Περίληψη: Ο Τζον, επίδοξος μουσικός, ζει μια μοναχική, άχρωμη ζωή μέχρι που μια σύμπτωση θα τον μετατρέψει από τη μια στιγμή στην άλλη σε μέλος του πειραματικού συγκροτήματος Soronprfbs, με ηγέτη τον αινιγματικό και ταλαντούχο Φρανκ. Αλλά, η ζωή μιας μπάντας στο δρόμο προς την επιτυχία και την αναγνώριση δεν είναι σπαρμένη με ροδοπέταλα και το πηγαίο ταλέντο έχει το τίμημά του.

Αρχικά, να σηκώσουν χέρι όλοι αυτοί που απολαμβάνουν ταινίες που αφορούν μπάντες ή μουσικούς. Το Frank είναι μια από αυτές τις ταινίες, αλλά όχι με τη λογική ταινιών όπως το "24 hour party people", που αναφέρεται σε υπαρκτές μπάντες και προσωπικότητες της σκηνής του Manchester, oύτε το "Scott Pilgrim Vs the World", στην οποία ο πρωταγωνιστής είναι μέλος μιας φανταστικής μπάντας, που ο θεατής θα ήθελε να υπάρχει και στην πραγματικότητα. Παρότι βασίζεται σε πραγματική ιστορία και οι Soronprfbs είναι αρκετά cool ώστε να εύχεσαι να έβγαζαν κανονικό δίσκο, το Φρανκ είναι μια ταινία που θέλει να μιλήσει για μεγαλύτερα ζητήματα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Η ταινία ξεκινά συστήνοντας μας τον Τζον, έναν υποδειγματικό κινηματογραφικό loser: θα ήθελε να είναι μουσικός, αλλά κάνει δουλειά γραφείου και προσπαθεί μάταια να βρει έμπνευση στη βαρετή καθημερινότητα της παραθαλάσσιας πόλης όπου ζει. Όταν ο κιμπορντίστας μιας άγνωστης μπάντας, που επισκέπτεται την πόλη για live, προσπαθεί να πνιγεί στην παραλία κι ο Τζον τυχαίνει να είναι μπροστά, του δίνεται η ευκαιρία που περίμενε: να γίνει ο νέος κιμπορντίστας τους και να ηχογραφήσει μαζί τους το πρώτο τους album σε ένα εξοχικό σπίτι στην Ιρλανδία.

Το συγκρότημα περιστρέφεται γύρω από τον Φρανκ, ο οποίος είναι ο ορισμός της έκφρασης «μυστηριώδης frontman», καθώς φοράει πάντα ένα ψεύτικο, υπερμέγεθες κεφάλι που τον κάνει να μοιάζει με ζωντανή παιδική ζωγραφιά ανθρώπου. Οι μουσικοί που τον πλαισιώνουν, παρότι δεν φοράνε ψεύτικα κεφάλια, είναι εξίσου (ή και παραπάνω) weirdos με αυτόν και κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης μια σειρά κωμικοτραγικών καταστάσεων εκτυλίσσονται στην οθόνη σε ισόποσες δόσεις και συνεχίζονται, καθώς οι Soronprfbs ετοιμάζονται για την είσοδό τους στη μουσική βιομηχανία.

Αυτή η ισορροπία κωμικού και τραγικού είναι το πρώτο ατού του Frank. Τα θέματα της δημιουργικότητας, του ταλέντου, της δυναμικής ανάμεσα στα μέλη ενός συγκροτήματος και της κατάστασης της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας θίγονται όλα κατά τη διάρκεια της ταινίας, χωρίς όμως να «βαραίνουν» άσκοπα το θεατή, κι’ αυτό γιατί η εναλλαγή ανάμεσα στη σοβαρότητα και το χιούμορ είναι πολύ καλά υπολογισμένη και εκτελεσμένη.

Το άλλο ατού είναι ο ίδιος ο Frank. Ο Fassbender είχε μια δύσκολη δουλειά να φέρει εις πέρας με έναν ρόλο που απαιτεί από αυτόν να παίζει μόνο με την κίνηση και τη φωνή του, καθώς το πρόσωπό του κρύβεται πίσω από τη μάσκα. Παρότι ο Frank θα μπορούσε να είναι μια δισδιάστατη καρικατούρα ενός αλαφροΐσκιωτου τύπου, ο Fassbender είναι τόσο καλός στο ρόλο, σε σημείο που ο θεατής παύει να αποσυντονίζεται από την «κουλαμάρα» του ψεύτικου κεφαλιού και αποδέχεται τον Frank ακριβώς έτσι όπως είναι.

Έτσι, το Frank στο σύνολό του ξεφεύγει από τον σκόπελο της ταινίας που θέλει να είναι περίεργη μόνο και μόνο για να είναι περίεργη και καταλήγει να είναι απλά… pretentious και άνευ νοήματος. Αντίθετως, το Frank είναι μια ασυνήθιστη ταινία, αλλά έχει μια μεγάλη ευαισθησία στον πυρήνα της κι όπως θα έλεγε κι ίδιος ο ήρωας της… “Frank loves you all”! 

Πρώτη δημοσίευση: 8 Μαρτίου 2015, 18:55
Ενημέρωση: 8 Μαρτίου 2015, 18:55
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Frank (Frank)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
85

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos