«Κιούκα Πριν το Τέλος του Καλοκαιριού» του Κωστή Χαραμουντάνη στις Κάννες
Συνεχίζονται τα ελληνικά νέα από τις Κάννες με την ταινία «Κιούκα - πριν το...
3 λεπτά
The double
Ο Σάιμον Τζέημς είναι ένας τυπικός υπάλληλος γραφείου που εργάζεται σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Το αφεντικό του και οι συνάδελφοι του, τον υποτιμούν, η μητέρα του κάνει παράπονα για όλα και η όμορφη Χάννα τον αγνοεί. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν με τον ερχομό του καινούριου συναδέλφου του, Τζέημς Σάιμον. Ο Τζέημς είναι ολόιδιος εξωτερικά με τον Σάιμον αλλά έχει όλα όσα του λείπουν.
Γοητευτική σπαζοκεφαλιά
Ο σκηνοθέτης/ηθοποιός Ρίτσαρντ Αγιοάντε ("Submarine"/2010) είναι από τα νέα ταλέντα του βρετανικού κινηματογράφου και τηλεόρασης, ίσως βεβαίως όχι τόσο νέο αφού αποτελεί βασικό μέλος της πρωταγωνιστικής τριάδας στη χιτ tv κωμωδία The IT Crowd.
Στη δεύτερη σκηνοθετική του προσπάθεια, μια σίγουρα χολιγουντιανή αναβάθμιση όσον αφορά το καστ, καθοδηγεί τους Τζέσι Άιζενμπεργκ και Μία Ουασικόφσκα στη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη μιας μικρής ιστορίας του Ντοστογιέφσκι από το 1846. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία στην οποία έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή ενός συνεσταλμένου και καταπιεσμένου υπαλλήλου της γραφειοκρατίας όταν μια μέρα εμφανίζεται στη δουλειά ένα ακριβές αντίγραφό του μόνο που ο σωσίας του είναι χαρισματικός και δημοφιλής.
Με αναφορές που καθαρά υποδεινκύουν Τέρι Γκίλιαμ αλά Brazil/1985 και οργουελική ατμόσφαιρα, το φιλμ είναι ένα σουρεάλ και σκοτεινό σινεφίλ ταξίδι με φιλοδοφικές προεκτάσεις που θα προκαλέσει αρκετή κουβέντα και ανάλυση ως προς το τί σημαίνει και γιατί, αν και μπορεί κανείς να περιορίσει τέτοιες αναζητήσεις στο πεδίο της ταυτότητας. Το τί σημαίνει δηλαδή να είναι κανείς ο εαυτός του, πώς και αν είναι δυνατόν κάτι τέτοιο να ορισθεί με σαφήνεια. Επειδή ωστόσο τα ζητήματα αυτά δεν επεξηγούνται στη διάρκεια του φιλμ αλλά μάλλον αντίθετα μένουν αναπάντητα, η εκλογίκευσή τους είναι καλύτερο να μείνει στην άκρη μιας και τα καλλιτεχνικά στοιχεία της ταινίας οπωσδήποτε τραβούν περισσότερο την προσοχή.
Προσεγμένος και λεπτομερής σχεδιασμός των ρετρο-φουτουριστικών σκηνικών, έξυπνη χρήση του ήχου και του φωτός - στοιχεία που δείχνουν προς την κατεύθυνση ενός μεταφυσικού φιλμ-νουάρ - αφήγηση που στηρίζεται περισσότερο σε στιγμές αμηχανίας παρά σε κορυφώσεις της πλοκής, διακριτικές αλλά δυνατές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές και κυρίως τον Άιζενμπεργκ που καταφέρνει να αποδώσει τις κωμικές αποχρώσεις του ρόλου του δίχως να χάνει τον έλεγχο των δραματικών διαστάσεων της διττής του κινηματογραφικής υπόστασης, φτιάχνουν ένα έργο μυστήριο, ένα μικρό αίνιγμα που απορροφά το θεατή και φανερώνει μια μεγάλη δημιουργική ενέργεια πίσω από την ταινία.
Μια γοητευτική σπαζοκεφαλιά, σύχρονο cult ταινιάκι που δίνει περαιτέρω αξία στις κινηματογραφικές μετοχές του Αγιοάντε κάνοντας μας να περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενή του κίνηση.
Μιχάλης Κωνσταντέλλης
Πρώτη δημοσίευση: 15 Μαΐου 2014, 11:48
Ενημέρωση: 22 Μαΐου 2014, 03:19
Τίτλος:
The double (Ο σωσίας)Είδος:
Σκηνοθεσία:
Χώρα:
Έτος:
Διάρκεια:
93
Εταιρία διανομής:
Release:
15 Μαϊου 2014
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων