Νύχτες 13: "La grande bellezza" - REVIEW

La grande bellezza

Μια φαντασμαγορική περιπλάνηση στις αμέτρητες ηδονές, τα ξέφρενα πάρτι και τις ολονύχτιες κραιπάλες της Ρώμης, με ξεναγό έναν κοσμοπολίτη συγγραφέα που βαρέθηκε να πνίγει τις υπαρξιακές κρίσεις του σε ακριβά κοκτέιλ και αρχίζει σταδιακά να συνειδητοποιεί τη ματαιότητα των πάντων.

Το έπος του Πάολο Σορεντίνο μας μεταφέρει με αριστοτεχνικό τρόπο στη Ρώμη του Φελίνι και στη φαινομενική 'Dolce Vita' του bon viveur συγγραφέα τον οποίο υποδύεται ο εκπληκτικός Τόνι Σερβίλο. Εξπρεσσιονισμός, υπερβολή, υπέροχες ερμηνείες και μαγική φωτογραφία, η ΄Μεγάλη Ομορφιά' λειτουργεί ως παραισθησιογόνο και σε παρασύρει σε ένα ταξίδι στον 'αριστοκρατικό' περίγυρο του Τζέπ Γκαμπαρντέλα, ο οποίος φαίνεται να έχει τα πάντα: ένα σπίτι απένανττι από το Κολοσσαίο, γυναίκες, οικιακή βοηθό, φίλους της καλής κοινωνίας, μια καριέρα.. κι όμως κατά βάθος αισθάνεται το απόλυτο τίποτα...

Ο ήρωας έχει υπαρξιακές αναζητήσεις, κατά βάθος είναι μοναχικός τύπος και βλέπει ό,τι αγαπά να 'φεύγει' από τη ζωή του και εκείνος να μένει εκεί πάντα, στα ίδια: σε άστοχες συζητήσεις με υποτιθέμενους καλλιεργημένους αστούς, σε φαγητά, ποτά, πάρτυ, γυναίκες που όμως δεν αρκούν παρά να γεμίσουν λίγο από τον χαμένο του χρόνο.

Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τη Ρώμη όχι ως ανοχύρωτη πόλη αλλά σαν μια οπτασία, μια πλανεύτρα που μπορεί να σε παρασύρει σε μια ζωή 'χαρισάμενη'. Οι εικόνες του είναι μαγικές, οι μουσικές που χρησιμοποιεί υπέροχες και η αλληγορία του απέναντι στη σύγχρονη ζωή, τα ιδανικά, ακόμα και την εκκλησία, είναι σαφής και πολύ εύστοχη. Σίγουρα μια από τις ωραιότερες ταινίες της χρονιάς, χωρίς υπερβολές, ενώ ο Τόνι Σερβίλλο αποδεκνύει ότι είναι ένας από τους καλύτερους σύχρονους Ιταλούς ηθοποιούς.

Ειρήνη Κατσαρά 

Φαντασμαγορική περιπλάνηση (7,5/10)

Σε μια φαντασμαγορική περιπλάνηση στις γωνιές τις Ρώμης στο διαχρονικό της τοπίο σπάνιας ομορφιάς, στη μεγαλειώδη της τέχνη, ο γοητευτικός κοσμοπολίτης συγγραφέας Τζεπ καταπνίγει τις υπαρξιακές του αναζητήσεις σε ξέφρενα χλιδάτα πάρτυ, στην υψηλή ζωή όπου συγγραφείς και διανοούμενοι σμίγουν με μοντέλα και στρίπερ. Ο ήρωας ο ένας bon viveur φίλος των τεχνών και των γραμμάτων μπαίνοντας στο τελευταίο κεφάλαιο της ζωής του βασανίζεται από τα αιώνια ερωτήματα της ζωης:το θάνατο και το νόημα της ύπαρξης.

Με τη μαγεία της η ταινια σε παρασύρει στον τρόπο ζωής της σύγχρονης υψηλής ταξης, καλώντας μας σε ενδοσκόπηση για την αναζήτηση της προσωπικής αληθείας.

Ο Σορεντινο πάσχει από όσα και ο ήρωας του: στην προσπάθεια του να μεγαλουργήσει το κενό και το "τίποτα'' γίνεται φλύαρος και υπερβολικός στα μεμονωμένα περιστατικά και στις απλές ιστορίες που επιλέγει. Μια διαρκής κινούμενη κάμερα σε ατελείωτες περιοχές, ένα γόνιμο στυλιζάρισμα στην εικόνα και το ρυθμό και μια ερμηνεία ακριβείας μεσα στο ένδοξο και εκθαμβωτικό μερος της Ρώμης καθιστά τη ταινια μεθυστικά ομορφη και μαγευτική, φέρνοντας απόηχους από το έργο dolce Vita του Φελίνι έχει ένα πιο μελαγχολικό τόνο καθως κοιτάζει τη πτώση του ανθρώπου και τις χαμένες ευκαιρίες. Με χιούμορ και εξυπνες συζητησεις επανεκτιμά και απορρίπτει το lifestyle των πλουσιων,της εκκλησίας καιι της ανώτερης κοινωνικά ταξης.

Είναι μια εξερεύνηση όλων των επιφανειακών πραγμάτων αλλά έχει ψυχή.

Γαρυφαλλιά Μάλλιου