Precious

"...always look at the bright side of life..."

Η Μονάκριβη είναι ένας θρίαμβος της καρδιάς, της ψυχής και της θέλησης. Μια ιστορία που θα ζεστάνει την καρδιά και του πιο κυνικού ανθρώπου που γνωρίζετε.
Με έναν σκηνοθέτη που ακροβατεί συχνά μεταξύ της συμπόνιας και της ηδονοβλεψίας, του δράματος που αφορά και του δράματος που εκμαιεύει συναισθήματα και καταφέρνει σαν τον πιο δεξιοτέχνη ακροβάτη του κόσμου να ξεφεύγει όμορφα, γλυκά, αέρινα από τις –όχι λίγες- παγίδες που παραμονεύουν.
Ένα γνήσιο σπαρακτικό δράμα που όμως, όχι φίλε αναγνώστη, δεν θα γίνει μελό επειδή έτσι σε έχουν «καλομάθει». Θα βρει την δύναμη μέσα του και θα σηκωθεί από τον βούρκο και θα βρει τον δρόμο προς την αυτό-ολοκλήρωση και την συνειδητοποίηση.

Όπως η ηρωϊδα του: απωθητική εμφανισιακά, αλλά λαμπερή σε όλο της το είναι. Χτυπημένη από την δυστυχία, αλλά δυνατή, ακατάβλητη, πεισματάρα, με την σιωπή της να αποτυπώνει την αμέτρητη θλίψη της, αλλά την ίδια στιγμή… always look at the bright side of life που θα της τραγουδούσαν και οι Monty Pythons. Και όπως λέει και η ίδια η ηρωϊδα στο βιβλίο στο οποίο στηρίχτηκε η ταινία: «Δεν θέλω να κλάψω. Γιατί έτσι σταματάω το γράψιμο που λατρεύω και δείχνω σαν τις ασπρουλιάρες καριόλες στην τηλεόραση. Πάντα πίστευα πως από μέσα μου ήμουν διαφορετική. Πως μόνο για τους ανθρώπους απ’έξω ήμουν χοντρή, μαύρη και άσχημη. Αν μπορούσαν να δουν μέσα μου θα έβλεπαν κάτι πολύ ωραίο και θα με αναγνώριζαν σαν… Precious!».
Ένα γενναίο φιλμ με δύο σπάνιες και αυθεντικές ερμηνείες που δύσκολα θα ξεχάσετε. Μια ταινία που περιφρονά την συγκίνηση, δεν της αξίζει. Διότι η Precious είναι κυρία μες στην δυστυχία της.

Απόστολος Κίτσος