Η έκρηξη

Παλμός και εμμονές

Η Μαρία τρέχει στην Εθνική Οδό. Πίσω της, φωτιά και μια τσάντα γεμάτη λεφτά. Μπροστά της, ο ατέλειωτος δρόμος. Μόλις μια μέρα πριν, ήταν μια στοργική μητέρα, ερωτευμένη σύζυγος, υπεύθυνη κόρη. Σήμερα, έχει επαναστατήσει. Και είναι αποφασισμένη να σαρώσει στο πέρασμά της ό,τι αγάπησε ποτέ.

Πάλλεται η κάμερα του Σύλλα Τζουμέρκα. Από οργή και θυμό, από ηδονή και καύλα, από θλίψη και απελπισία, από νεύρωση, από όλα μαζί, η ουσία είναι ότι καρδιοχτυπάει, ζει και αναπνέει σε αφυκτικά close ups με τους πρωταγωνιστές της.

Mε την Αγγελική Παπούλια δηλαδή.

Και την ανατριχιαστική, ζωώδη, σαρωτική ερμηνεία της στον ρόλο της Μαρίας που αποφασίζει να αντιδράσει στην μιζέρια, το αδιέξοδο την λήθη και την καταρρακωμένη της αξιοπρέπεια. Και να ξεσπάσει. Να επιτεθεί. Ή μήπως τελικά να αποδράσει;

Με την κάμερα καρφωμένη πάνω της να ιδρώνει και να αγκομαχά μαζί της, το "Blast" έχει συναρπαστική κινηματογράφηση, νεύρο, ορμή, γαϊδουρινό πείσμα, πάθος, μέχρι και λύσσα.

Αριστούργημα λοιπόν;

Όχι. Ανησυχητικά αποσπασματικό και βιαστικά μονταρισμένο σε πολλά από τα φλας μπακ, εμμονοληπτικό στις (ρεαλιστικές πάντως) σκηνές σεξ σε βαθμό κούρασης, με αρκετά κλισέ και την ερμηνεία της Παπούλια σε κάποιες στιγμές over drama, όπως επίσης και ένα μάλλον αμήχανο φινάλε, καταφέρνει σε μικρότερο βαθμό να απαγκιστρωθεί από την φόρμα, σε σύγκριση με την "Χώρα προέλευσης".

Ξεκάθαρες οι αρετές, αλλά και οι αδυναμίες. Και η αλήθεια βρίσκεται στη μέση. Εντάξει, και στους Sex Pistols.