Άνω του μέσου όρου
Μια αξιόλογη πρσπάθεια από τον Ντένη Ηλιάδη να συνδυάσει μια εφηβική κομεντί, με party movie, επιστημονική φαντασία και μεταφυσικό θρίλερ, η οποία όσο και... επικίνδυνα φιλόδοξη και αν φαντάζει, δεν αποτυγχάνει σε γενικές γραμμές.
Ο Έλληνας σκηνοθέτης στην τρίτη του προσπάθεια (μετά το υποβλητικό Hardcore και το όχι και τόσο συνηθισμένο "Last house on the left") δείχνει πως ήρθε να μείνει στο Hollywood και ότι την ψάχνει λίγο περισσότερο την ιστορία ακόμα και σεναριακά. Τι θα συνέβαινε αν είχες την ευκαιρία να μιλήσεις για λίγη ώρα με τον εαυτό σου; Τι θα επιχειρούσες να αλλάξεις σε αυτόν;
Εδώ χρησιμοποιεί ουσιαστικά την ιδέα του "Invasion of the body snatchers" (με body double εξωγήινους για όλους τους καλεσμένους ενός κολλεγιακού πάρτι), αλλά δεν εφησυχάζει. Προσπαθεί να την εξελίξει μιξάροντας παράλληλα διάφορα είδη που ανέφερα, with a twist και μια απόχρωση από Στίβεν Κινγκ.
Aρκετά σεναριακά ευρήματα, ειδικά στο πρώτο μισό, αλλά και αντίστοιχες αδυναμίες και προχειρότητες προς το τέλος, ικανοποιητικότατα ειδικά εφέ, αίσθηση αυτοσαρκασμού, συνολικά μια όχι απόλυτα επιτυχημένη προσπάθεια, αλλά σαφώς άνω του μέσου όρου που συντηρεί τις προσδοκίες μας.
Απόστολος Κίτσος
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων