Σύνοψη: Ο κριτικός τέχνης Morf Vandewalt είναι πολύ γνωστός και πολύ αυστηρός στην κριτική του. Η φίλη του η Josephina θα βρει στο σπίτι του νεκρού γείτονά της πίνακες που είχε δημιουργήσει  και θα τους δείξει στον Morf και στην ιδιοκτήτρια της γκαλερί που δουλεύει, την Rhodora Haze. Η γκαλερίστα θα θελήσει να πλουτίσει από τις εκθέσεις που θα διοργανώσει για τον αποθανόντα  ζωγράφο, όπως και ο Morf με το βιβλίο που θα γράψει για εκείνον. Το πνεύμα όμως του νεκρού φαίνεται να παραμένει μέσα στους πίνακές του, διψώντας για αίμα.

Άποψη: Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης ενδείκνυται για αντικείμενο σάτιρας, όπως άλλωστε έχει γίνει και άλλες φορές στο παρελθόν (στο βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα «Το Τετράγωνο»), ωστόσο συνήθως γίνεται πολύ πιο επιφανειακά και καθόλου καίρια, όπως στην νέα ταινία του Dan Gilroy («Nightcrawler») για το Netflix, στην οποία συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον Jake Gyllenhaal. Μια ταινία που ακολουθεί την ανθρωπογεωγραφία του Robert Oltman, δηλαδή μια πληθώρα ηρώων, που ο καθένας έχει την δική του συμβολή στην πλοκή και μια διαφορετική προσωπικότητα για να συμπληρώσει την ευρύτερη εικόνα της σύγχρονης τέχνης που αποτελείται από δυο διακριτά μέρη.

Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι στην ουσία η γνωριμία με εκπροσώπους της «εικαστικής βιομηχανίας», γκαλερίστες, καλλιτέχνες, κριτικοί τέχνης, συλλέκτες, όπου όλοι μαζί ρυθμίζουν την αγορά τέχνης και καθορίζουν το τι αξίζει και τι όχι να δει ο αόριστος θεατής.

Το δεύτερο μέρος μετατρέπεται σε μεταφυσικό θρίλερ, διότι το πνεύμα του ζωγράφου έχει ζωντανέψει τα έργα τα οποία πλέον επιβάλλονται στους αυτοαποκαλούμενους διαχειριστές τους. Η αποτυχία της ταινίας έγκειται στο ότι ούτε το ένα είναι ουσιαστική σάτιρα, ούτε το άλλο τολμηρό στα όρια του καλτ, θρίλερ. Η σάτιρα ή η κριτική που επιχειρεί να κάνει ο Gilroy είναι  εμφανές ότι γίνεται από την πλευρά ενός ανθρώπου που δεν καταβυθίστηκε σε αυτόν τον κόσμο και έτσι αρκείται στο να παρουσιάσει μια σειρά από στερεοτυπικά φτιαγμένους χαρακτήρες: μια αυστηρή μεσήλικη γκαλερίστα που ελέγχει τα πάντα και δεν κωλώνει  πουθενά, ένας ομοφυλόφιλος σνομπ κριτικός τέχνης, ένας καλλιτέχνης στον κόσμο του  που δεν έχει ιδιαίτερη έμπνευση και μία βοηθός γκαλερίστα που προσπαθεί να επιβιώσει σε αυτόν τον χώρο αποτελούν τα βασικά πιόνια της ιστορίας. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι στόχος της ταινίας δεν ήταν μια εις βάθος κριτική της τέχνης, αλλά περισσότερο ένα καλτ θρίλερ με πίνακες που ζωντανεύουν και σκοτώνουν, ούτε και πάλι επιτυγχάνεται ο στόχος διότι απέχει χιλιόμετρα μακριά από το να γίνει μια ένοχη απόλαυση και έτσι να θεωρηθεί καλτ. Ούτε πολύ αίμα υπάρχει, ούτε ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στα έργα που ζωντανεύουν, κάτι που γίνεται μόνο όταν το θυμάται ο σκηνοθέτης ότι πρέπει να μπει. Στην πραγματικότητα ελάχιστες σκηνές της ταινίας δείχνουν τα δολοφονικά ένστικτα των έργων.

Και επειδή αυτό που προφανώς ήθελε να πει ο σκηνοθέτης είναι για την καπήλευση του έργου τέχνης από τρίτους, την οικειοποίηση και εκμετάλλευσή του  και την πώλησή του σαν απλό προϊόν προς αγορά, με την επιφανειακότητα που διακρίνεται το όλο μήνυμα πέφτει στο νερό. Ίσως επαναπαύτηκε σε ένα επιδερμικό στιλιζάρισμα. Και είναι κρίμα γιατί είχε ένα ταλαντούχο καστ με τον Gyllenhaal ως τεχνοκριτικό, την Rene Russo ως ιδιοκτήτρια γκαλερί και τον John Malkovich ως περιζήτητο καλλιτέχνη που σε μια πιο εύστοχη αντιμετώπιση του θέματος θα μπορούσαν να καταφέρουν πολλά.

Πρώτη δημοσίευση: 20 Φεβ. 2019, 14:34
Ενημέρωση: 20 Φεβ. 2019, 14:34
Τίτλος:
Velvet Buzzsaw (Velvet Buzzsaw)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
113
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos