Το γάλα

(7/10). “Το Γάλα” είναι μια τραγική ιστορία τριών ηρώων, της Ρήνας (45 ετών) και των δύο γιων της, Αντώνη (25 ετών) και Λευτέρη (23 ετών), μεταναστών από την Γεωργία.
Το γάλα - κριτική ταινίας

Αφοπλιστική κατάθεση ψυχής

Οικογένεια οικονομικών μεταναστών καταλήγει στην Ελλάδα από την Τιφλίδα έχοντας δεχτεί τα βέλη μιας σειράς πολλαπλών ρατσιστικών χτυπημάτων. Ο Αντώνης, ο αδελφός του Λευτέρη, «τρίβει» με στυπόχαρτο ότι του θυμίζει τα σημάδια από το παρελθόν. Το ενδιαφέρον του είναι στραμμένο στη Νατάσσα που ίσως σηματοδοτήσει την κοινωνική του ένταξη με την ταυτότητα του Έλληνα. Με ένα δικό του τρόπο όμως είναι και ο στύλος της ανορθόδοξα υγιούς οικογένειας του. Η Ρίνα και ο Λευτέρης από την άλλη, τροφοδοτούνται από τις αναμνήσεις του παρελθόντος.

Αυτή η κονσέρβα υψηλής παστερίωσης με τη σβησμένη ημερομηνία λήξης περιμένει τους θαρραλέους ή μη, να δοκιμάσουν την ανοσία τους στον πόνο και να παράγουν αντισώματα στον φόβο. Ο Λευτέρης δεν ήπιε μητρικό γάλα τη στιγμή που ίσως έπρεπε. Η σχιζοφρενική συμπεριφορά του δεν ήταν συνεπακόλουθο αυτού αλλά μια απροσδιόριστη σκιά στην ψυχή της μητέρας του Ρίνας που αισθάνεται ότι ευθύνεται για την απροσδιόριστη αντικοινωνική συμπεριφορά του. Η άρρηκτα δεμένη σχέση μάνας και γιου ενσωματώνει και αυτή μια ψυχογένεια. Αν το γάλα είναι η πρωταρχική μορφή τροφής και η πρώτη ανταλλακτική σχέση με το ανθρώπινο είδος για το βρέφος, τότε η μητέρα φέρει μια ευθύνη και φέρεται από αυτή. Η σχέση του παιδιού με το γάλα, ιδιαίτερα του αγοριού, είναι και συμβολική αν αναλογιστούμε ότι στα ισπανικά, το σπέρμα το αποκαλούν «γάλα» (leche). «Τρέφω και τρέφομαι, παράγω για να αναπαραχθώ». Η αποχή επαφής του ανήλικου με το στήθος, του συγχρονισμού του παλμού της καρδιάς με το άλλο μισό που το έφερε στον κόσμο, δημιουργεί μια ενοχική εξάρτηση όταν η κακή τύχη –αυτή στην οποία σκύβουν το κεφάλι οι θεοφοβούμενοι και προληπτικοί- χτυπά την πόρτα και μπαίνει από το παράθυρο.

Οι θεατές σεβόμενοι τη διακριτική ματιά του Γιώργου Σιούγα παρακολουθούν από την κλειδαρότρυπα όσα δεν τολμούν να κατανοήσουν, άρα έχουν την καλύτερα δυνατά περιορισμένη οπτική. Προσοχή στη διατύπωση: περιορισμένη δε συνεπάγεται στρατευμένη! Το προσδιορισμένο θεατρικά κείμενο του Κατσικονούρη βρίσκει μια-κάποια κινηματογραφική γλώσσα, στο μεγαλύτερο μέρος της ομοιογενής κινηματογραφικής δημιουργίας, που λειτουργεί στην ανθρώπινη ψυχή σαν αυτόματη μετάφραση: κάποιες μόνο «λάθος καταλήξεις» προδίδουν την «καταγωγή» του κειμένου. Η ταύτιση με το θεατρικό, αναγκαία στα σημεία.

Η αξεπέραστη ερμηνεία του Παπαχρόνη δεν μπορεί να υποσκιαστεί από την υπερβατικά εύστοχη προσπάθεια του Προμηθέα Αλειφερόπουλου. Ο Όμηρος Πουλάκης έχει κληθεί να προσδιορίσει χαμηλότονα έναν ήρωα που ξεχειλίζει από οργή. Η συγκρατημένη αμηχανία και των δύο αγοριών έχει στιγμές μαχαίρι στην καρδιά και άλλες, ισάξιες του παραπάνω όρου. Η μετρημένη και κομψή ακόμα και στις εκρήξεις της ερμηνεία της Ηρούς Μπέζου, κάτι παραπάνω από άξια προσοχής. Ουσιαστική, παρούσα ακόμα και στην απουσία της, με θεατρικό έλεγχο σε κινηματογραφική γλώσσα... Όμως παρ όλες τις μικρές ενστάσεις μου, υποκλίνομαι στην υποκριτική δεινότητα και την συντριπτική ερμηνευτικά προσπάθεια της Ιωάννας Τσιριγκούλη. Τα μάτια της βράζουν στεναχώρια και από το βλέμμα της αισθάνεσαι το πετρωμένο γάλα στο στήθος της σαν δάκρυα που δεν θα στάξουν ποτέ. Όλη η ιστορία της πνιγμένη στις χαμηλές ανάσες της και όλος ο πόνος της στην αέναη προσπάθεια της να είναι υποστηρικτική. Η ζωή της έχει χαθεί πριν ακόμα εκείνη ολοκληρώσει τον κύκλο της. Αυτός ο μικρός θάνατος όμως, χαρίσει δεν χαρίσει ζωή, νεκρώνει την άμυνα του θεατή που παραδίδετε στο δώρο της κατάθεσης ψυχής απουσίας συντηρητικών.

Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος


 

Πρώτη δημοσίευση: 29 Σεπτεμβρίου 2011, 18:12
Ενημέρωση: 27 Οκτ. 2011, 01:13
Τίτλος:
Το γάλα (Το γάλα)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
99
Εταιρία διανομής: 
Release: 
29 Σεπτεμβρίου

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos