"You're the worst" - Season 3: Κριτική

Το καλύτερο/χειρότερο ζευγάρι της τηλεόρασης επέστρεψε για μια τρίτη σεζόν που είχε όλα αυτά που μας έκαναν να αγαπήσουμε τη σειρά από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, αλλά πρόσθεσε layers καφρίλας και ωριμότητας στους χαρακτήρες της σε ισόποσες δόσεις.

Ο Jimmy, η Gretchen και οι απασιότατοι φίλοι τους συνεχίζουν από εκεί που τους αφήσαμε στο τελευταίο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν και μυαλό δεν βάζουν, αλλά τουλάχιστον αντιμετωπίζουν επιτέλους κάποιες από τις συμπεριφορές που κάνουν τον θεατή να αναρωτιέται ποιος είναι πραγματικά ο χειρότερος ανάμεσά τους.

Από τη μία, η Gretchen αποφασίζει να ξεκινήσει ψυχανάλυση για να αντιμετωπίσει την κατάθλιψή της, ενώ ο Jimmy πρέπει να λύσει τα daddy issues του και να γράψει επιτέλους το δεύτερο βιβλίο του. Από την άλλη, η Lindsay αποφασίζει να γίνει μια καλή νοικοκυρά και μέλλουσα μητέρα, ενώ ο σύζυγoς Paul συνεχίζει να την πνίγει... σε βαθμό κακουργήματος με την καλοσύνη του. Τέλος, o Edgar, ο μόνος πραγματικά συμπαθής χαρακτήρας, ψάχνει να βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο για να κοντρολάρει το Σύνδρομο Μετατραυματικού Στρες, αποτέλεσμα της θητείας του στο Ιράκ.

Οι προσπάθειες όλων τους έχουν τα τραγελαφικά αποτελέσματα στα οποία μας έχει συνηθίσει η σειρά, ιδιαίτερα η σχέση ανάμεσα στην Gretchen και την ψυχολόγο της και τα ανορθόδοξα μέσα με τα οποία η Lindsay πιστεύει ότι μπορεί να λύσει το πρόβλημα της βαρεμάρας στο γάμο της. Οι διάλογοι είναι και σε αυτήν τη σεζόν εξαιρετικοί και οι αναφορές στην pop culture δίνουν και παίρνουν, χωρίς να κουράζουν ή να είναι υπερβολικά εξυπνακίστικες.

Η σειρά συνεχίζει να θίγει πιο σοβαρά ζητήματα με τον φρέσκο τρόπο που χειρίστηκε και το θέμα της κατάθλιψης στη δεύτερη σεζόν και παρότι μπορεί κανείς να πει ότι η προσέγγισή της είναι επιφανειακή, αρκεί να θυμηθεί ότι παρακολουθεί μια anti rom com σειρά και όχι το The Wire.

Τo You’re the Worst συνεχίζει έτσι να είναι μια από τις πιο feel good σειρές της αμερικάνικης TV, η οποία φροντίζει να αναπτύσσει τους χαρακτήρες της με κάθε σεζόν. Γιατί καλή η «ανάποδη» θεώρηση των ερωτικών σχέσεων και οι καφρίλες... αλλά είναι ακόμα πιο απολαυστικές όταν οι χαρακτήρες δεν είναι καρικατούρες, αλλά γίνονται λίγο πιο ανθρώπινοι με κάθε επεισόδιο.