Jason Bourne με ζαρτιέρες…
Πείτε μου τώρα: το στόρι δεν σας θυμίζει τις περιπέτειες του Τζέισον Μπορν; Ε, δεν κάνετε καθόλου λάθος αν απαντήσετε καταφατικά. Ο Νόις προτίμησε μια πολύ πιο safe και ελκυστική συνταγή από τον –εξαιρετικό και καλοπαιγμένο- προ 8ετίας «Ήσυχο Αμερικανό» του: Μπόλιασε την τραχύτητα και την αρμονία στις σκηνές περιπέτειας του Bourne, προσπάθησε να ραφινάρει λίγο με μια εσάνς από James Bond και με την Αντζελίνα Τζολί στον πρωταγωνιστικό να τρέχει και να πυροβολεί ωραιότατα και να δέρνει με καταπληκτικό στυλ την στιγμή που άπαντες την κυνηγούν, η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη. Συντηρεί και με σχετική επιτυχία το δισυπόστατο της πλοκής (ποια είναι τα αληθινά κίνητρα της ηρωϊδας και η αληθινή της ταυτότητα;) και μαζί με όλα όσα συμβαίνουν, τα οποία είναι πολύ πλούσια σαν εξέλιξη δράσης (αν και εντελώς απλοϊκά και σχηματικά τοποθετημένα όλα) και σαν ρυθμός, παραδίδει μια διασκεδαστική περιπέτεια, στην οποία η Αντζελίνα κυριολεκτικά λάμπει και κλέβει την παράσταση.
Α.Κ.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων