Σύνοψη: Το 1819, 4 χρόνια μετά το τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων, η Αγγλία βρίσκεται σε μία δύσκολη φάση. Πολλοί άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, άλλοι βρίσκονται σε άθλια οικονομική κατάσταση, και μόνο οι μεγαλοκτηματίες και τα μέλη του Κοινοβουλίου φαίνεται να ευημερούν. Όλος αυτός ο αναβρασμός θα οδηγήσει μία ομάδα ανθρώπων, τους Μεταρρυθμιστές, να διεκδικήσει συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, όπως ψήφο σε όλους τους άνδρες. Η ειρηνική διαμαρτυρία στο St Peter’s Field στο Μάντσεστερ, θα καταλήξει στην σφαγή του Peterloo.

Άποψη: Το 2019 θα έχουν συμπληρωθεί 200 χρόνια από τα γεγονότα του Peterloo, όπως ονομάστηκε ειρωνικά από το μέρος που έγινε (St Peter’s Field) και το Waterloo (Βατερλό), την μάχη όπου ο Ναπολέων ηττήθηκε. Η διεκδίκηση κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης για την εργατική τάξη στην Βουλή των Κοινοτήτων, και η ψήφος σε όλους τους άνδρες, με το γνωστό σύνθημα «one man, one vote», αποτελεί μία προσπάθεια εκδημοκρατισμού του βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας, αν και έληξε άδοξα. Η παρακαταθήκη που άφησε όμως είναι πολύ μεγάλη, και γι αυτό ο σπουδαίος βρετανός σκηνοθέτης Mike Leigh, με την γνώριμη κοινωνική ματιά του, επέλεξε το συγκεκριμένο θέμα για την νέα του ταινία. Ο βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα σκηνοθέτης («Secrets and Lies») επιστρέφει μετά το «Mr Turner», την σκιαγράφηση του σπουδαιότερου ίσως βρετανού ζωγράφου, με ένα ακόμα θέμα που συνδέεται πολύ πιο έντονα με την αγγλική ιστορία. Όπως όμως απέδειξε και στο «Mr Turner», ξέρει πολύ καλά πώς να αναπλάθει με ιστορική ακρίβεια την εποχή που τον απασχολεί.

Στο «Peterloo» πάμε στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν η ήττα του Ναπολέοντα και το τέλος των πολέμων άφησε ρημαγμένη την αγγλική κοινωνία. Ο Leigh παραδίδει ένα πληθωρικό μάθημα ιστορίας, απόλυτα ακριβές, καθόλου εξιδανικευτικό, και χωρίς ίχνος πατριωτικής υπερβολής. Αντιθέτως, στέκεται κριτικά προς τον τότε βασιλιά και την αγγλική κυβέρνηση, δημιουργώντας μία σοσιαλιστική ταινία, υπό την έννοια του τεράστιου κοινωνικού και ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος που επιδεικνύει, χωρίς όμως τις υπερβολές και την δημαγωγία του συμπατριώτη του, Ken Loach. Αυτό που πετυχαίνει απόλυτα είναι να χαρτογραφήσει όλο το σκηνικό πίσω από την σφαγή, και γι αυτό εύστοχα υιοθετεί μία έκκεντρη αφήγηση, όπου το κυρίως μέρος της ταινίας είναι τα αίτια και οι αφορμές της διαμαρτυρίας και της καταστολής της, αφήνοντας για το τελευταίο μισάωρο τα γεγονότα του τίτλου.  Στις υπόλοιπες 2 ώρες της ταινίας παρελαύνουν όλες οι κοινωνικές τάξεις της χώρας, από τους εργάτες, τους στρατιώτες, τους δικαστές, τις νοικοκυρές, τις εργαζόμενες γυναίκες, τους πολιτικούς και φυσικά την βασιλική οικογένεια, την οποία γελοιοποιεί στο έπακρο.

Ακριβώς επειδή είναι μία συλλογική διαμαρτυρία, δεν υπάρχει κάποιος κεντρικός χαρακτήρας, αλλά η  ταινία συνεχώς περνάει από διάφορους ήρωες με τις υποϊστορίες τους, που όσο κρατάνε είναι εκείνοι οι πρωταγωνιστές. Αυτό συμπληρώνει την ουμανιστική ματιά του σκηνοθέτη, που δεν θέλει να δείξει ήρωες, αλλά ανθρώπους που το ίδιο το κράτος τους τιμωρεί. Χάρη στο μοντάζ του Jon Gregory («In Bruges», «Three Billboards») συνεχώς γίνονται συγκρίσεις και αντιπαραβολές, με πιο εύστοχη έναν στρατιώτη, που στην 1η σκηνή είναι χαμένος στην δίνη του πολέμου και στην τελευταία είναι χαμένος μέσα στην σφαγή, και αυτός που τον σκοτώνει δεν είναι ο γάλλος αντίπαλος, αλλά ο συμπατριώτης του από το ιππικό. Ο Leigh ωστόσο, αν και πάντοτε πολύ ακριβής, εδώ παρασέρνεται λίγο από την ιστορία, με αποτέλεσμα να γίνεται πολύ αναλυτικός, και ώρες-ώρες φλύαρος. Μία υπεραναλυτική, αλλά απίστευτα ακριβής περιγραφή της βρετανικής κοινωνίας των αρχών του 19ου αιώνα, που στέκεται κριτικά απέναντι στην ιστορία.

Πρώτη δημοσίευση: 1 Νοε. 2018, 10:00
Ενημέρωση: 8 Νοε. 2018, 18:05
Τίτλος:
Peterloo (Peterloo)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
154
Εταιρία διανομής: 
Release: 
1 Νοεμβρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos