ΣΕΙΡΕΣ

"Kidding" season 1: Αλλόκοτο, συγκινητικό, ανθρώπινο

Δημοσίευση: 22 Απριλίου 2019, 12:50
Συντάκτης:

Σύνοψη: Ο Jeff (Jim Carrey) είναι ο Mr. Pickles: ευγενικός, αξιαγάπητος, και απέραντα καλοσυνάτος: παρουσιάζει ένα παιδαγωγικό σόου για μικρά παιδιά ονόματι “Puppet Time.” Ο Jeff όμως είναι ένας άνδρας που παρακολουθεί την ζωή του να καταρρέει μετά τον θάνατο του ενός γιού του. Πλέον σε διάσταση με τη γυναικά του Jill (Judy Greer), προσπαθεί να προχωρήσει στη ζωή του μένοντας κολλημένος στο ίδιο σημείο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να διαχειριστεί μυριάδες άγνωστα συναισθήματα και νέα δεδομένα.

<a href="/nea/kidding-season-2-xehoristi-thesi-stin-kardia-mas/62445">"Kidding" season 2: Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας</a>ΣΧΕΤΙΚΑ"Kidding" season 2: Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας

Άποψη: Το “Kidding” είναι μια αλλόκοτη σειρά με δημιουργό τον Dave Holstein (“Weeds”), διευθυντές παραγωγής τους Jim Carrey, Michel Gondry, και Jason Bateman ανάμεσα σε άλλους, σηματοδοτεί την δεύτερη πετυχημένη συνεργασία του Jim Carrey και του Michel Gondry μετά το αξέχαστο “Eternal Sunshine of a Spotless Mind,” ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και το τηλεοπτικό comeback του Carrey  μπροστά από την κάμερα έπειτα από 18 χρόνια και το τέλος του «In living color». Τα ρομαντικά στοιχεία που διακατέχουν το μυαλό του Gondry διαχέονται στα πέντε από τα δέκα επεισόδια που ο ίδιος σκηνοθέτησε, αν και το υπαρξιακό άγχος που επίσης χαρακτηρίζει τον Gondry, όπως και τον Carrey, είναι πανταχού παρόν. Αισθητικά και σκηνοθετικά η σειρά θυμίζει ένα πιο προσγειωμένο “Eternal Sunshine of a Spotless Mind” και “Science of Sleep,” ενώ ο μαγικός ρεαλισμός μας προσκαλεί σε έναν κόσμο που δεν ξέρουμε πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει η φαντασία. Το πλατό του “Mr. Pickles Puppet Time”, σχεδιασμένο από τον Gondry, υπογραμμίζει την αντίθεση του σόου με τον έξω κόσμο, όπου ο τελευταίος χαρακτηρίζεται από έναν αέναο κυνισμό. Υπάρχη μια διαμάχη μεταξύ αυτών των δύο κόσμων, η οποία επίσης μεταφέρεται και στον ψυχισμό του Jeff: όλοι του λένε πως πρέπει να μεγαλώσει, ενώ ο ίδιος θέλει να ακολουθήσει τις αξίες του κόσμου που έχει στην καρδιά και στο μυαλό του.  

Η ιστορία είναι κωμικοτραγική: ο Jeff έχει μετακομίσει σε ένα νέο διαμέρισμα μακριά από τη γυναίκα του και τον άλλο του γιό Will (Cole Allen). Έχοντας αποκτήσει μια νέα προσέγγιση για τη ζωή, ο Jeff θεωρεί πως έχει χρέος να προετοιμάσει τους μικρούς του θεατές για ό,τι έπεται στη ζωή: τον θάνατο. Ο πατέρας του, Seb (Frank Langella), ο οποίος είναι ο παραγωγός της παιδικής σειράς, και η αδερφή του Jeff, Deirdre (Catherine Keener), η οποία δημιουργεί τις μαριονέτες του σόου, προσπαθούν να του συμπαρασταθούν χωρίς αποτέλεσμα. Όχι μόνο γιατί και οι ίδιοι προσπαθούν να διαχειριστούν τις απώλειές τους και τις ζωές τους, αλλά κυρίως γιατί ο Jeff στα μάτια τους καταρρέει. Παρ’όλα αυτά, ο Jeff βλέπει τον εαυτό του να αναγεννάται, όπως ο ίδιος λέει “I am not having a breakdown, I am having a breakthrough,” κάτι που εαν συνδέσουμε με την τέχνη kintsugi (η οποία αναφέρεται στη σειρά), καταλήγουμε στη βάση της σειράς: μετά τον σπαραγμό, έρχεται η ανάρρωση. Οι ουλές που αποκτά η ψυχή και το σώμα είναι σημάδια επούλωσης που συμβολίζουν την ανθεκτικότητα του ανθρώπου, την ολότητά του.

Το “Kidding” είναι γεμάτο από υπαρξιακό άγχος, το οποίο βιώνουν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, όλοι οι χαρακτήρες. Ο Jim Carrey ως Jeff, εκφράζει μια απέραντη θλίψη, την οποία αισθανόμαστε και εμείς. Αν και έγινε γνωστός για τους κωμικούς του ρόλους στα “Ace Ventura”, “The Mask”, “Dumb and Dumber” και άλλα, έχει αποδείξει πως είναι ακόμα καλύτερος στο δράμα με τα “The Truman Show”, “Man on the Moon”, “Eternal Sunshine of a Spotless Mind”, με αποκορύφωμα το “Kidding”, το οποίο γράφτηκε από τον Holstein με τον Carrey στο μυαλό του για πρωταγωνιστικό ρόλο. Μπορεί η Judy Greer, η φοβερή Catherine Keener και ο Frank Langella να προσφέρουν εξαιρετικές ερμηνείες, όμως την παράσταση κλέβει ο Carrey σε κάθε σκηνή.

Το “Kidding” είναι μια από τις καλύτερες σειρές που μπορείτε να δείτε: αληθινή, συγκινητική και πάνω από όλα ανθρώπινη.

 

 

tags: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos