Street Trash

Ένα trash αριστούργημα που απευθύνεται σε θεατές με γερό στομάχι και οπωσδήποτε στέκεται ισάξια δίπλα σε άλλες ταινίες με φρικώδη αισθητική όπως το Braindead/1992 του Πίτερ Τζάκσον. Ο Τζέιμς Μούρο μπορεί να μην είχε την ίδια τύχη με τον μετέπειτα σκηνοθέτη του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών αλλά στη μία και μοναδική σκηνοθετική του απόπειρα παρέδωσε ένα καθόλα αποκρουστικό αλλά και αστείο ταινιάκι όπου κυριαρχούν η υπερβολή, το πολύ μαύρο χιούμορ και μεγάλες ποσότητες αηδιαστικής χλαπάτσας.

Στο κέντρο της πλοκής βρίσκεται μια κούτα viper, ένα ποτό άγνωστης προέλευσης που ανακαλύπτει στο κελάρι του ένας ιδιοκτήτης κάβας. Αποφασίζει να το πουλήσει στους άστεγους και τους αλήτες της γειτονιάς αγνοώντας τις τοξικές ιδιότητές του που λιώνουν κυριολεκτικά τους καταναλωτές του. Διάφοροι άλλοι ακραίοι χαρακτήρες μπερδεύονται στην πλοκή ανάμεσά τους, ένας ψυχοπαθής βετεράνος του Βιετνάμ και ο υπέρβαρος ιδιοκτήτης της μάντρας στην οποία ζουν οι άστεγοι.

Πρόκειται για τρελή, παρανοϊκή ιστορία που είναι ωστόσο καλογυρισμένη με φοβερή ενέργεια και καθαρές exploitation αξίες στην παράδοση της Troma, που σπάνια συναντά κανείς σε σημερινές ταινίες. Εντελώς incorrect είναι ακριβώς αυτό που εννοεί ο τίτλος της. Αναζητήστε την πρόσφατη διπλή dvd έκδοση της Arrow Video ή τις παλαιότερες της Synapse.