The Vatican Tapes

«Για 2.000 χρόνια το Βατικανό συγκεντρώνει ντοκουμέντα για τη δράση του κακού. Ο θεός ας λυπηθεί την ψυχή τους», λέει το tagline της ταινίας.

Και την δική μας. Και την υπομονή μας. Και τον ύπνο που χάσαμε (πρωϊνη, βλέπεις η προβολή). Και τα αποθέματα ένοχης εκτίμησης στο βιντεοκλιπίστικο κλισεδιαρισμένο deja vu, σαν γνήσιοι τρομολάγνοι που είμαστε.

Δυστυχώς, τίποτα δεν λειτουργεί στο εργάκι του Μαρκ Ντέβερλιν (που μαζί με τον Μπράιαν Τέιλορ έχουν υπογράψει τα χαβαλεδιάρικα «Crank» και τα μέτρια ως κακά «Gamer» και «Ghost Rider: Το Πνεύμα της Εκδίκησης») και τίποτα –μα απολύτως τίποτα- δεν το έχουμε ξαναδεί.

Κάπου μεταξύ «Εξορκισμού της Έμιλι Ρόουζ», «Στίγματα» & «Τελετή» (για να μην ξεκινήσω να αραδιάζω πολλές περισσότερες του είδους), οι τεχνικές και οι συνθήκες τρόμου που χρησιμοποιεί είναι μακράν πολυφορεμένες και δεν μπαίνει καν στον κόπο να τις μοντάρει σωστά για να μην μας εξουθενώσει.

Γκοτέσκο, αμήχανο, παντελώς αναληθοφανές, free camera κι έτσι και τέλος νταηλίκι sequel, ευχαριστώ πολύ, δεν θα πάρω.

Φιλιά στα κοάλα.

Υπόθεση: Η ταινία «The Vatican Tapes» είναι η απόλυτη μάχη του καλού με το κακό, του Θεού με τον Σατανά. Η Άντζελα Χολμς (Ολίβια Τέιλορ Ντάντλεϊ) είναι μια συνηθισμένη 27χρονη, μέχρι που η παρουσία της αρχίζει να έχει ολέθρια επίδραση σε όποιον βρίσκεται κοντά της, προκαλώντας σοβαρά ατυχήματα και θάνατο. Κατά την εξέταση της υποψιάζονται πως είναι δαιμονισμένη, αλλά όταν το Βατικανό καλεστεί για να εξορκίσει τον δαίμονα, αποδεικνύεται πως πρόκειται για μια αρχαία σατανική δύναμη, πιο ισχυρή από οτιδήποτε μπορούν να φανταστούν. Ο κλήρος πέφτει στα χέρια του Πάτερ Λοζάνο (Μάικλ Πένα) να εξαπολύσει πόλεμο, όχι μόνο για την ψυχή της Άντζελα, αλλά και για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.