Αγάπη. Εμμονή. Προδοσία. Αυτό είναι το tagline της νέας ταινίες του Τέρενς Μάλικ. Το πιο σωστό θα ήταν: «Βαρεμάρα. Βαρεμάρα. Βαρεμάρα».
Γράφτηκαν και θα γραφτούν πολλά απλά και μόνο γιατί είναι η νέα ταινία του Μάλικ και ένα φοβερό καστ. Πρέπει όμως;
Το στόρι ακολουθεί δύο ερωτικά τρίγωνα με φόντο τη μουσική σκηνή του Texas και κυρίως τη μουσικό Ρούνεϊ Μάρα να πηγαινοέρχεται σε Ράιαν Γκόσλινγκ και Μάικλ Φασμπέντερ. Ο πρώτος μουσικός, ο δεύτερος μεγαλοπαραγωγός. Στο... κόλπο θα μπει και η -κουκλάρα- Νάταλι Πόρτμαν. Και η Κέιτ Μπλάνσετ. Και μερικοί ακόμα. Ολα αυτά υποτίθεται "ζουν" μέσα στη μουσική, την οποία δεν ακούμε ποτέ. Iggy Pop, Patt Smith, Black Lips, Lykke Li, Flea σκάνε μόνο από τα παρασκήνια και λένε αδιάφορα πράγματα. Η Μάρα είναι μουσικός (δεν ξέρει ούτε την κιθάρα να κρατήσει) αλλά δεν την βλέπεις ποτέ σε δράση παρά σε μία μόνο σκηνή, άνευ φυσικού ήχου!

Σε μια στιγμή η Patti Smith δίνει το στίγμα της ταινίας. «Μπορώ να παίζω για ώρες μία και μόνο νότα. Μόνο μία, συνέχεια...». Ετσι είναι και η ταινία του Μάλικ.
Από την αρχή ένας σταθερός τόνος, χωρίς εκπλήξεις, εξάρσεις. Τίποτα δεν θα συμβεί... Δεν νοιάζεσαι στιγμή για κανέναν. Απλά γιατί όλοι είναι τόσο λαμπεροί και όμορφοι, λες και παίζουν τους εαυτούς τους. Τα συναισθηματικά ζόρια της ανασφαλούς πρωταγωνίστριας δεν αφορούν κανέναν, ένα Αρλεκιν χωρίς στόχο, χωρίς ουσία, χωρίς τίποτα. Μόνο κούραση... Χρονικά μπερδεύεσαι, τη μια τη βλέπεις με τον έναν, μετά τον άλλο, με τους δύο, με άλλες κομμώσεις, σε ένα σωρό διαφορετικά σπίτια και σε περίπτυξη με την Μπερενίς Μαρλό, έτσι στο ξεκάρφωμα.
Το θέμα (;) της ταινίας είναι και ο πόθος, η πείνα για σχέση και σεξ, αλλά μόνο αυτό δεν βλέπουμε. Σκηνές γυρισμένες σαν να μην πρέπει να δούμε κάτι ακατάλληλο, η κάμερα να σε ζαλίζει με τη συνεχή κίνησή τους (άνευ λόγου), αισθητικά ίδια με τις δύο προηγούμενες και το ίδιο ανυπόφορες δουλειές του Μάλικ.
Ποτέ δεν θα ακούσεις μια φυσιολογική συζήτηση, έστω για μουσική. Ένα συνεχές voice over, πλάνα που δεν ξεπερνούν τα 4-5 δεύτερα με ένα μοντάζ που κάνει τις δύο ώρες να μοιάζουν αιώνας.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θες να φιλοσοφήσεις την ταινία, να εξηγήσεις νοήματα που ίσως άλλοι βρουν, να διαφωνήσεις, να πεις 2 κουβέντες. Είναι βαρετή. Τίποτε άλλο.

 

 

 

Πρώτη δημοσίευση: 30 Ιουνίου 2017, 15:55
Ενημέρωση: 30 Ιουνίου 2017, 15:58
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Song to song
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
125

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos