Σύνοψη: Ο Ariel Bloch είναι ένας ευκατάστατος μεσήλικας, που λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από την γυναίκα που στα φοιτητικά του χρόνια είχε σχέση. Του αποκαλύπτει πως 9 μήνες αφότου χώρισαν γέννησε το παιδί τους, τον Adam, αλλά και ότι ένα μήνα πριν ο γιος του σκοτώθηκε σε ατύχημα. Τότε ο Ariel που ποτέ δεν ήθελε παιδί, θα έρθει αντιμέτωπος με την έννοια της πατρότητας, και έστω και αργά θα προσπαθήσει να μάθει όσα περισσότερα μπορεί για την ζωή του γιού που δεν πρόλαβε να γνωρίσει.

Άποψη:  Η ταινία του Ισραηλινού σκηνοθέτη Savi Gabizon ξεκινάει από την ίδια αφετηρία με το «Foxtrot» του συμπατριώτη του Samuel Maoz, δηλαδή από τον θάνατο του γιού δύο ανθρώπων, και την ζωή τους που επαναπροσδιορίζεται, χρησιμοποιώντας και οι δύο ταινίες το χιούμορ, τονίζοντας ακόμα περισσότερο το οξύμωρο της ζωής. Στον «Πόθο» («Longing») ο πατέρας αγνοεί την ύπαρξη του γιού του και όταν το μαθαίνει αμέσως τηλεφωνεί σε δικηγόρο για το πώς να το χειριστεί, μέχρι να του αποκαλύψει η πρώην σύντροφός του ότι είναι πλέον νεκρός. Ήδη από αυτήν την πρώτη σκηνή της ταινίας φαίνεται το ύφος που θα ακολουθήσει, διότι ούτε δείχνει τον θάνατο, ούτε μαθαίνουμε εξ αρχής για αυτό το ζήτημα, ούτε υπάρχει ιδιαίτερο πένθος (καθώς έχει πεθάνει εδώ και ένα μήνα), απλώς το ανακοινώνει στον πατέρα, σε μία σκηνή με αρκετή αίσθηση χιούμορ, επιβεβαιώνοντας τα λόγια του σκηνοθέτη ότι «είναι μία κωμωδία που προκαλεί μεγάλη θλίψη». Πράγματι, ο σκηνοθέτης παίζει με τον συντηρητισμό της ισραηλινής κοινωνίας, με τον αρνητισμό απέναντι σε κάτι διαφορετικό, όπως ο γιος που είχε ένα πόδι 5 εκατοστά πιο κοντό από το άλλο, ή την σεμνοτυφία στο ερωτικό κομμάτι. Παράλληλα, το δράμα των γονιών που έχουν χάσει το παιδί τους συνυπάρχει με δόσεις σχεδόν φελινικού σουρεαλισμού, μπλέκοντας όνειρο και πραγματικότητα. Ωστόσο, αν όλα αυτά ακούγονται ωραία, ο σκηνοθέτης κάνει μία άστοχη σύνδεσή τους, με αποτέλεσμα ούτε ως μαύρη κωμωδία ούτε ως δράμα να μπορεί να σταθεί. Οι σκηνές στις οποίες επιχειρείται η πλάκα, όπως όταν θέλουν να παντρέψουν τον νεκρό γιό τους με την νεκρή κόρη ενός άλλου ζευγαριού, σύμφωνα με μία ταοϊστική παράδοση, και αντ’ αυτού ξεκινάει μία κόντρα για το ποιο παιδί ήταν καλύτερο, ή λιγότερο προβληματικό, μοιάζει με μία ωραία σκηνή σε μία μαύρη σουρεάλ κωμωδία, αλλά μετέωρη σε αυτό το ισραηλινό δράμα, που προσπαθεί να συμπλέξει άτεχνα τα είδη.

Επίσης, όλη η ιστορία πατάει σε μία υπερβολή, με ένα πατέρα που ενώ ποτέ δεν γνώρισε τον γιό του, και ούτε ήξερε πως είχε, αρχίζει ένα ταξίδι για να βρει όλους τους ανθρώπους που τον είχαν γνωρίσει, προβάλλοντας σε εκείνους υποτιθέμενες ευθύνες για τον θάνατό του, με αποκορύφωμα την εμμονή του πατέρα με την δασκάλα γαλλικών του γιού του, που την θεωρεί υπαίτια επειδή απέρριψε σεξουαλικά τον ακόμα πιο εμμονικό γιό, που την ακολουθούσε παντού, μην βλέποντας τα αρνητικά στοιχεία του παιδιού που συνεχώς έρχονται στο φως. Όλη αυτή η εμμονή του πατέρα δεν αιτιολογείται, από την στιγμή που ούτε τον ήξερε, ούτε δείχνει λυπημένος. Άλλωστε, οι ευθύνες είναι αποκλειστικά δικές του, καθώς ο λόγος που η σύντροφός του δεν του είχε αποκαλύψει ότι είναι έγκυος, είναι επειδή ο ίδιος δεν ήθελε παιδιά και εξακολουθεί να μην. Μία άστοχη ως προς τον προσανατολισμό σπουδή στην πατρότητα.

Πρώτη δημοσίευση: 18 Οκτ. 2018, 12:54
Ενημέρωση: 25 Οκτ. 2018, 05:04
Τίτλος:
Πόθος (Ga'agua)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
100
Εταιρία διανομής: 
Release: 
18 Οκτωβρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos