Berlinale 15: "Angelica" - REVIEW

Tο psycho-sexual horror thriller εποχής που έμεινε μετεξεταστέο

To Angelica του Μίτσελ Λίχτενστάιν, του σκηνοθέτη του cult Teeth, ήταν η μοναδική ταινία τρόμου στο κυρίως ταμπλό του φετινού κινηματογραφικού φεστιβάλ του Βερολίνου και με τα poster της να έχουν κατακλύσει το χώρο του φεστιβάλ αναμενόταν με ανυπομονησία.

Το αποτέλεσμα ήταν μάλλον νερόβραστο. Ένας φαινομενικά ιδανικός γάμος στη βικτωριανή Αγγλία στο τέλος του 19ου αιώνα γίνεται άνω κάτω όταν δαιμονικά πλάσματα εισβάλλουν στη ζωή της Κονστανς( Τζένα Μαλόουν) και του γιατρού συζύγου της  Τζόζεφ( Εντ Στόπαρντ), έχοντας βάλει στο στόχαστρό τους και την κόρη τους Αντζέλικα. Η δύσκολη γέννα της έχει επιπτώσεις η οποίες της προκαλούν φόβο και ανησυχία και ζητά τη βοήθεια της πνευματίστριας Αν(Τζάνετ Μακ Τιρ, δύο φορές υποφήφια για Όσκαρ) με την κατάσταση να περιπλέκεται ακόμα περισσότερο.

Η ταινία έχει έντονα θεατρικά στοιχεία, υπέροχη μουσική από τον Ζμπίγκνιου Πράισνερ, αλλά παρά τις σοκαριστικές σκηνές δεν απόγειώνεται. Χάνεται κάπου ανάμεσα στην περιπλοκότητα του χαρακτήρα της Κόνστανς, τη μάχη της με την επιστημονική άγνοια, τις νευρώσεις και το φλερτ της με τη ‘σκοτεινή πλευρά’ , σε μια ταινία φροντισμένη τεχνικά, αλλά με τις σκηνές σοκ να μοιάζουν με ‘αναγκαίο κακό’. Δε θα σας χαλάσει το βράδυ, αλλά δε θα σας αλλάξει και τη ζωή.

5,5 / 10