Στράτος Τζίτζης: "Βερολίνο, το τελευταίο κάστρο απελευθέρωσης"

Σύνοψη: Σάββατο βράδυ, Βερολίνο. Παρέες ανθρώπων αλλά και μοναχικοί τύποι βγαίνουν να εξερευνήσουν την νυχτερινή ζωή του ανεξέλεγκτου Βερολίνου όπου και τελικά θα βρεθούν όλοι μαζί στο περίφημο KitKatClub. Εκεί, θα αναμειχθούν όλοι μαζί υπό τους ξέφρενους ρυθμούς του club και θα αναθεωρήσουν καταστάσεις που έχουν ως δεδομένες.

ΣΧΕΤΙΚΑΗ Ελίνα Ψύκου και τα "Αδέσποτα κορμιά" της

Άποψη: Μετά τα “45 τετραγωνικά” και την “Καύση” ο σκηνοθέτης Στράτος Τζίτζης στρέφει το ενδιαφέρον του προς το έξαλλο Βερολίνο όπου ζει και εργάζεται για να ασχοληθεί για ακόμα μία φορά με έντονους, διαφορετικούς χαρακτήρες και την αλληλεπίδραση τους με τον κοινωνικό περίγυρο δίνοντάς τους όμως αυτήν την φορά την ηθική απελευθέρωση που προσφέρουν οι νυχτερινές ώρες. Οι πρωταγωνιστές του “Night Out”, άλλοι νέοι και ασυγκράτητοι, μερικοί ανοιχτοί σε καινούργιες ιδέες και άλλοι κρυφο-συντηρητικοί, ενεργούν υπό μία ελευθερία κινήσεων που τους δίνει θάρρος για να δοκιμάσουν νέα πράγματα και να γευτούν την απόλυτη έκσταση. Σκοπός του σκηνοθέτη ήταν εξαρχής αυτή η αίσθηση ελευθερίας ο οποίος αναφέρει ότι: «Ανέκαθεν ήθελα να γυρίσω μία ταινία σχετικά με την έκσταση και την ένταση του να ξεπερνάς τα όρια. Μόλις είδα τι γίνεται στο Βερολίνο αποφάσισα ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή».

Το ζενίθ αισθήσεων και η μέθη στην οποία επικεντρώνεται ο Τζίτζης είναι σεβαστά θέματα που αξίζουν μια προσεκτική ματιά από κάθε είδους καλλιτέχνη εδώ όμως κινηματογραφούνται δίχως την ένταση που θα περίμενε κανείς ακόμα παρόλη την προθυμία του σκηνοθέτη να αποδώσει μία σφαιρική άποψη με τις διαφορετικές προσεγγίσεις των πειρασμών από τους χαρακτήρες. Το πολύπλευρο σεξουαλικό παραλήρημα τους σκανδαλίζει αλλά δεν τους «φτιάχνει» απόλυτα με άμεση συνέπεια το βίωμα τους ενώ είναι κατανοητό με την έννοια ότι όλοι έχουν ανάγκη να σπάσουν τα δεσμά του εαυτού τους, έστω και φευγαλέα, για να συνειδητοποιήσουν μέσα σε αυτήν την διαχυτικότητα την δική τους αλήθεια αλλά τελικά δεν τους συγκλονίζει και ιδιαίτερα.

Το σενάριο δεν υφίσταται πολύ σαν έννοια στο “Night Out”, διατηρεί ωστόσο μία κατεύθυνση ιδεολογική που έχει την περισσότερο την μορφή συλλογής εμπειριών παρά δομημένων διαλόγων. Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης: «Τους συγκεκριμένους ρόλους δεν μπορείς να τους σεναριογραφήσεις. Οδηγίες φυσικά και υπήρχαν όμως σε μεγάλο βαθμό είναι αυτοσχεδιασμός ως προς τους διαλόγους».

Και λογικό αν αναλογιστούμε τις δυσκολίες που υπήρχαν για παράδειγμα στις σκηνές στο KitKatClub το οποίο απροσδόκητα και ενάντια σε όλα τα πιθανά εναλλακτικά σενάρια μπόρεσαν να κλείσουν για γυρίσματα, εν ώρα λειτουργίας. Η ηθοποιός Αλεξάνδρα Ζόε ωστόσο δήλωσε ότι: «Τα γυρίσματα στο KitKat είχαν πλάκα. Καταρχάς δεν ήταν κανένας μας ντυμένος διότι κάτι τέτοιο θα φάνταζε σαν παραφωνία μέσα σε αυτό το ρεαλιστικό περιβάλλον και ως εκ τούτου όλο το συνεργείο, ακόμα και ο Στράτος Τζίτζης, ήταν ημίγυμνοι. Τους ρόλους μας πάντως τους κρατήσαμε και όταν δεν τραβούσαν οι κάμερες με τους θαμώνες τους κλαμπ που μας προσέγγιζαν χωρίς να γνωρίζουν ότι ήμασταν εκεί για ταινία».

Στις εν λόγω σκηνές ο ερωτισμός ρέει άφθονος όπως και το διονυσιακό στοιχείο της μέθεξης για το μέλλον του οποίου ο Τζίτζης προβάλλει μία ανησυχία και αναφέρει σαν τελική σκέψη ότι: «Με την άνοδο των ακροδεξιών κανείς δεν ξέρει μέχρι πότε θα διαρκέσει αυτή η έκσταση. Ακόμα και το Βερολίνο που είναι το τελευταίο κάστρο απελευθέρωσης, Λονδίνο και Νέα Υόρκη πλέον βγάζουν ένα political correctness, μπορεί κάποτε να πέσει. Συνεπώς τέτοιες ταινίες θα λειτουργήσουν σαν μαρτυρίες για το μέλλον».

Το τρέιλερ της ταινίας και περισσότερες πληροφορίες εδώ.

6 / 10