να είναι μια από τις σημαντικότερες τηλεοπτικές εκπομπές για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Αποτέλεσε έναν σταθμό της νεανικής αφροαμερικανικής μουσικής, του χορού και της μόδας. Εξέπεμπε στις Η.Π.Α. το σήμα της «αγάπης, της ειρήνης και της ψυχής (soul)», σύμφωνα με την ατάκα που χρησιμοποιούσε ο οικοδεσπότης της εκπομπής Don Cornelius κατά το κλείσιμο της εβδομαδιαίας μετάδοσης.

Οι συνδημιουργοί του American Dreams, Jonathan Prince και Devon Greggory, επιστρέφουν με το American Soul και ακολουθούν τις ζωές των νέων ερασιτεχνών χορευτών εκτός του στούντιο. Παρακολουθούμε τις ιστορίες των προσωπικών ζωών τους υπό τη μορφή μιας δραματικής σαπουνόπερας παρά μιας vintage σειράς μουσικής και χορού.

Η σειρά επικεντρώνεται κυρίως στο όραμα και την επιχειρηματική τόλμη του Don Cornelius. Είχε οραματιστεί τη δημιουργία μιας εκπομπής που θα αναμεταδίδεται σε εθνική εμβέλεια και θα εισάγει στα σπίτια κάθε αμερικανικής οικογένειας τη μαύρη μουσική αλλά και την εικόνα των αφροαμερικανών όπως ακριβώς είναι «δυνατοί, δυναμικοί και όμορφοι». O πρωταγωνιστής, ένας ενδιαφέρον χαρακτήρας στην πραγματικότητα, είχε πολεμήσει στο Βιετνάμ και επέστρεψε σώος. Τώρα παλεύει να υλοποιήσει το όραμά του και έχει να αντιμετωπίσει τον διάχυτο στην αμερικανική κουλτούρα ρατσισμό, το κλειστό club της μουσικής και την έλλειψη πόρων. Τελικά καταφέρνει να κάνει τα πρώτα βήματά του και εμείς μπορούμε να παρακολουθήσουμε το παρασκήνιο της μουσικής βιομηχανίας και των ζωών των καλλιτεχνών.

Περιμέναμε γκρούβες και μουσικάρες. Περιμέναμε να προσγειωθούμε στη δεκαετία του 70 και να μας βάλει στο κλίμα της εποχής, να μας κάνει να θέλουμε να ζήσουμε και εμείς εκείνη την ωραία και αντιφατική εποχή. Δεν μπορούμε να πούμε ότι το πέτυχε. Η ιστορία αναλώνεται σε μελοδράματα σχετικά με τις ζωές των χορευτών, των μουσικών και του Don Cornelius. Φαίνεται πρόχειρα φτιαγμένη ίσως λόγω του χαμηλού budget. Αυτό δεν δικαιολογεί όμως και την έλλειψη ελκυστικής υποκριτικής, τους βαρετούς διαλόγους και τις άστοχες και κουραστικές αναδρομές στο παρελθόν που μπερδεύουν και αποπροσανατολίζουν τον θεατή.

Bασίλης Μπατάλας