Θεσσαλονίκη 14: "Νορβηγία" - REVIEW

Νοβηγία

"Είσαι βρικόλακας ή ποιητής;"

1984. Βρισκόμαστε σε μια ουτοπική Αθήνα όπου καταφθάνει ο βρυκόλακας Ζανό (Βαγγέλης Μουρίκης), φωτοφοβικός, δεινός χορευτής ( «αν σταματήσω να χορεύω θα σταματήσει κι η καρδιά μου να χτυπάει»), ρομαντική ψυχή, που το μόνο που ζητάει –εκτός από αλκοόλ και αίμα- είναι ένα «ζεστό κορίτσι». Στη ντίσκο/καταγώγιο Ζαρντόζ γνωρίζει την πλανεύτρα πόρνη Αλίκη (Αλεξία Καλτσίκη) και το Νορβηγό ντίλερ Πίτερ (Ντάνιελ Μπόλντα), οι οποίοι τον παρασέρνουν να φέρει εις πέρας μια δουλειά μαζί τους στα έγκατα της Πάρνηθας  και από κει ξεκινά η περιπέτειά τους. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται κι ο Ζανό σταδιακά συνειδητοποιεί ότι αυτό που έμοιαζε στην αρχή με ένα μεγάλο πάρτυ στην ουσία είναι μια συνωμοσία περίτεχνα σχεδιασμένη αποκλειστικά γι΄αυτόν…

Ο Γιάννης Βεσλεμές στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του μας εισαγάγει σε έναν κόσμο φανταστικό, με vintage αισθητική  που ενισχύεται με στοιχεία steampunk στυλιζαρίσματος (χρήση κάμερας με κόκκο, πολύχρωμες εικόνες που έρχονται σε αντίθεση με τη γενικότερη σκοτεινή/εφιαλτική ατμόσφαιρα, φώτα νέον, κ.α.). Η μουσική, γραμμένη από τον ίδιο τον σκηνοθέτη (με το ψευδώνυμο Felizol), δένει εξαιρετικά με την εικόνα συμβάλλοντας στην παραισθησιογόνα ατμόσφαιρα.

Είναι ενδιαφέρον το ότι η συγκεκριμένη ταινία δεν ανήκει στο είδος ταινιών που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στον ελληνικό κινηματογράφο (ο ίδιος ο Βεσλεμές την αποκαλεί «ταινία μεσογειακού τρόμου»), όμως το ενδιαφέρον της τελειώνει στο αισθητικό κομμάτι. Κατά τα άλλα ο Μουρίκης, απολαυστικός όπως πάντα, δεν αρκεί για να σώσει την κατάσταση που -μπορεί λόγω πλοκής (η οποία παραπλανητικά φαίνεται δελεαστική), μπορεί για άλλους λόγους- στο σύνολό της δεν ικανοποιει. Σ΄αυτό συνάδει κ η επιτηδευμένη στιχομυθία ανάμεσα στους ηθοποιους που παραπεμπει σε ελληνική ταινία του ΄80.

Πάντως, ανεξάρτητα από την πλόκη, τις αδρές ιστορικοπολιτικές αναφορές και γενικότερα απ΄το τι θέλει να πει ο ποιητής, στην ταινία απολαμβάνουμε την αισθητική των eighties σε όλο της το μεγαλείο, δοσμένη με μια συγκαλυμμένη ευαισθησία και νοσταλγία για αυτή την εποχή, που και μόνο γι΄αυτό αξίζει να τη δείς.

Προβάλλεται: Τετάρτη 5/11, 18.00, Ολύμπιον

5 / 10

Δάφνη Λαλαούνη