Looking for... water
Μια ταινία με καλές προθέσεις και έξυπνο σεναριακό ιστό: προσπαθεί να παρομοιάσει (και να αντιστοιχίσει) τα γυρίσματα της ταινίας με την αντίσταση των ιθαγενών προς τον Χριστόφορο Κολόμβο, με την αντίσταση των Βολιβιανών ιθαγενών στον «Πόλεμο του Νερού» που έγινε το 2000, όταν αμερικανική εταιρεία ιδιωτικοποιήθηκε της εκμετάλλευσης του πόσιμου νερού, το οποίο πουλούσε σε εξωφρενικές τιμές.
Κάπου αυτή η μίξη πραγματικότητας και fiction λειτουργεί (υπάρχουν 2-3 εξαιρετικές σκηνές με τους ερασιτέχνες ιθαγενείς), στο μεγαλύτερο όμως μέρος της, η ταινία μοιάζει αδέξια να κατασταλάξει αν θέλει να μιλήσει για την φιλιά ή την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η σκηνοθέτης κάπου μπερδεύεται, από την μέση του φιλμ περίπου και μέχρι το τέλος «ξεχνάει» σεναριακά το πιο εμπορικό ατού της, τον Μπερνάλ, ενώ το σενάριο του Λάβερτι (μόνιμου συνεργάτη του Κεν Λόουτς) μοιάζει να μην μπορεί να αποφύγει αρκετές νότες διδακτισμού.
Απόστολος Κίτσος
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων