Αυτές είναι οι πρώτες γυναίκες σκηνοθέτιδες στην ιστορία

Δημοσίευση: 8 Μαρτίου 2019, 17:20

Το Girl Talk είναι μια εβδομαδιαία ματιά στις γυναίκες του κινηματογράφου— του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Πριν μερικές εβδομάδες παρουσιάστηκε στο BAMcinématek της Νέας Υόρκης μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση με installations. Οι «Πρωτοπόρες: οι πρώτες γυναίκες παραγωγοί κινηματογράφου», ένα νέο πρόγραμμα σε συνεργασία με την Kino Lorber και τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, με τη συμβολή της ιστορικού Shelley Stamp.

Η σειρά περιλαμβάνει ολοκαίνουργιες 2K αποκαταστάσεις κλασσικών (και συχνά ξεχασμένων) ταινιών, που επικεντρώνονται σε γυναίκες σκηνοθέτες από τον βωβό κινηματογράφο της Αμερικής.

Όπως υπογραμμίζεται «ήταν συχνό το φαινόμενο, οι γυναίκες σκηνοθέτιδες να μην αναγνωρίζονται ως σκηνοθέτες, παρόλο που χωρίς αμφιβολία, ήταν οι de facto σκηνοθέτες και οι βασικοί δημιουργικοί πυρήνες της ταινίας».

Οι γυναίκες έπαιξαν έναν εξαιρετικό ρόλο στην πρώιμη παραγωγή ταινιών, αλλά αυτή η ιστορία έχει ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό», δήλωσε ο έφορος της σειράς Stamp σε επίσημη δήλωση. "Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που οι ταινίες αυτές έχουν αποκατασταθεί και επανεξεταστεί έτσι ώστε το σύγχρονο κοινό να έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει ότι οι γυναίκες ήταν ικανές σκηνοθέτιδες μέχρι και 100 χρόνια πριν.

«’49-'17» (1917) της RUTH ANN BALDWIN

Αρχικά δημοσιογράφος, η Baldwin τελικά έγινε σεναριογράφος και συντάκτρια, πριν η Universal της αναθέσει να σκηνοθετήσει τις δικές της ταινίες, συμπεριλαμβανομένου του έξυπνου "'49 - '17", που θεωρείται η πρώτη Western ταινία που σκηνοθετήθηκε από γυναίκα.

 «CURSE OF QUON GWON: WHEN THE FAR EAST MINGLES WITH THE WEST» (1916) της MARION E. WONG

Η ζωή της Wong σηματοδοτήθηκε από πρωτιές - ίδρυσε την Mandarin Film Company στην τρυφερή ηλικία των 21 ετών, στη συνέχεια ξεκίνησε τα γυρίσματα της πρώτης της ταινίας, η οποία έγινε η πρώτη κινεζική-αμερικανική ταινία μεγάλου μήκους και η πρώτη ταινία που χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη κινεζική-αμερικανική ταινία, και η πρώτη ταινία που είχε πλήρως κινεζικό καστ καθώς την παραγωγή της είχε αναλάβει μια κινεζική εταιρεία. Η ταινία θεωρήθηκε ευρέως ως αποτυχία. Εμπνευσμένη από μια επίσκεψη στην Κίνα, η ταινία της Wong είναι εν μέρει μια ιστορία αγάπης και εν μέρει το αμερικανικό όνειρο. Ποτέ δεν επιλέχθηκε για διανομή και οι οικονομικές δυσκολίες ήταν τόσο μεγάλες που η εταιρεία της δεν έκανε ποτέ άλλη ταινία. Λέγεται ότι η Wong ζήτησε από την οικογένειά της να μην μιλήσει ποτέ γι 'αυτό και τα παιδιά της αγνοούσαν το έργο της για χρόνια. Το «Curse of Quon Gwon» θεωρούνταν χαμένο, μέχρι να βρεθούν δύο μπομπίνες (των οκτώ) σε ένα υπόγειο του Oakland. Η ταινία έχει προστεθεί από τότε στο Εθνικό Κινηματογραφικό Μητρώο και στον κατάλογο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.

 «HYPOCRITES» (1915) της LOIS WEBER

Η Weber ήταν κυριολεκτική με την αμφιλεγόμενη ταινία της του 1915, που αναφερόταν στην υποκρισία της θρησκείας και χρησιμοποίησε πραγματικά γυμνές ηθοποιούς για να απεικονίσουν τη «γυμνή αλήθεια». Η πολυτάλαντη Weber - ήταν ηθοποιός, παραγωγός, συγγραφέας και σκηνοθέτιδα - είναι μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της εποχής του βωβού κινηματογράφου, ανεξαρτήτως φύλου. Η Weber ήταν ιδιαίτερα παραγωγική και πιστεύεται ότι έκανε μεταξύ 200 και 400 ταινιών κατά τη διάρκεια της καριέρας της, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 135 που σκηνοθέτησε η ίδια. Περίπου 20 από αυτές τις ταινίες εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά ο αντίκτυπος της Weber στη βιομηχανία παραμένει και το ενδιαφέρον της για την παραγωγή ταινιών για ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης (αρκετά για να προσελκύσει την προσοχή των πρώιμων λογοκριτών του Χόλυγουντ) εξακολουθεί να αποτελεί έμπνευση. Η Weber ενδιαφερόταν επίσης για τις εμπορικές παραγωγές που θα θεωρούσαμε ότι ήταν κινηματογραφικές επιτυχίες, συμπεριλαμβανομένης της συγγραφής της πρώτης μεταφοράς του «Tarzan» στη μεγάλη οθόνη.

 «FINE FEATHERS» (1912) της LOIS WEBER

Η ταινία μικρού μήκους «Fine Feathers» της Weber αρχικά μπορεί να θεωρηθεί μια ρομαντική ταινία, προτού μετατραπεί σε μια ανάλυση θεμάτων όπως τα ταξικά προβλήματα και οι καταχρηστικοί άνδρες  (στην περίπτωση αυτή ένας ζωγράφος που υπόσχεται να σώσει τη φτωχή μούσα του, δεν τη σώζει, και μετά τη σώζει, είναι κάπως μπερδεμένο).

 «LINDA» (1929) της DOROTHY DAVENPORT

Μια πρώην ηθοποιός που έγινε πανίσχυρη παραγωγός, η Davenport καταγόταν από μια θεατρική οικογένεια και πέρασε σχεδόν ολόκληρη τη ζωή της στον κόσμο του θεάματος. Η κλίση της στην παραγωγή ταινιών με μια συνειδητά κοινωνική πτυχή, συνοδεύτηκε από μια μεγάλη προσωπική τραγωδία: ο σύζυγός της, ο ηθοποιός Wallace Reid, εθίστηκε στα παυσίπονα μετά από ένα ατύχημα στο πλατό, ένα περιστατικό που έριξε σκιά στη ζωή της Davenport και την ώθησε τελικά στην παραγωγή της ταινίας «Human Wreckage», μια ταινία για τους κινδύνους των ναρκωτικών, στην οποία μάλιστα πρωταγωνίστησε και η ίδια.Το 1929, το ενδιαφέρον της για αληθινά θέματα της καθημερινότητας συνέβαλε στη δημιουργία της ταινίας «Linda», η οποία επικεντρώνεται σε μια νέα γυναίκα που αναγκάζεται να εγκαταλείψει την αγάπη της ζωής της για να παντρευτεί έναν πιο αποδεκτό άντρα.

 «THE RED KIMONO» (1925) των DOROTHY DAVENPORT & WALTER LANG

Η Davenport, επίσης, ήταν η σκηνοθέτιδα και η παραγωγός της ταινίας «Human Wreckage», μια άλλης ταινίας για την κοινωνία, αν και η επιλογή της Davenport να δηλώσει ότι η ταινία πραγματεύεται μια αληθινή ιστορία και να χρησιμοποιήσει το πραγματικό όνομα της γυναίκας στην οποία βασίστηκε η ταινία, τελικά οδήγησε σε τεράστιο νομικό ζήτημα. Η ταινία ελαφρώς δραματοποιεί τη ζωή της Gabrielle Darley (που ενσαρκώνεται από την Priscilla Bonner), και την ακολουθεί, καθώς εξωθείται στην πορνεία. Η πραγματική Darley μήνυσε αργότερα την Davenport και κέρδισε.

«BREAD» (1918) της IDA MAY PARK

Όπως η Davenport, η Park έκανε το ξεκίνημά της στη βιομηχανία ως ηθοποιός, πριν εισέλθει στο στούντιο ως συγγραφέας μαζί με τον ηθοποιό σύζυγό της Joseph De Grasse. Η Park έγραψε πάνω από 50 ταινίες μεταξύ 1914 και 1930 και σκηνοθέτησε 14 ταινίες μεταξύ 1917 και 1920.

Η Park ήταν επίσης υποχρεωμένη να κάνει κοινωνικά ευσυνείδητες ταινίες, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας «Bread», που ακολουθεί μια φτωχή γυναίκα στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τη φτώχεια, ένα όνειρο που κατέστη ακόμη πιο δύσκολο εξαιτίας των πολλών αντρών που την κακοποίησαν.

 «A FOOL AND HIS MONEY» (1912) της ALICE GUY-BLACHÉ

Χαρακτηριζόμενη από πολλούς ως η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτιδα, η Guy-Blaché απολάμβανε μια παραγωγική σταδιοδρομία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τον 20ό αιώνα, η οποία χαρακτηρίστηκε από μεγάλα τεχνολογικά βήματα και μια πραγματική επιθυμία να πρωτοπορήσει στον τομέα της.

Μεταξύ του 1896 και του 1920, η Guy-Blaché έγραψε, σκηνοθέτησε και παρήγαγε πάνω από 1.000 ταινίες στη Γαλλία και στην Αμερική, από τις οποίες μόνο 350 υπάρχουν ακόμη. Ήταν πρωτοπόρος στη χρήση των ειδικών εφέ μαζί με τον Georges Méliès, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές διπλής έκθεσης και κάλυψης για τις οποίες επαινέθηκε. Επίσης, πειραματίστηκε με τη διαδικασία χρωματισμού με το χέρι κατά τη δεκαετία του 1990 με το «Pierette's Escapades» εμβαπτίζοντας τα ασπρόμαυρα φιλμ σε βαφή και χρωματίζοντας τα γαλακτώματα. Μέχρι το 1910, η Guy-Blaché είχε μαζί με τον συζυγό της, Herbert Blaché, το δικό της κινηματογραφικό στούντιο. Η κωμωδία μικρού μήκους «A Fool and His Money»  είναι η παλαιότερη γνωστή ταινία στην οποία όλο το καστ απαρτίζεται από μαύρους ηθοποιούς.

 «WHEN LITTLE LINDY SANG» (1916) της LULE WARRENTON

Η πρώην μικρή σταρ έγινε πραγματική πρωτοπόρος παραγωγός. Η Warrenton ήταν η μόνη γυναίκα που έκανε ταινίες στο δικό της στούντιο στη Universal  την εποχή του βωβού κινηματογράφου. Παρότι στράφηκε στις κωμωδίες, αργότερα ειδικεύτηκε στις παιδικές ταινίες, τις οποίες ονόμασε «Films for Little Ones», οι οποίες δεν είχαν ως στόχο την ψυχαγωγία, αλλά αφορούσαν θέματα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τα παιδιά σήμερα. Μια από τις αρχικές μικρού μήκους ταινίες της,  το «When Little Lindy Sang», αναφέρεται στις φυλετικές προκαταλήψεις και επικεντρώνεται σε ένα μαύρο παιδί σε μια σχολική τάξη λευκών.

«MOTHERHOOD: LIFE’S GREATEST MIRACLE» (1925) της LITA LAWRENCE

Αν αναζητήσετε περαιτέρω πληροφορίες για την Lawrence, πιθανότατα δεν θα τα καταφέρετε. Όπως αναφέρουν οι επίσημες σημειώσεις της BAM, «Πρόσφατα ανακαλύφθηκε και αποκαταστάθηκε η ταινία «Motherhood», η οποία είναι η μόνη γνωστή ταινία της Lita Lawrence - μια καλλιτέχνιδα για την οποία δεν γνωρίζουμε πολλά. Η ταινία είναι μια τολμηρή ματιά στην άμβλωση και την αντισύλληψη».

 «SALOMÉ» (1923) της CHARLES BRYANT

Ως ηθοποιός που έγινε σκηνοθέτιδα, η Bryant, σκηνοθέτησε μια άγρια προσαρμογή του έργου του Oscar Wilde στον βωβό κινηματογράφο, και αυτό ήταν επί χρόνια το πάθος της ρωσικής καταγωγής ηθοποιού και παραγωγού Alla Nazimova, της οποίας το μεγαλύτερο όνειρο το έφερε στη ζωή. Πράγματι, η ταινία εξακολουθεί να είναι ένα πλούσιο, μοναδικό κλασικό έργο που επί μακρόν πιστεύεται ότι το καστ απαρτίζεται εξ ολοκλήρου από ομοφυλόφιλους ηθοποιούς.

Άννα Μαρία Χατζηστυλιανού
Αfterwords

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos