"The good cop" season 1: Παρωχημένο

Σύνοψη: Ο Anthony Caruso Jr είναι ένας ευσυνείδητος αστυνομικός στην Νέα Υόρκη. Προσπαθεί πάντα να είναι καλός και τυπικός στην δουλειά του. Κάποια στιγμή θα έρθει να μείνει μαζί του ο πατέρας του, πρώην αστυνομικός που είχε φυλακιστεί. Όταν βρεθεί ένα πτώμα, και ταυτοποιηθεί το όπλο του Caruso, ως το φονικό όπλο, πατέρας και γιος θα είναι οι βασικοί ύποπτοι. Όταν διαλευκανθεί το μυστήριο, ο αστυνομικός θα αναλάβει να λύσει πολλές ακόμα περίεργες υποθέσεις.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Άποψη: Ο Andy Breckman, ο δημιουργός του «Monk», επιστρέφει αυτήν την φορά στο Netflix, μεταφέροντας στην Αμερική την ομώνυμη ισραηλινή σειρά, η οποία έχει ήδη προβληθεί για 2 σεζόν και ετοιμάζεται για τρίτη. Αυτό όμως που παραδίδει δεν είναι τίποτα περισσότερο από το «Monk». Ο καλός μπάτσος της υπόθεσης είναι πάλι ένας ιδιόρρυθμος άνδρας, αυτήν την φορά δεν είναι εμμονικός με την καθαριότητα και την τάξη, αλλά με τους τύπους και να κάνει το σωστό. Από την άλλη, έχουμε το γνωστό και χιλιοαναμασημένο δίπολο καλός-κακός μπάτσος, και στον ρόλο του κακού ο πατέρας του, ο Tony, που έχει φυλακιστεί και πολλές φορές αναμειγνύεται στις υποθέσεις του γιού του. Σε καθένα από τα 10 45λεπτα επεισόδια της 1ης σεζόν βλέπουμε μία διαφορετική υπόθεση, που καλείται να λύσει ο Caruso, μαζί με την συνεργάτιδά του, αλλά και τον πατέρα του, που άλλες φορές αποδεικνύεται εμπόδιο, ενώ άλλες ο από μηχανής θεός.

Όλα αυτά όμως δεν έχουν ψήγμα πρωτοτυπίας, ή έστω ενδιαφέροντος. Είναι παράδοξο που η σειρά αυτή είναι του Netflix, καθώς θυμίζει μία τυπική σειρά του NBC, ABC ή USA (για το τελευταίο έγινε το αρκετά παρόμοιο «Monk»), και μάλιστα ούτε καν σημερινή, αλλά του τέλους των 90s ή των αρχών 00s. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ήταν μία χειρότερη τηλεόραση, ήταν σίγουρα όμως μία πιο συμβατική τηλεόραση, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Το «The Good Cop» επομένως κοιτάει ξεκάθαρα προς τα πίσω, σε μία παλαιότερη τηλεοπτική εποχή. Οι ιστορίες που βλέπουμε, σε σενάρια κυρίως του Breckman, και συνεργατών του από τον «Monk», αδιαφορούν να χτίσουν το έστω υποτυπώδες μυστήριο, εξαιρουμένου του 1ου επεισοδίου με το πτώμα και το φονικό όπλο που «καίει» πατέρα και γιο, καθώς στα περισσότερα υποπτευόμαστε σχεδόν από την αρχή το τι γίνεται, με τις υποθέσεις να λύνονται με πολύ απλό και προφανή τρόπο, χωρίς ιδιαίτερες ανατροπές. Πρόκειται άλλωστε για ένα τυπικό sitcom, που περισσότερο ενδιαφέρεται για τους ήρωες, αν και ούτε αυτούς αναλύει ιδιαίτερα. Οι σχέσεις των ηρώων είναι επιδερμικές, για το παρελθόν τους αγνοούμε σχεδόν τα πάντα, ενώ δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον, ώστε να εξακολουθεί να σε απασχολεί τι θα κάνουν. Ο Josh Groban και ο Tony Danza, ως γιός και πατέρας αντίστοιχα, είναι αξιοπρεπείς στους ρόλους, χωρίς ποτέ να δίνουν το κάτι παραπάνω. Το Netflix φαίνεται πως θέλει να έχει μία τεράστια ποικιλία στο πρόγραμμα του, επομένως δεν αποκλείονται από αυτό ούτε σειρές παλιάς αισθητικής όπως αυτή.