Νύχτες Πρεμιέρας-Παρασκευή 16/9: Το MOVE IT ήταν εκεί

Δημοσίευση: 17 Σεπτεμβρίου 2011, 15:03

Το MOVE IT βρέθηκε και στην χθεσινή δεύτερη ημέρα του Φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας με τους συνεργάτες του μοναδικού μηνιαίου κινηματογραφικού free press περιοδικού να παρακολουθούν επτά συνολικά φιλμ, με τα Gandu και Hobo with a shotgun να ξεχωρίζουν.

Το www.moveitmag.gr συνομίλησε χθες και με τον Ουίλιαμ Γιούμπανκ, σκηνοθέτη της ταινίας «Love», συνέντευξη που θα απολαύσετε αύριο. Η προσέλευση του κοινού ήταν συγκριτικά μεγαλύτερη χθες, καθώς οι ταινίες ήταν και πιο γνωστές.

Για απόψε Σάββατο, τις προτάσεις μας μπορείς να τις διαβάσεις παρακάτω, αλλά να σε προειδοποιήσουμε ότι τα Artist, Drive, Senna είναι σχεδόν sold out...

Μην ξεχνάς τους διαγωνισμούς του MOVE IT για The Trial, Je suis un no man's land και Μountain που τρέχουν ΕΔΩ

Το πρόγραμμα των προβολών μπορείς να το κατεβάσεις σε PDF από ΕΔΩ.

Το επίσημο site της διοργάνωσης, μπορείς να το βρεις ΕΔΩ.


ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΧΘΕΣ

Gandu (8/10)

Σκηνοθεσία: Q

Παίζουν: Ανουμπράτα Τζοϊράι, Σουρογίτ Σεν

Το Gandu έχει χαρακτηριστεί σαν το νέο Trainspotting αλλά αυτός ο χαρακτηρισμός μάλλον είναι λίγος, αν όχι προσβλητικός. Το ταλέντο του Q – αυτό είναι το ψευδώνυμο του σκηνοθέτη – ξεχειλίζει σε κάθε κάδρο, σε κάθε σεκάνς, σε κάθε μουσική τοποθέτηση. Την εποχή του Trainspotting η νεολαία ανακάλυπτε τα νέα drugs και εκτός από την μουσική η εικόνα των ανθρώπων που έπαιρναν ναρκωτικά αποτελούσε επανάσταση. Στο Gandu αν και η χρήση ουσιών είναι συχνή στην ουσία δεν παίζουν ρόλο, ούτε είναι αυτό που σε σοκάρει.

Ο πρωταγωνιστής είναι παρίας και εθισμένος με την ραπ ενώ το μίσος ξεπηδά σαν κουνέλι από το καπέλο για πολλούς λόγους. Κυρίως γιατί η μητέρα του προσπαθεί να τον ζήσει όπως μπορεί. Όπως μπορεί σημαίνει ότι είναι η σχεδόν επαγγελματίας ερωμένη ενός ντόπιου επιχειρηματία. Αυτό μαζί με την προαστική ζωή μιας ινδικής πόλης δεν αφήνουν τον Gandu να «ανθίσει». Πέφτει σε μια περιδίνηση ναρκωτικών, σεξ και περιήγησης μαζί με τον ταρίφα κολλήτό του. Στο πάτο της δίνης η αναγνώριση των στίχων και του στυλ του έρχεται αναπάντεχα. Ο Gandu θα τα καταφέρει και αυτό δεν είναι happy end.

Η ταινία σε σφυροκοπά διαρκώς με τον ήχο και την εικόνα της καταφέρνοντας παράλληλα ένα ψυχογράφημα των νέων της περιοχής που δυτικοποιούνται εκτός δύσης. Αν βάλεις σε ένα σάκο τα βραβεία που έχει μαζέψει το ινδικό φιλμ πιθανόν να μην μπορείς να τον σηκώσεις. Δικαιολογημένα.

Δες το την Τρίτη 20/9 στον Δαναό 1 (6.30μ.μ.)

Γιάννης Τσάκαλος


 

Love (6,5/10)

Σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γιούμπανκ

Παίζουν Γκάνερ Ράιτ, Κόρει Ρίτσαρντσον

Το 2039, ο αστροναύτης Λι Μίλλερ ταξιδεύει με σκοπό να επιθεωρήσει ένα διαστημικό σταθμό. Χάνει την επαφή με τη γη και προσπαθεί να συγκεντρώσει τις δυνάμεις που θα του επιτρέψουν να διατηρήσει τα λογικά του. Χρηματοδοτούμενο από το συγκρότημα Angels and Airwaves που υπογράφει και το πανταχού παρών score και ξεκινώντας με μία εντυπωσιακότατη σκηνή μάχης στα χρόνια του Αμερικάνικου Εμφυλίου, γυρισμένη στη αυλή του γείτονα, το love απέχει πολύ από τη μέση ταινία-ανάθεση επιστημονικής φαντασίας

Στιλιστικά φροντισμένο και αισθητικά χορταστικό, με χαμηλό budget για sci fi δεδομένα, το love εντυπωσιάζει στα όρια όμως του μαξιμαλιστικού θράσους. Δύο ιστορίες παντελώς αταίριαστες συνδέονται με απίστευτο τρόπο τη στιγμή που τα εντυπωσιακά οπτικά εύρηματα δε δείχνουν να στερεύουν και όλα αυτά κάτω από τις νουθεσίες ενός σχιζοφρενικά χειροποίητου μοντάζ που λειτουργεί προς όφελος του συνόλου, μέσα στο γενικό χάος. Περισσότερο Contact παρά Space Oddity και εστιασμένο την αντίληψη περί χρονικότητας ενός ατόμου που σχεδόν ζει έξω από αυτή, βρίσκει το νόημα στη σημαντικότητα της αλληλεπίδρασης, της συντροφικότητας και της Αγάπης.

Όλα αυτά ίσως ακούγονται αφελή και στα όρια μιας new age ευτέλειας που ευαγγελίζεται το αυτονόητο , ωστόσο ο υπερφιλόδοξος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και -εξαιρετικός- φωτογράφος Γιούμπανκ είναι μεγάλο ταλέντο και παίζει συχνά στα όρια της κινηματογραφικής εμπειρίας.

Παναγιώτης Ευσταθιάδης


 

Mama Africa (7/10)

Σκηνοθεσία: Μίκα Καουρισμάκι

Εμφανίζονται: Μίριαμ Μακέμπα, Χάρι Μπελαφόντε, Νέλσον Μαντέλα

Για τους φίλους της world music o τίτλος και το είδος της ταινίας είναι αρκετός για να αναγνωρίσουν ότι αναφέρεται στη σπουδαία φυσιογνωμία της αφρικανικής μουσικής Μίριαμ Μακέμπα που η μουσική της αποτέλεσε ένα από τα πιο ισχυρά όπλα κατά του Aπαρτχάιντ. Το Μama Africa ήταν το προσωνύμιο της αφού τα τραγούδια της πέρα από την ψυχαγωγική και καλλιτεχνική σημασία τους είχαν και μια πολιτική προοπτική για την ελευθερία και την ισότητα στη Νότια Αφρική.

Ο Μίκα Καουρισμάκι ο μεγαλύτερος και λιγότερο διάσημος αδελφός του Άκι Καουρισμάκι έχει στο ενεργητικό του αρκετά μουσικά ντοκιμαντέρ όπως το Moro No Brazil, ή το Βrazileirinho που έχει προβληθεί και στη χώρα μας συνεπαρμένος κυρίως από τον πλούτο της μουσικής της Βραζιλίας χώρας στην οποία ζει τη τελευταία εικοσαετία. Ακολουθεί το κανόνα που υποστηρίζει ότι ο καλός σκηνοθέτης ενός βιογραφικού ντοκιμαντέρ είναι αυτός που περνάει απαρατήρητος παρακολουθώντας τη ζωή και το έργο της Μίριαμ Μακέμπα με μια χαλαρή αλλά σαφή χρονική ακολουθία . Από τις πρώιμες ηχογραφήσεις της στο Γιοχάνεσμπρουγκ μέχρι τα πλάνα της τελευταίας της ζωντανής εμφάνισης στην Ιταλία το Νοέμβριο του 2008 τη παραμονή του θανάτου της . Αρχειακό υλικό από συναυλίες και ιδιωτικές της στιγμές συμπληρώνεται από συνεντεύξεις ανθρώπων που την γνώρισαν ανάμεσα τους ο πρώην σύζυγος της Χιου Μασεκίλα οι μουσικοί από τη μπάντα της και τα δύο εγγόνια της.

Ο Καουρισμάκι προσθέτει πλάνα από δηλώσεις της όπως αυτές της παρουσία της στον ΟΗΕ για την ευαισθητοποίση της παγκόσμιας κοινότητας στις φυλετικές διακρίσεις στη Νότια Αφρική και εξομολογήσεων για το πόνο της τριαντάχρονης εξορίας της και αν οι πιο απαιτητικοί θα περίμεναν υλικό και από το πάρτυ γενεθλίων του Τζον Κένεντι όπου είχε τραγουδήσει ή από την περιοδεία της στις αρχές του '90 με το Ντίζι Γκιλέσπι. Μουσικός και ακτιβίστρια για τη Μίριαμ Μακέμπα ήταν δύο λέξεις που η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να έχουν ταυτόσημη σημασία στη ζωή της γεγονός που επιβεβαιώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια και η ίδια όταν αναφέρεται στο τραγούδι της Pata Pata από το ομώνυμο άλμπουμ του 1967 υπογραμμίζοντας την ειρωνεία ότι η μεγαλύτερη επιτυχία στη καριέρα της δεν είχε τη παραμικρή πολιτική αναφορά.

Δες το την Κυριακή 18/9 στο Astor (8.30 μ.μ.)

Nίκος Νικολαϊδης


 

Τhe Conspirator (6/10)

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Ρένφορντ

Παίζουν: Τζέιμς ΜακΑβόι, Ρόμπιν Ράιτ, Κέβιν Κλάιν, Τομ Ουίλκινσον 'Ετος 1865.

Η δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν. Ανάμεσα στους κατηγορούμενους είναι και μία γυναίκα η Mary Surratt. Δεν αποδέχεται την ενοχή της και παραπέμπεται σε δίκη. Δικηγόρος της ένας νέος με πολλές αμφιβολίες για την αθωότητά της. Η ταινία είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα και έχει χαρακτηριστεί από ιστορικούς ως μία από τις πιο αμφιλεγόμενες δίκες.

Μάλλον μία καθαρά ιστορική απεικονίση των γεγονότων, με τον Robert Redford να μας παρουσιάζει μία εντελώς in-your-face δολοφονία, χωρίς φανφάρες, ρεαλιστική και κυρίως χωρίς να παίρνει θέση για την αθωότητα ή ενοχή της κατηγορουμένης (ασχέτως αν καταφέρνει να μας δημιουργήσει αυτόν τον κόμπο στον λαιμό). Δεν είναι αυτός ο σκοπός του, αλλά αν η δικαιοσύνη επιτελεί το έργο της (guess what...) είτε όταν αυτός που κατηγορείται είναι αθώος ή ένοχος. Αυτό ακριβώς βροντοφωνάζει και ο χάρακτηρας του James McAvoy, ο οποίος McAvoy βγάζει αυτό το δεν χορταίνω να σε βλέπω. Είναι λίγο ψαρωτικός, λίγο μπλαζέ, λίγο ελάτε να δείτε πόσο καλός είμαι.

Όπως καταλαβαίνετε όλη η ταινία στηρίζεται πάνω του. Φυσικά και η Robin Wright (ex Penn) κάνει ένα αναπάντεχο comeback και της αξίζουν περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Όσο για τα υπόλοιπα ονόματα (Wilkinson, Kline, Huston, Wood) απλά υπάρχουν και παίζουν τους ρόλους τους για την πλάκα τους. Δεν μοιάζει για κάτι σπουδαίο. Δεν συγκλονίζει όπως το Α Time To Kill ασχέτως αν είχαν διαφορετική θεματολογία. Δεν είχε την ετυμηγορία, ούτε το πάθος της δίκης και όμως ο Redford έπαιξε με τις εικόνες, με την ένταση της στιγμής και απλά το έχει. Και γι'αυτόν ακριβώς το λόγο καταφέρνει να σε παρασύρει.

Αγγελική Ρούσκα


 

Τroll Hunter (7/10)

Σκηνοθεσία: Άντρε Όβρενταλ

Παίζουν: Ότο Γέσπερσεν, Ρόμπερτ Στόλτενμπεργκ

Το Troll Hunter είναι ένα (στο μεγαλύτερο μέρος του) απολαυστικό υβρίδιο mockumentary θρίλερ τρόμου, βασισμένο στην γνώριμη «found footage» (το υλικό που βλέπουμε βρέθηκε υποτίθεται στις κάμερες των παιδιών που εξαφανίστηκαν…) συνταγή που έκανε μόδα το Blair Whitch Project, με έντονα ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ και της νορβηγικής κουλτούρας που πηγάζει από ήθη και έθιμα αρχαίων ετών. Αυτό είναι και το μοναδικό μειονέκτημα της ταινίας, καθώς αν δεν είσαι γηγενής, δύσκολα (μη σου πω και ακατόρθωτα) μπορείς να αντιληφθείς τον ρόλο των Troll (των τεράτων) στο θυμικό του Νορβηγού και να καταλάβεις ότι δεν τα θεωρούν απλά έναν μύθο.

Έστω και έτσι όμως, μπορείς να «περιοριστείς» στο να απολαύσεις μια ευπρόσδεκτη εφευρετική και με αφαιρετικό χιούμορ, off beat ματιά στο εν λόγω είδος που τέμνει το Jurassic Park με το Cloverfield αλλά χωρίς στιγμή να αλλοιώνει τα φολκλορικά ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά της. Με τα τέρατα σκέτα «κουκλιά», να θυμίζουν έντονα τα αντίστοιχα στο αριστουργηματικό «Where the wild things are», σου αφήνει μια εκ πεποιθήσεως indie, αλλά τόσο cool γεύση στην οποία δύσκολα μπορείς να αντισταθείς…

Δες το την Δευτέρα 19/9 στον Δαναό 2 (11 μ.μ.)

Απόστολος Κίτσος


 

Hobo with a shotgun (8/10)

Σκηνοθεσία: Τζέισον Άισνερ

Παίζουν: Ρούτγκερ Χάουερ, Γκρέγκορι Σμιθ, Μόλι Ντάσγουορθ

Σε μία πόλη όπου επικρατεί το χάος, με τρεις ψυχάκηδες να κάνουν κουμάντο, με δολοφονίες, με διεφθαρμένους αστυνομικούς, με κακοποιημένες πόρνες και την βία να κάνει πάρτυ, ένας άστεγος τα παίρνει άσχημα και ξεκινάει την απόδοση δικαιοσύνης με μία καραμπίνα. Ξεκίνησε ως ένα fake trailer στο Grindhouse/Deathproof και κατέληξε να γίνει μία επική ταινία με το ανάλογο ύφος και στυλ και απλά... προσκυνάς. Πρωταγωνιστής ο Rutger Hauer, ο οποίος δίνει ένα ντελίριο μπι-μουβικής ερμηνείας, από έναν ήσυχο άστεγο ανθρωπάκο που δεν ενοχλεί κανέναν και το μόνο που τον νοιάζει είναι ν' αποκτήσει τη μηχανή του γκαζόν, καταλήγει να του γυρίζει το μάτι και να καθαρίζει όποιον βρει μπροστά του.

Σπλάτερ, σκοτωμοί, ατάκες, σουρεάλ καταστάσεις και σκηνές gore που την οδηγούν στην cult-ο-ποίηση της. Όσο και αν σκεφτείτε ότι είναι για γέλια... και για κλάματα, είναι μία προσεγμένη δουλειά χωρίς ψεγάδι. Γι' αυτό αν είστε φαν του είδους και της διασκέδασης μην τη λησμονήσετε και μην τη σνομπάρετε. Δεν ξέρετε τι θα δουν τα ματάκια σας.

Αγγελική Ρούσκα


 

4ever (3/10)

Σκηνοθεσία: Γιώργος Πυρπασόπουλος

Παίζουν: Γιώργος Πυρπασόπουλος, Μόνικα ΜακΣέιν

Η ταινία 4Ever σηματοδοτεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιώργου Πυρπασόπουλου με την σκιαγράφηση ενός γάμου στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Μπορεί οι δυο πρωταγωνιστές (Πυρπασόπουλος και ΜακΣέιν) να είναι ζευγάρι και στην πραγματικότητα, αλλά η χημεία τους στην οθόνη είναι από ελάχιστη ως μηδαμινή.

Βασισμένη στο θεατρικό έργο του Γ. Ηλιόπουλου, η ταινία μοιάζει λες και είναι περισσότερο τηλεοπτική παραγωγή με την σκηνοθεσία να μοιάζει κάτι που θα έβλεπες σε σειρά Παπακαλιάτη. Σε όλη την διάρκεια της μια ένταση μαίνεται στην ατμόσφαιρα χωρίς όμως να γίνεται ποτέ κάτι, ενώ το φινάλε δεν δικαιολογεί τίποτα από όσα έγιναν τα προηγούμενα 70’. Εν τέλει είναι μια ιστορία που προτιμούσα να την δω στο θέατρο, στο μέρος που της αρμόζει να παιχθεί, παρά στον κινηματογράφο.

Χρήστος Μπακατσέλος


ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 17/9 – ΚΥΡΙΑΚΗ 18/9 (ΠΡΩΙ)

Submarine (Σάββατο 17/9, Αττικόν, 6 μ.μ.)

Αν το πεις hip ρομάντζο, θα αδικήσεις αυτό το πανέμορφο φιλμ. ΤΡΕΙΛΕΡ

L’artiste (Σάββατο 17/9, Δαναός 1, 5.45 μ.μ.)

Βωβή ασπρόμαυρη ταινία στα 10s? Ω, ναι... ΤΡΕΙΛΕΡ

The ballad of Genesis and Lady Jaye (Σάββατο 17/9, 8.45 μ.μ.)

Ο Genesis αλλάζει φύλο για να μοιάζει με την αγαπημένη του. How sick is that dude? ΤΡΕΙΛΕΡ

Μichel Petrucciani (Κυριακή 18/9, Astor, 1 μ.μ.)

Μυθικός νάνος πιανίστας της jazz, με μυθικές σεξουαλικές επιδόσεις! ΤΡΕΙΛΕΡ 


ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΑΙΝΙΩΝ

Artist 9/10

The Trial 9/10

The night of the hunter 8,5/10

Submarine 8/10

Drive 8/10

Senna 8/10

Attack the block 8/10

Gandu 8/10

Hobo with a shotgun 8/10

Revenge: a love story 7,5/10

A separation 7,5/10

Troll Hunter 7/10

Happy Happy 7/10

Γάλα 7/10

Hit so hard 7/10

Mama Africa 7/10

Upside down: the Creation Records story 7/10

Win Win 6,5/10

Love 6,5/10

Κilling Bono 6/10

Medianeras 6/10

Conspirator 6/10

Red State 6/10

Medianeras 5,5/10

Αμνηστία 5,5/10

Sex & Zen 5/10

L’apollonide 5/10

On the ice 5/10

4ever 3/10

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos