One day

Drama queens favourite

Χωρίς κάποια λάθη, μία ταινία με σωστές ερμηνείες και συνεχή ροή. Αν και περίμενα να δω μία από τα ίδια, δεν μπορώ να κρύψω ότι με εξέπληξε γιατί ενώ όντως παρακολουθούσα κάτι συνηθισμένο, ήταν προσεγμένο.

Ήδη από το πρώτο λεπτό καταλαβαίνεις που θα καταλήξει, είναι από αυτά τα λαβ στόρι που θα κολλήσεις να τα δεις. Ακόμη και με τις διαφημίσεις αν τα έπαιζε κάποιο κανάλι. Κλασικό μοτίβο με τον ανεκπλήρωτο έρωτα δύο φίλων, ο οποίος όταν εκπληρώνεται είναι αργά και στο τέλος σου αραδιάζει διάφορα περί μοίρας και επιλογών.

Αυτό που δεν λέει η ταινία ή το βιβλίο είναι τα εμπόδια που κατασκευάζουν οι δύο πρωταγωνιστές για να μην είναι μαζί. Κομπλεξαρίσματα, εγωισμοί και τα λοιπά σκαλώματα που μας πιάνουν όταν θέλουμε να κολλήσουμε το χέρι στο μέτωπο και λιποθυμόντας ν' αναφωνήσουμε "Oh, the drama". Ανασφάλειες, αναλύσεις και το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς. Ο έρωτας είναι απλός αλλά η Hathaway και ο Sturgess τον κούρασαν. Κρίμα γιατί είχαν καλή χημεία.

Η συγκεκριμένη ταινία είναι καθαρά για όλες τις drama queens και για τις μανάδες μας που μεγάλωσαν με τον έρωτα και τον ρομαντισμό (έτσι λένε οι περισσότερες). Εγώ μία φορά μάνα δεν είμαι, αλλά είμαι λίγο drama queen (από μέσα μου). Έτσι και η ταινία μου άρεσε... από μέσα μου πάντα.

Αγγελική Ρούσκα