"Twice upon a time" season 1: Υπερπροσπάθεια για πολυπλοκότητα

«Υπάρχουν τρεις τρόποι για να ζήσει κανείς. Μέσα από την πραγματικότητα. Μέσα από τη φαντασία. Μέσα από κάποιον άλλον». Πρόκειται για ένα τσιτάτο του Alexis Daudas που αναφέρεται σε ένα από τα επεισόδια του Twice upon a time, της νέας γαλλικής σειράς που προβλήθηκε στο Netflix. Η εν λόγω φράση αντικατοπτρίζει πλήρως το νόημα της σειράς. Οι προσωπικές ζωές των πρωταγωνιστών δεν μονοπωλούν το ενδιαφέρον του θεατή καθώς σημασία έχει μόνο η σχέση τους και μόνο το ότι ζουν για να είναι μαζί.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Ο Βίνσεντ - Γκασπάρ Ουλιέ (Saint Laurent, Hannibal Rising) είναι νέος και απερίσκεπτος. Η ζωή του και οι επιλογές του καθορίζονται πλήρως από τον χωρισμό του με την Λουίζ - Φρέγια Μάβορ (ABC Murders, Emperor Of Paris). Έχοντας περάσει μήνες διερωτώμενος τι πήγε λάθος στη σχέση του, του δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία. Όχι, όμως από την ίδια την Λουίζ. Παραλαμβάνει έναν ξύλινο κύβο στο σπίτι του που του δίνει τη δυνατότητα να γυρνάει στο παρελθόν. Ο Βίνσεντ χρησιμοποιεί αυτόν τον κύβο για να επιστρέψει στην εποχή που ήταν ακόμη με την Λουίζ. Ωστόσο, δεν είναι τόσο απλό όσο φανταζόταν.

Η ιδέα ίσως να φαίνεται γνώριμη. Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που μια σειρά ή ταινία χρησιμοποιεί το sci-fi για να πραγματευτεί με πιο ενδιαφέρον τρόπο ένα ήδη γνωστό θέμα, όπως για παράδειγμα είδαμε τα προηγούμενα χρόνια να συμβαίνει στο Maniac και το Russian Doll. Ωστόσο κάθε φορά έγκειται στον τρόπο που θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα μέσα αλλά και στον τρόπο που θα παρουσιαστεί.

Το Twice upon a time σίγουρα δεν είναι απογοητευτικό. Δεν καταφέρνει όμως να κερδίσει τον θεατή και να τον καθηλώσει. Η χρήση του sci-fi εδώ έχει μόνο ως αποτέλεσμα να μπερδέψει τον θεατή λόγω των συχνών αναδρομών και να αφήσει αναπάντητα ερωτήματα τόσο για την ίδια την ιστορία όσο και για τους χαρακτήρες. Παράλληλα όμως γίνεται προσπάθεια προσέγγισης του θέματος από μια φιλοσοφική σκοπιά κυρίως μέσα από τους διαλόγους των δυο πρωταγωνιστών, κάτι που απομακρύνει ακόμη πιο πολύ τη σειρά από το να αποκτήσει τη φωνή που θα πει κάτι καινούριο.

Ίσως αν δεν υπήρχαν τα sci fi στοιχεία και αν δεν γινόταν αυτή η υπερπροσπάθεια για πολυπλοκότητα, το Twice upon a time ίσως να ήταν μέχρι και καθηλωτικό. 

5,5 / 10

Άννα Μαρία Χατζηστυλιανού