Βίνσεντ Γκάλο

ΑΣΕ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ

Ο Γιάννης Λυμπέρης μπήκε στο www.vincentgallo.com και διάβασε: "Γεια σας, είμαι ο Βίνσεντ Γκάλο, σταρ κλασσικών ταινιών, όπως τα Buffalo 66, Brown Bunny και με μόλις 50.000 δολλάρια συν έξοδα, ικανοποιώ σεξουαλικά οποιαδήποτε έχει γεννηθεί γυναίκα. Οι άνδρες, ας μην τους περνά καν από το μυαλό. Όσο για ζευγάρια με λεσβίες, η τιμή είναι 100.000, αλλά στο τέλος θα σας έχω αλλάξει τα μυαλά".

Τι άλλο θέλετε να ξέρετε για τον Γκάλο; Αν τα εννοεί; Άγνωστο. Όσοι τον έχουν γνωρίσει, ορκίζονται πως είναι ένας από τους πιο αληθινούς τύπους του σινεμά. Εάν πάλι –όπως εμείς- τον ξέρουν μόνο από τις δουλειές του, η ετυμηγορία γέρνει προς το «αδιάφορος ποτέ, ανυπόφορος σχεδόν πάντα». Εκτός κι αν διαφωνείτε… Γεννημένος πριν 49 χρόνια στο Μπάφαλο, έχει κάνει τα πάντα. Στα 70s έπαιζε μουσική σε πανκ μπάντες. Εχει συμμετάσχει σε ραπ ντουέτο, μέχρι και industrial. Ακόμα βγάζει δίσκους, γράφει τα σάουντρακ. Οδήγησε μηχανή σε αγώνες, έγινε μοντέλο, πετυχημένος ζωγράφος, κατέληξε ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος. «Δεν έχω ατζέντη, μάνατζερ, ούτε καν γραμματέα. Δεν θα δείτε ποτέ σε ταινία μου να εργάζεται κάποιος στο μέικ απ ή στα μαλλιά».

Βλέποντάς τον σε ταινίες ή κοιτώντας την καριέρα του, δεν αμφιβάλλεις για το παραμικρό. Με τη διαφορά, πως θέλει και τα κάνει. Θέλει να βρίζει τους πάντες στο Χόλιγουντ, από σκηνοθέτες σαν τον Σπάικ Τζόνζ και τον Σόντερμπεργκ ή να εύχεται «καρκίνο» σε κριτικούς. Είναι από τους ελάχιστους, που το «δεν λογαριάζει τίποτα, κάνει ότι γουστάρει» ταιριάζει απόλυτα. Τα τελευταία χρόνια, μετά το μυθικό –για πολλούς λόγους- «Brown Bunny» του 2003, παίζει ελάχιστα. Η τελευταία του όμως ταινία «Essential Killing» του Σκολιμόσφκι, λαμβάνει εξαιρετικές κριτικές όπως και το δικό του «Promises Written in Water». Με τέτοια… φάτσα, δύσκολα τον ξεχνάς και εύκολα θα μπορούσε να παίζει όποτε ήθελε. Ο ίδιος λέει πως ποτέ δεν ήθελε να γίνει ηθοποιός, αλλά… σταρ του σινεμά. «Πουλάω πράγματα, όπως και τον εαυτό μου, για λεφτά».

Κολλητός του Τζον Φρουσιάντε, κιθαρίστα των Red hot chili peppers, της PJ Harvey (φήμες μιλούν για μέγα έρωτα) και ένα φεγγάρι και της Αζια Αρζέντο. Το στόμα του λέει… πολλά. «Σταμάτησα να ζωγραφίζω το ’90 στο ζενίθ της επιτυχίας μου από εμπάθεια. Ηθελα να στερήσω από τον κόσμο τους υπέροχους πίνακές μου» Εχει πει κι άλλα: «Δεν πίνω καφέ ούτε κάνω ναρκωτικά, δεν καπνίζω, δεν παίρνω φάρμακα. Δείχνω βέβαια σαν να παίρνω ναρκωτικά. Α, και το αγαπημένο μου χρώμα είναι τα καφέ. Και το ροζ. Καφέ και ροζ. Αλλά έπρεπε να διαλέξω, το ροζ θα έχανε…»

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ