"You" season 1: Νέο κόλλημα

Σύνοψη: Ο Joe (Penn Badgley) μένει άναυδος όταν βλέπει την Beck (Elizabeth Lail) να μπαίνει μέσα στο βιβλιοπωλείο στο οποίο ο ίδιος δουλεύει ως μάνατζερ. Ύστερα από μία σύντομη και χαριτωμένη συζήτηση, ο Joe είναι πλήρως ερωτευμένος μαζί της και αφού η Beck πλήρωσε με πιστωτική κάρτα, ο ίδιος δεν δυσκολεύεται να βρεί τα προφίλ της στα social media ή ακόμα και το σπίτι της. Ο Joe μπορεί να έχει την εικόνα του «καλού παιδιού,» αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας stalker, ένας αθέατος διώκτης, που θα κάνει τα πάντα για να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την αγάπη της Beck (δηλαδή θα κάνει τα πάντα για να μπορεί να ελέγχει τη ζωή της).

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Άποψη: Το “You” (το οποίο βασίζεται στο βιβλίο της Caroline Kepnes) αν και αδούλευτο σε αρκετά κομμάτια του, προσφέρει παραπάνω από μία φρέσκια ιδέα. Οι δημιουργοί της σειράς Greg Berlanti και Sara Gamble φαίνεται συνειδητά να δουλεύουν πάνω στα γνωστά καλούπια του είδους rom-com, αλλά με μια πιο σκοτεινή και διεστραμένη ματιά. Για αρχή, ο Joe φαίνεται να είναι αυτό που θέλουν όλες οι γυναίκες: έξυπνος, μορφωμένος, ειλικρινής, και προστατευτικός. Ο Joe όμως, όπως θα δείτε, είναι ένας ψυχοπαθής που θεωρεί πως μόνο αυτός βλέπει την αξία της Beck, που αποφασίζει να την «σώσει» από τις λάθος αποφάσεις ζωής της, από τις σνομπ φίλες της και φυσικά από τους ακατάλληλους γκόμενούς της. Ο σκοπός του Joe είναι να εισχωρήσει στη ζωή της Beck, για αυτό και τη στοιχειώνει στα social media, αλλά και στην πραγματική ζωή της αφού την ακολουθεί συνεχώς.

Αυτή είναι και η πρώτη φρέσκια ιδέα, καθώς η προστατευτικότητα που ονειρεύονται οι γυναίκες συνορεύει με την καταπίεση και την παραβίαση της ιδιωτικότητας. Μήπως τελικά έχουμε δεί τόσες ρομαντικές κομεντί από τη λάθος σκοπιά; Αυτή η κοινωνική κριτική έρχεται σε συνάρτηση με την υπερβολική χρήση των social media, όπου νέοι άνθρωποι ανεβάζουν ολόκληρη τη ζωή τους online, που συχνά είναι μία πιο στυλιζαρισμένη και τελικά ψεύτικη ζωή, χωρίς να συνειδητοποιούν πόσο εύκολο είναι για κάποιον να παρεισφρύσει σε αυτή. Αυτή είναι η δεύτερη φρέσκια ιδέα, η οποία αν και όχι πρωτότυπη, λειτουργεί θαύμα για το “You” αφού η σειρά είναι τόσο ωμή που δε τη σταματά τίποτα. Το επόμενο έξυπνο στοιχείο της είναι ο εσωτερικός μονόλογος του Joe, με τον οποίο ο ίδιος μας μεταφέρει τις σκέψεις του και δικαιολογεί τις πράξεις του. Είναι τόσο τοξικός που είναι πραγματικά αποκρουστικός, παρ’όλα αυτά παρατηρεί ορισμένα πράγματα για τον περίγυρό του, τα οποία πιστεύουμε πως ηχούν γνωστά στα αυτιά όλων μας. Εξ’άλλου δεν είναι τυχαίο που η αφήγησή του Joe γίνεται στο δεύτερο ενικό: ενίοτε μιλά και σε εμάς. Αξίζει να σημειώσουμε πως η σειρά ρίχνει το βάρος της πάνω του, αφού εξαιτίας του προχωρά η πλοκή. Αν η σειρά έστρεφε το βλέμα της στις ζωές των υπόλοιπων χαρακτήρων, θα παρακολουθούσαμε άλλη μία σαπουνόπερα. Επίσης, όσο παρανοϊκός και αν είναι ο Joe, η Beck είναι και αυτή αρκετά φρικτή και τελικά παραμένει το πρότυπο της όμορφής-έξυπνης, αλλά βασικής ξανθιάς (ένα πρότυπο που γυναίκες όπως η Reese Witherspoon στο “Legally Blonde” και η Rosamund Pike στο “Gone Girl” έχουν καταρρίψει) που ο μεγαλύτερος της φόβος είναι να ηγεί μία συμβατική ύπαρξή.

Η πανέμορφη Lail φαίνεται αναποφάσιστη στην ερμηνεία της ορισμένες φορές, αν και φανταζόμαστε πως ίσως το κάνει επίτηδες αφού η αναποφασιστικότητα είναι στοιχείο της Beck. Ο Badgley όμως είναι πολύ καλός, όχι μόνο γιατί στο παρελθόν είχε αναλάβει έναν παρόμοιο ρόλο (Gossip Girl), αλλά γιατί καταφέρνει να γίνει ανατριχιαστικός όταν εξωτερικά δείχνει τόσο συμπαθητικός. Έχει μία σταθερή και ενθαρρυντική φωνή στην αφήγηση, ενώ τα μάτια του δείχνουν κενά από οποιδήποτε είδος συναισθήματος. Ο Joe είναι πραγματικά ο τύπος που πρέπει να αποφύγεις.

Το “You” αξίζει το χρόνο σας γιατί είναι ισομερώς διασκεδαστικό και ανατριχιαστικό. Προχωρά πολύ γρήγορα και αρκετά από τα τεκταινόμενα είναι παρατραβηγμένα, αλλά για τους σκοπούς της σειράς λειτουργούν άψογα. Αν θέλετε κάτι ανάμεσα σε “Gossip girl,” “Killing Eve” και “American Psycho,”  τότε το “You” είναι για εσάς!