Final Destination 5 3D

(4/10). Γι' άλλη μία φορά ξεκινάμε με μια ομάδα νεαρών συνεργατών, η οποία ετοιμάζεται να πάει σε ειδική εκδρομή που οργανώνει η εταιρεία τους. Όλα κυλούν ομαλά (ή μήπως όχι;) μέχρι τη στιγμή που διασχίζουν μία γέφυρα.

Σκοτώνεις χρόνο, σκέψου το

Χωρισμοί, ζήλειες, μίση, σε fast forward στο πρώτο τέταρτο για να πάμε αμέσως στο ψητό και ένα μάτσο αντιπαθητικοί χαρακτήρες που το μόνο που τους αξίζει είναι ο θάνατος και αυτό θα πάρουν. Τι κι αν στην γέφυρα επικρατεί το φαίνομενο της πεταλούδας, φτερνίζεται ο ένας και ανατινάζει τον άλλο, η διαδικασία των θανάτων έχει ρουτινιάσει, είναι πλέον κλισέ και περιμένεις να ακούσεις το σπλατς ή το κρακ για να μαζευτείς στο κάθισμά σου και να κάνεις "ιιιιιιιιχχχ...".

Φυσικά και είναι η ταινία που θα δεις με την παρέα σου και θα την γλεντήσεις αλλά θα σκοτώσεις 1 ώρα και 26 λεπτά. Σκέψου το.

Αγγελική Ρούσκα (2/5)

Τα προβλεπόμενα, τα φαντασμαγορικά

Εντελώς προβλεπόμενο το πέμπτο κατά σειρά σίκουελ των ταινών «Βλέπω τον Θάνατο σου» ξεκινά με τον Σαμ (Νίκολας Ντ’Άγκοστο) να οραματίζεται ότι το λεωφορείο στο οποίο αυτός κι οι συνάδελφοι του επιβαίνουν θα πέσει από μια καταρρέουσα γέφυρα. Όσοι ακούν τις προειδοποιήσεις του σώζονται. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται στην αρχή. Γιατί στην συνέχεια, ως είθισται, οι επιζώντας αρχίζουν ένας ένας να πέφτουν.

Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η ευχαρίστηση που η ταινία μπορεί να προσφέρει όσο άρρωστο κι αν μπορεί να το θεωρήσει κάποιος αυτό: στην γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή της αγωνίας για το πότε θα έρθει ο βέβαιος θάνατος (κάτι με το οποίο ο σκηνοθέτης Στήβεν Κούειλ παίζει πολύ καλά εδώ), και με ποιον φαντασμαγορικά σπλάτερ τρόπο. Όσο για το ενδεχόμενο ενός «Βλέπω τον Θάνατο σου 6» λυπάμαι που θα απογοητεύσω τους fan αλλά το τέλος της ταινίας αφήνει να εννοηθεί ότι μάλλον εδώ κλείνει ο φαύλος κύκλος του θανάτου…

Μάρω Κουμουνδούρου (2,5/5)