Το μάθημα

Μία δασκάλα που πολεμά να διδάξει στους μαθητές της την τιμιότητα υποκύπτει στην παρανομία μέσα από μία σειρά ατυχών συγκυριών που απειλούν την οικονομική επιβίωση της οικογένειάς της.

Με τις αρχές του σινεμά βεριτέ να βρίσκουν εφαρμογή σε αυτή την εσωστρεφή και κατασκευασμένη γύρω από την κεντρική ηρωίδα ταινία, οι Βούλγαροι δημιουργοί καταγράφουν τον παραλογισμό της γραφειοκρατίας της χώρας τους μέσα από τα μάτια ενός περίπλοκου και ιδιαίτερα συμπαθητικού χαρακτήρα. Με λεπτομέρειες της καθημερινότητας της ηρωίδας, σχηματίζεται ένας χάρτης από προβλήματα και δυσλειτουργικές σχέσεις που έχει σημαδεμένο ένα σημείο απελπισίας.

Η δασκάλα της ιστορίας, ενώ προσπαθεί να διδάξει την τιμιότητα στους μαθητές της με αφορμή μία κλοπή στην τάξη, καταλήγει να δοκιμάσει τα όρια της τιμιότητάς της λόγω ενός απάνθρωπου και παράλογου συστήματος. Το πιο ελκυστικό στοιχείο αυτού του φιλμ, πέρα από την απλότητα της φωτογραφίας, είναι το πώς με οικονομικά ερμηνευτικά μέσα μεταβάλλεται ο κεντρικός χαρακτήρας και ο τρόπος με τον οποίο η υπόγεια οργή ξεσπά με πράξεις και όχι με ρητορείες και υπερβολές.

Στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης που είδαμε το φιλμ, ήταν παρόντες οι σκηνοθέτες, οι οποίοι μέσα από τη συζήτηση με το κοινό εξήγησαν την επιλογή τους να μην υπάρχει μουσική στο φιλμ, μίλησαν για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα τους, και χαρακτήρισαν την ηρωίδα ένα θύμα των ίδιων των ατυχών επιλογών της.