Mood indigo

Αντισυμβατικό ντελίριο ομορφιάς

Ένα κάπως ιδιαίτερο ρομαντικό πεζογράφημα του περασμένου αιώνα (το ομώνυμο του τίτλου) του Μπορίς Βιάν, δεν θα μπορούσε παρά να... ευτυχήσει με τον κάπως ιδιαίτερο (sic) Μισέλ Γκοντρί στην σκηνοθεσία. Ή μάλλον στην ενορχήστρωση ενός σουρεαλιστικά ντελιριακού παρισινού σύμπαντος που περιβάλλει τους δύο ήρωές του και που τα πάντα (τα περισσότερα, τέλος πάντων) μπορούν να συμβούν ώστε να χτίσουν, να εδραιώσουν και να αναπτύξουν τον έρωτα με την πρώτη ματιά.

L'amour fou για να είμαστε και ασορτί.

Έναν έρωτα τρελό, πληθωρικό, απρόβλεπτο, εικονοληπτικά σχεδόν άξεχαστο. Οι εμμονές, οι χαρές και του τρομερού αυτού σκηνοθέτη είναι εδώ όλες παρούσες και ανεξάντλητες. Ένα ποίημα γεμάτο πνοή, ομορφιά, τζαζ feeling, τρυφερότητα, ασύμμετρη επινοητικότητα, μια ωδή στο συναίσθημα, ενδεχομένως και βαρυφορτωμένη σε κάποιες στιγμές και ίσως και να υπερκαλύπτει την ουσία της ιστορίας.

Όμως αυτό το οπτικοακουστικό μεγαλείο αδυνατείς να το προσπεράσεις εύκολα και κυνικά: σε αιχμαλωτίζει, σε μαγεύει, σε παρασέρνει, σε καθηλώνει, σε σφιχταγκαλιάζει και ταξιδεύεις μαζί του στο σύννεφο που και οι ήρωές μας ζουν τον μαγικό τους έρωτα. Μαζί και σε συνθλίβει στο τέλος.

"Eternal Sunshine of the Spotless Mind". "Τhe science of sleep". "Be kind rewind". "Mood Indigo". Ένα ατελείωτο, εκθαμβωτικό ταξίδι που ελπίζουμε να μην τελειώσει ποτέ...

Απόστολος Κίτσος