Peaky Blinders s04: Τίποτα λιγότερο από το τέλειο!

Σύνοψη: Ο τέταρτος κύκλος της σειράς βρίσκει την οικογένεια Σέλμπυ δυνατή αλλά αποξενωμένη. Τα Χριστούγεννα του 1925 όλα τα μέλη της οικογένειας λαμβάνουν απειλητικές επιστολές από την μαφία της Νέας Υόρκης σχετικά με έναν φόνο που είχε γίνει στο παρελθόν και τώρα είναι η ώρα για αντίποινα.

Άποψη: Όταν είχε ξεκινήσει η σειρά το 2013 κανείς δεν πίστευε ή δεν είχε την διορατικότητα να διακρίνει την τόσο μεγάλη επιτυχία που θα είχε τα επόμενα χρόνια το Peaky Blinders τόσο στην Αγγλία όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, που ακόμα και μεγάλοι καλλιτέχνες θα υποκλίνονταν στην ιδιοφυία του δημιουργού Στιβεν Νάιτ και θα δήλωναν με περισσό πάθος την προτίμηση τους στην γκανγκστερική οικογένεια του Μπέρμιγχαμ. Οι δύο πρώτες σεζόν πέρασαν ήρεμα, μέχρι την τρίτη όπου το κοινό άρχισε δειλά δειλά να συζητάει γι’αυτήν και να ψάχνει την αληθινή ιστορία της συμμορίας ενώ ταυτόχρονα η ατμόσφαιρα της σειράς, τα κοστούμια, οι τραγιάσκες, τα ποτά και τα τσιγάρα (τα πολλά τσιγάρα) άρχισαν να διαμορφώνουν μια μεγάλη μερίδα νέων, οι οποίοι ήταν διατεθειμένοι να αλλάξουν από κόμμωση μέχρι γκαρνταρόμπα για να πάρουν έστω και μια γεύση από την έκλυτη και επικίνδυνη ζωή των χαρακτήρων. 

Η μουσική επένδυση έγινε το σήμα κατατεθέν της και οι κακόφημοι δρόμοι είναι πλέον αυτοί του Μπέρμιγχαμ. Μουντίλα, καπνοί, όπλα, απατεώνες και ο Κίλιαν Μέρφι στον ρόλο του Τόμας, αρχηγού της οικογένειας που αν και ψυχολογικά κουρασμένος και καταρρακωμένος από τον πόλεμο, είναι ξάγρυπνος φρουρός για την προστασία των άλλων και έχει την ασίγαστη επιθυμία να καθιερώσει τους Peaky Blinders ως την μεγαλύτερη οικογένεια γκάνγκστερ. Και στο τέλος της τρίτης σεζόν καταφέρνει ακριβώς αυτό που λαχταρούσε.

Η ευδαιμονία όμως είναι πολύ εύθραυστη έννοια για τους Σέλμπυ και προφανώς τους αποφεύγει με μεγάλη επιτυχία και δεν θα μπορούσε να μην το κάνει και τώρα. Η θανάσιμη (κυριολεκτικά) απειλή είναι και η πιο επικίνδυνη μέχρι στιγμής αφού πρόκειται για ιταλική μαφία (φερμένη από την Νέα Υόρκη)με αρχηγό τον Λούκα Τσανγκρέτα που ζητά εκδίκηση για τον φόνο του πατέρα του. Ο Έιντριεν Μπρόντυ μοιάζει σαν να έχει βγει από το πλατό του Νονού με μία οδοντογλυφίδα μονίμως τοποθετημένη στο στόμα του και ταράζει τις ισορροπίες ήδη από το πρώτο επεισόδιο με τόση φινέτσα που σχεδόν δεν μπορείς να αντιπαθήσεις τον χαρακτήρα του!

Το ζήτημα πλέον μετατοπίζεται για τους Σέλμπυ από το πόσο δυνατοί είναι στο αν είναι αρκετά δυνατοί ώστε να τα βάλουν με έναν εχθρό τόσο επίμονο και φονικό και να καταφέρουν να βγουν ζωντανοί. Η βεντέτα εκτυλίσσεται πίσω στα πάτρια εδάφη και μέσα σε έξι επεισόδια σφιχτοδεμένα και συμπαγή που φέρνουν έξυπνες ανατροπές και δεν χάνουν τον ρυθμό τους ούτε μειώνουν το αποτέλεσμα που αναμέναμε. Οι προσδοκίες που έχτιζε το Peaky Blinders οδηγούν στον καλύτερο ίσως κύκλο μέχρι τώρα, που βγάζει τον ενθουσιασμό και την δυναμικότητα του πρώτου, τότε που πρωτογνωρίσαμε και ενθουσιαστήκαμε με τους γκάνγκστερ Σέλμπυ.

Η θετική προκατάληψη που είχαμε από την αρχή της τέταρτης σεζόν θα μπορούσε άνετα να δικαιολογήσει κάτι που ίσως πήγαινε στραβά, αλλά δεν χρειάστηκε ούτε μια στιγμή αφού παρακολουθείται απνευστί  και εμπλουτίζεται με σκηνές μεγάλης διάρκειας και παράλληλα μεγάλης αγωνίας, έξυπνων διαλόγων και ευφυέστατων σχεδίων. Οι απρόσιτοι και θεοποιημένοι χαρακτήρες του Στίβεν Νάιτ συνεχίζουν την εξέλιξή τους και προσπαθούν να μην καταστρέψουν ο ένας τον άλλον, όσες συγκρούσεις και αν έχουν, αλλά ενώνονται για την ολοκληρωτική εξουδετέρωση του αντιπάλου. Το φινάλε αφοπλιστικό και συγκινητικό, άρτια γυρισμένο για να εξιτάρει την φαντασία και να ικανοποιήσει οπτικά και μόνο τον θεατή, με το δίδυμο Κίλιαν Μέρφι και Τομ Χάρντι σε μια αναμέτρηση γιγάντων αλά Κλιντ  Ίστγουντ.

 Πρόκειται για μια σεζόν γυρισμένη με πολύ πάθος και όρεξη, και αυτό είναι εν τέλει το χαρακτηριστικό της σειράς. Το πώς μένει πιστή στην αισθητική και την ποιότητα με αποτέλεσμα να κατορθώνει να ικανοποιεί το κοινό της, να μη το κάνει να συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από το τέλειο.