Σύνοψη: H ταινία ακολουθεί τα ίχνη μιας νεαρής οικιακής βοηθού που δουλεύει για μια μεσοαστική οικογένεια στη γειτονιά Ρόμα της Πόλης του Μεξικού. Σ’ αυτόν τον ύμνο αγάπης για τις γυναίκες που τον μεγάλωσαν, ο Κουαρόν αντλεί από τις μνήμες της παιδικής του ηλικίας για φτιάξει ένα ζωντανό, συναισθηματικό πορτρέτο της κοινωνική πυραμίδας στο Μεξικό, με φόντο την ταραχώδη δεκαετία του ’70. 

Άποψη: Αν πρέπει να ευχαριστήσουμε το Netflix που χρηματοδότησε, στήριξε και θα δώσει την δυνατότητα σε ένα ασπρόμαυρο μεξικάνικο δράμα με παντελώς άγνωστους ηθοποιούς (ακόμα και αν το σκηνοθετεί o βραβευμένος με Όσκαρ, Αλφόνσο Κουαρόν) να φτάσει σε εκατομμύρια ζευγάρια μάτια, θα πρέπει επίσης να ευχαριστήσουμε και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που ανακαίνισε την αίθουσα του Ολύμπιον και μας χάρισε μια καθηλωτική εμπειρία με την προβολή του φιλμ όπως ακριβώς το έχει φανταστεί ο 57χρονος δημιουργός του: σε ψηφιακό φορμά 65mm, σε ανάλυση εικόνας 4Κ και με σύστημα ήχου Dolby Surround 7.1.

Και είναι μαγικός ο τρόπος με τον οποίο ο Κουαρόν αποφασίζει να μιλήσει για το παρελθόν της παιδικής του ηλικίας, νοσταλγικός και συγκινητικός, χρησιμοποιώντας τόσο εξελιγμένα μέσα, τα οποία τιθασεύει και αφομοιώνει σε ένα τελικό αποτέλεσμα με διάχυτη νοσταλγία (με δυστυχώς αναπάντεχα σιωπηλό σχόλιο για την γενικότερη πολιτική κατάσταση της εποχής), αλλά σφιχτοδεμένο και μονταρισμένο σαν ένα σύγχρονο δραματικό φιλμ που ωθεί τον νεορεαλισμό σε ένα διαφορετικό επίπεδο ανάγνωσης.

Είναι αφοπλιστικά διεισδυτική η ματιά του, μεγαλοπρεπής και λυρική, ειδικά στους δύο βασικούς γυναικείους χαρακτήρες της ταινίας, της οικιακής βοηθού που εκτός από να φροντίζει ολόκληρη την οικογένεια, διαχειρίζεται και την δική της παράλληλη ενηλικίωση και δευτερευόντως της μητέρας της οικογένειας που διαχειρίζεται το διαζύγιό της με τέσσερα παιδιά. Δεν καδράρει μελοδραματικά, αλλά με μια αξεπέραστη φυσικότητα και λεπτομέρεια στην απεικόνιση των συναισθημάτων που εξασφαλίζει μια ανεμπόδιστη ροή σε όσα συμβαίνουν, η οποία σε αιχμαλωτίζει χωρίς να το καταλάβεις με την φυσικότητά της.

Και όταν από το δεύτερο μισό και μετά, τα προβλήματα και οι εντάσεις μιας μεσοαστικής οικογένειας αρχίζουν και "φωνάζουν" ξεπερνώντας το στάδιο της υπόγειας έντασης και της υποφόσκουσας αναγκαστικής προσαρμοστικότητας, μπορεί εμείς να παρασυρόμασε σε μια υψηλής συναισθηματικής έντασης ορμή που κορυφώνεται σε δύο συνταρακτικές σκηνές, ο ίδιος ο Κουαρόν όμως παραμένει ψύχραιμος και πάντα ειλικρινής. Χωρίς να χάνει πoτέ το focus του, απεικονίζει όσα συμβαίνουν με ανατριχιαστική διαύγεια και υπνωτιστικά travelling της κάμερας, φροντίζει να τα χωρά σχεδον όλα μέσα στις ευρυγώνιες λήψεις του που εκμεταλλεύονται άριστα την αρχιτεκτονική των τοποθεσιών που φιλμάρει, τελικά αποθεώνει την δύναμη και την αντοχή της γυναικείας φύσης, όχι όμως υστερικά και με passive aggressive μενταλιτέ, αλλά με βουβό πόνο και πείσμα και αγάπη.

Αγάπη μόνο για ενα αξέχαστο κοινωνικό έπος που δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην βρεθεί προτεινόμενο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας. 

Πρώτη δημοσίευση: 13 Δεκ. 2018, 12:56
Ενημέρωση: 21 Δεκ. 2018, 03:10
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Roma (Roma)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
135
Εταιρία διανομής: 
Release: 
13 Δεκεμβρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos