Νύχτες 18: "Στους διαδρόμους" - Κριτική

Δημοσίευση: 29 Σεπτεμβρίου 2018, 19:39
Συντάκτης:

Σύνοψη: Ο Christian είναι ένας συνεσταλμένος νεαρός που πιάνει δουλειά στην αποθήκη ενός σούπερ μάρκετ. Αρχικά θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί και να κάνει φίλους, μέχρι να εγκλιματιστεί κάπως στο νέο περιβάλλον. Στην ίδια αποθήκη σε άλλο τμήμα δουλεύει η Marion, την οποία θα ερωτευτεί, και θα δει την ζωή του να αποκτά νέο νόημα. Μόνο που εκείνη είναι παντρεμένη.

<a href="/festival-nyhtes-premieras/nyhtes-premieras-18-oi-kalyteres-foto/58991">Νύχτες Πρεμιέρας 18: Οι καλύτερες φωτό</a>ΣΧΕΤΙΚΑΝύχτες Πρεμιέρας 18: Οι καλύτερες φωτό

Άποψη: Η ρουτίνα, η καθημερινότητα, η υποδούλωση του ανθρώπου σε αυτήν, που τον απομακρύνει από τα ουσιώδη, που θα του προσφέρουν την πραγματική ευτυχία είναι ουσιαστικά το θέμα της άνισης ταινίας του Γερμανού σκηνοθέτη Thomas Stuber, που κέρδισε το βραβείο  Οικουμενικής Επιτροπής στο 68ο Φεστιβάλ Βερολίνου. Η ταινία αρχίζει με μία πολύ ενδιαφέρουσα σεκάνς, στην οποία βλέπουμε μία χορογραφημένη θα έλεγε κανείς σκηνή με τις μηχανές της αποθήκης, καθώς ακούγεται το βαλς «Γαλάζιος Δούναβης» του Johann Strauss II, και αμέσως καταλαβαίνεις το ύφος με το οποίο θα κινηθεί η ταινία, ότι δηλαδή πρόκειται για μία κωμική πραγμάτευση αυτού που ήδη στις αρχές του αιώνα ο Charlie Chaplin μας είχε επισημάνει ως κίνδυνο, τον εξανθρωπισμό των μηχανών και την αντικατάσταση των ανθρώπων που πλέον εκείνοι θα λειτουργούν ως μηχανές.

Μόνο που στην συνέχεια οι ελπίδες διαψεύδονται καθώς μετατρέπεται σε ένα παγωμένο συναισθηματικά, και αργόσυρτο ρυθμικά δράμα, σε συνδυασμό με κάποια στοιχεία μαύρης κωμωδίας, όπως η σκηνή του διαμελισμού ενός σώματος σε ένα βίντεο, που αποτελεί μία από τις λίγες με κατάμαυρο τρόπο διασκεδαστικές σκηνές. Καθώς η μια σκηνή διαδέχεται την άλλη, η πλοκή της ταινίας αργοπεθαίνει, με τους ήρωες να μην ξέρουν τι να κάνουν. Το love story που θεωρητικά είναι στο επίκεντρο, στην πραγματικότητα είναι μία λεπτομέρεια που δεν φαίνεται να ένοιαξε ποτέ τον σκηνοθέτη. Οι δύο χαρακτήρες απίστευτα ημιτελείς, ιδίως ο ρόλος της Marion, με τους δύο ταλαντούχους ηθοποιούς, την Sandra Huller («Toni Erdmann») και τον Franz Rogowski (Victoria, Transit) να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν σε αυτό το απονεκρωμένο συναισθηματικά περιβάλλον. Στο τέλος η ταινία αποκτά πάλι κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, και κάποια ανατροπή, αλλά μέχρι τότε έχει μεσολαβήσει ένα αρκετά αδιάφορο κύριο μέρος, πολύ υποτονικό και όχι τόσο εύστοχα καθορισμένο στο τι ακριβώς στοχεύει να δείξει.

Με υφολογικά χαρακτηριστικά από το σινεμά της Ίλντιγκο Ενιέντι, χωρίς όμως τον έστω και παράδοξο πολλές φορές ρομαντισμό της, ο Thomas Stuber επιχειρεί μία ανάγνωση στον σύγχρονο κόσμο των ανθρώπων που ζουν για να δουλεύουν, αντί να δουλεύουν για να ζουν, και που συνεχώς απομακρύνονται από τα ουσιώδη, αυτά που θα τους δώσουν ενέργεια, και γι αυτό οι ήρωες του είναι σαν νεκροζώντανοι, αφού τους έχει συμπαρασύρει η ρουτίνα. Μόνο που αστοχεί στο τρόπο με τον οποίο αναδεικνύει αυτό το πρόβλημα, δημιουργώντας μία ρομαντική ιστορία, που θα αφυπνούσε τους ήρωές του, αλλά μέχρι να το κάνει κοίμισε τους θεατές.

Βαθμολογία: 3.5  /  10

Πρώτη δημοσίευση: 29 Σεπτεμβρίου 2018, 19:39
Ενημέρωση: 29 Σεπτεμβρίου 2018, 19:39
Συντάκτης:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos