Berlinale 17: "Una mujer fantastica" - Κριτική

Δημοσίευση: 18 Φεβ. 2017, 17:03

Συντάκτης:

Σύνοψη: Η Μαρίνα και ο Ορλάντο είναι ένα ερωτευμένο ζευγάρι, αν και έχουν 25 χρόνια διαφορά ηλικίας. Ο 57χρονος Ορλάντο είναι επιχειρηματίας, χωρισμένος από τη γυναίκα του, με ενήλικο παιδί. Η Μαρίνα δουλεύει ως σερβιτόρα και της αρέσει πολύ να τραγουδά. Μια μέρα και ενώ γιόρταζαν τα γενέθλια της Μαρίνας, ο Ορλάντο πεθαίνει από ανεύρυσμα καρδιάς. Η –τρανσέξουαλ- Μαρίνα θα αντιμετωπίσει την απόλυτη περιφρόνηση και μίσος από την οικογένειά του, δεν θα την αφήσουν να βρεθεί στην κηδεία του, ενώ η αστυνομία θα ξεκινήσει έρευνες για πιθανή ευθύνη της στο τραγικό περιστατικό.

Άποψη: Ο Σεμπαστιάν Λέλιο αποδεικνύει ότι η συγκλονιστική γυναικεία περσόνα της προ 4ετίας «Gloria» (που βραβεύτηκε στην Berlinale για την ερμηνεία της Παουλίνα Γκαρσία) δεν ήταν σύμπτωση. Και στο «Una mujer fantástica» χτίζει άλλη μια πολύ ενδιαφέρουσα γυναικεία προσωπικότητα και ίσως πιο πολυσύνθετη, δεδομένου πως η «ασυνήθιστη» σεξουαλικότητά της εκλαμβάνεται από τον περίγυρο σαν απειλή και πάνω στην συγκεκριμένη συνθήκη ο Χιλιανός δημιουργός σκιαγραφεί το πορτραίτο της ηρωίδας του. Όχι όμως με διάθεση μελοδράματος και επιθυμία κατηγορώ πολιτικής ορθότητας, αλλά αξιοπρέπεια, δυναμισμό, πληθωρικότητα σαν περσόνα και ψυχραιμία στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει.

Ενισχύει με πλάνα ονειρικής ποίησης την πολύ καλή ερμηνεία της Daniela Vega, ενός πρώην άνδρα που έχει κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου στην πραγματικότητα, σε κρίσιμα σημεία της πλοκής επιδεικνύει την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση αν και τον διακατέχει μια τάση υπερεξηγηματικότητας, θα μπορούσε πάντως να αποφύγει ορισμένες σκηνές με αίσθηση επαναληπτικότητας, ενώ μοιάζει σαν να μην έχει αποφασίσει πως θα (πρωτο)τελειώσει την ταινία του.