Berlinale 18: "The Looming Tower" - Κριτική

Η αποτυχία συντονισμού και ανταλλαγής πληροφοριών ανάμεσα στο FBI και την CIA, για τα γεγονότα και επιθέσεις που οδήγησαν στα τραγικα γεγονοτα της 11ης Σεπτεμβριου, είναι ο βασικός σεναριακός κορμός της νέας σειράς «The Looming Tower», της οποίας τα δύο πρώτα επεισόδια είδαμε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και που είναι από χθες το βράδυ διαθέσιμη στην πλατφόρμα Ηulu

H παγκόσμια πρώτη προβολή των δυο πρώτων επεισοδίων έγινε στα πλαίσια της Berlinale, παρουσία των Jeff Daniels, David Sarsgaard, Tahar Rahim και Dan Futterman. Ενώ σίγουρα περιμένουμε με αγωνία τα επόμενα, δεν μπορεί να μη παρατηρήσει κανείς το βιαστικό μοντάζ του πρώτου επεισοδίου που αντί να οδηγεί την ένταση μάλλον μπερδεύει τον θεατή. Σαφώς και είναι αποτέλεσμα της επιλογής να χωρέσουν οι 2 βομβιστικές επιθέσεις στις πρεσβείες των ΗΠΑ στο πρώτο αυτό επεισόδιο αλλά σίγουρα υπήρχε τροφή για  μεγαλύτερη διάρκεια από τα 40 λεπτά.

Γύρω από τα τις φυσιογνωμίες των John O’Neill του FBI(Jeff Daniels) και Martin Schmidt της CIA(David Sarsgaard) κινούνται όλα τα γεγονότα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη προσωπική τους ζωή και αν από τις πρώτες μεταξύ τους συναντήσεις μας φαίνονται αλαζόνες και στενόμυαλοι, οι ιδιαίτερες στιγμές του καθενός εκτινάσσουν την κλίμακα στο κόκκινο. Ίσως να αναλώνεται περισσότερος τηλεοπτικός χρόνος απ’ όσο χρειάζεται στη σκιαγράφηση των προσωπικοτήτων τους αλλά μάλλον τα επόμενα επεισόδια θα δείξουν μια πιο καθαρή εικόνα.

Φυσικά η σύγκριση με το Homeland είναι αναπόφευκτη μα το διαφορετικό εδώ είναι η δραματοποίηση των αληθινών γεγονότων και φαίνεται οτι η σειρά δεν προσπαθεί να πάρει το μέρος κάποιου αλλά να τα παρουσιάσει. 

Το ότι είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του βραβευμένου με Πούλιντζερ Lawrence Wright, την συγκαταλέγει σε εκείνες που θα δούμε με ενδιαφέρον και σίγουρα θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε μέχρι το τέλος.