Some velvet morning

Στρίντμπεργκ, αγάπη μου!

Ένα από τα πιο βασικά πράγματα που κάποιος πρέπει να ξέρει για το Some Velvet Morning έρχεται μετά το τέλος της ταινίας, στο τέλος των τίτλων τέλους. Η ταινία είναι «For August Strindberg with love”. Έχοντας αυτό, λοιπόν, κατά νου, έχοντας όμως κατά νου και κάποιες λαμπρές στιγμές του παρελθόντος του ΛαΜπιούτ, όπως το Φίλοι & Εραστές, το Possession ή τη Νοσοκόμα Μπέτυ, σου δημιουργείται μια ευχάριστη περιέργεια.

Και αν μη τι άλλο, ο πήχυς είναι σχετικά ψηλά.

Η ταινία μπαίνει κατευθείαν στον πυρήνα των χαρακτήρων και σε ένα ενδιαφέρον, υβριδικό, Ρομερ-ικό, θεατρικό, διαλογικό σινεμά το οποίο αναμφίβολλα έχει γερά θεμέλια σε ένα μεστό σενάριο, με κλιμακώσεις και ξεσπάσματα που ενσαρκώνεται πειστικά μέσω της έντονης χημείας των πρωταγωνιστών. Αν και δύσκολο για κάποιον ηθοποιό να μην έχει καλή χημεία με τον πάντα εξαιρετικό Στάνλεϊ Τούτσι - άξια παρτενέρ όμως και η Άλις Ιβ, που λάμπει, σαν πορσελάνινη κούκλα……που πάει να σου βγάλει να μάτια!

Παρολαυτά, το Some Velvet Morning μοιάζει να είναι περισσότερο σαν…μία Αρθουρ-Σνιτσλερική σπουδή πάνω στη σχέση και τις δυναμικές δύο εραστών που κόλλησε στο Νηλ ΛαΜπιούτ και είπε να την κάνει ταινία, η οποία όμως δεν απογειώνεται… και μένει… περιορισμένη στους τέσσερις τοίχους της θεατρικής της φύσης.

ΥΓ: *SPOILER*ALERT* Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν η…ξώφθαλη ανατροπή στο φινάλε το φτιάχνει όλο ή το χαλάει ακόμα παραπάνω. Μάλλον, το φτιάχνει… ;

Tάσος Κλειδωνόπουλος