ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μπάμπη Μακρίδη. Έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sundance (η πρώτη ελληνική ταινία που λαμβάνει μέρος στο συγκεκριμένο φεστιβάλ) και στο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ.
MOVE IT
Η παρωδία, η φάρσα, η παρεξήγηση, συνεχίζονται και με το L. Προσωπικά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω το καινοτόμο, το avant guard και το ψαγμένο και το πρωτοποριακό σινεμά σε ταινίες όπως η συγκεκριμένη που συνεχίζει άριστα την παράδοση του Κυνόδοντα, των Άλπεων, του Attenberg και ποιος ξέρει ποιας άλλης. Και είναι λογικό φυσικά να μοιάζει, διότι οι περισσότεροι συντελεστές είναι ίδιοι, π.χ. ο σεναριογράφος και ο πρωταγωνιστής, αλλά και το συνολικό ύφος και η σκηνοθετική προσέγγιση με τις "προχώ" μανιέρες.
Εξακολουθώ να εισπράττω τα αντίθετα συναισθήματα (γελάω με τις τραγωδίες του, νευριάζω με τις χαριτωμενιές του) από αυτά που επιδιώκει να αποτυπώσει στο πανί αυτό το weird greek cinema, εξακολουθώ να δυσφορώ με τις playmobil μιμητικές μούτες των ηθοποιών, με τους αφαιρετικούς και εντελώς δήθεν διαλόγους, με τις "υπόκωφες" εντάσεις (που ποτέ δεν καταφέρνουν να ακουστούν και να ξεσπάσουν), ακόμα και με την κλινική φωτογράφηση (αν και εδώ είναι πετυχημένη), διότι είναι τα πάντα επιτηδευμένα. Και, όχι, δεν έχουν αλλάξει την ζωή μου. Πολύ απλά, βαριέμαι.
Απόστολος Κίτσος
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων