10η μέρα

Τύψεις. Ενοχή. Ξενοφοβία.

Η ταινία που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Montreal World Film Festival το 2012, κέρδισε το Ειδικό βραβείο επιτροπής (Πανόραμα Ευρωπαϊκού κινηματογράφου το 2012, ) και είχε τρεις υποψηφιότητες βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Ο Αλί ζει μοναχικά σ' ένα ημιυπόγειο διαμέρισμα. Η καθημερινότητα του είναι μονότονη. Κοιμάται, τρώει λιτά και προσεύχεται. Η μοναδική του διασκέδαση είναι το άθλημα του kick boxing, για το οποίο προπονείται στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας που διαμένει. Για να επιβιώσει μαζεύει παλιοσίδερα από τα σκουπίδια, που τα συγκεντρώνει σ' ένα καρότσι super market το οποίο σέρνει στους δρόμους .Όμως δεν είναι μόνο οι μνήμες από την πατρίδα του, την οικογένεια του και το κορίτσι του που τον κατακλύζουν. Πιο έντονο συναίσθημα του προκαλεί η τελετή της Ασούρα, που παρακολουθεί χωρίς να συμμετέχει . Πρόκειται για μια ημέρα μνήμης και πένθους για τους περισσότερους μουσουλμάνους, διότι τότε έχασε τη ζωή του, ο Χουσεΐν Αλί, σημαντική φυσιογνωμία στο Ισλάμ.

Ο Βασίλης Μαζωμένος επιστρέφει 3 χρόνια μετά το “Guilt” με ένα έργο στο οποίο κυριαρχει το προαναφερόμενο συναίσθημα. Η ενοχή. Οι τύψεις. Η "10η μέρα" είναι ένα σκεπτόμενο οδοιπορικό ενός περιφερόμενου μετανάστη των Αθηνών που μαζεύει παλιοσίδερα και που υπόκειται εξευτελισμό από τους Έλληνες ρατσιστές και ξενόφοβους. Η "10η Μέρα" ενώ συχνά ακολουθεί μια κινηματογραφική ντοκιμενταρίστικη ματιά, δεν αποτελεί ντοκιμαντέρ. Με εύστοχη διανομή του ρόλου στον πρωταγωνιστή που ουσιαστικά παίζει την ζωή του, στήνει το φιλμ πάνω του και καταφέρνει να εκμαιεύσει την απαιτούμενη οκειότητα μας με τα προβλήματά του.