Χωρίς να κρύβει στο ελάχιστο τη συμπάθεια και το μεροληπτικό χαρακτήρα της, το how weed won the west είναι πρωτίστως ακτιβιστική παρόλα με λόγο ύπαρξης. Εστιάζοντας στο παραλογισμό της σκέψης, που με το ένα χέρι νομιμοποιεί σκευάσματα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας για τις φαρμακοβιομηχανίες και με το άλλο αρνείται την αποποινικοποίηση ενός φυτού με αντικαταθλιπτικές, αγχολυτικές και άλλες φαρμακευτικές ιδιότητες, η ταινία του Μπουθ δίνει ερείσματα στους υποστηρικτές αλλά στερεί κάθε δημιουργικό αντίλογο με την άλλη πλευρά. Αφηγήσεις σκεπτόμενων χρηστών, ανθρώπων σε πνευματική μακαριότητα αλλά και εκείνων που έλυσαν κάποιο πρόβλημα υγείας, όλα μπερδεύονται κάπως στατικά με τον δικαστικό αγώνα των medical stores που χορηγούν νόμιμα κάνναβη. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιδέες όπως εκείνη που ταυτίζει το συνειδητό χρήστη με την ελεύθερη ανυπότακτη Αμερική και η προσπάθεια να δοθεί ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο δε πάει χαμένη, ωστόσο σαν κινηματογραφικό προϊόν παρουσιάζει ελάχιστο ενδιαφέρον.
Παναγιώτης Ευσταθιάδης
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων