ΣΕΙΡΕΣ

"Too old to die young" season 1: Εκθαμβωτικό και ρηχό

Δημοσίευση: 22 Ιουλίου 2019, 12:06
Συντάκτης:

Σύνοψη: Το «Too Old to Die Young» ακολουθεί την πορεία του αστυνομικού στο Λος Άντζελες, Martin Jones, ο οποίος έχασε τον συνεργάτη του έπειτα από έναν αιφνίδιο πυροβολισμό. Τότε ξεκινάει η καταβύθιση του ήρωα στον κόσμο της παρανομίας και ανομίας, με πράκτορες της Yakuza, μέλη μεξικάνικων καρτέλ και την ρωσική μαφία να περιπλέκουν τα πράγματα.

Άποψη: Ο Δανός σκηνοθέτης Nicolas Winding Refn το δίχως άλλο είναι ένας καθόλα ιδιαίτερος, ιδιοσυγκρασιακός και εικονοκλάστης σκηνοθέτης που πολλάκις έχει κατηγορηθεί για το στιλ του. Σίγουρα ξέρει πολύ καλά να προβοκάρει και το κάνει με περισσή επιτυχία. Είναι ικανός για το καλύτερο, όπως το «Drive» ή το υποτιμημένο «The Neon Demon» αλλά και για τα χειρότερα όπως το γιουχαϊσμένο στις Κάννες «Only God Forgives». Με την πρώτη σειρά που δημιούργησε παρέα με τον κομίστα Ed Brubaker («Daredevil», «Batman»,  «Captain America») για λογαριασμό της Amazon πετυχαίνει κάτι ενδιάμεσο, να μην απογοητεύει απόλυτα αλλά να πέφτει έρμαιο ενός ελλιπούς και φτωχού σεναρίου.

Για το «The Neon Demon» και όχι μόνο, κατακρίθηκε για επιφανειακότητα, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ίσχυε τότε, μόνο που με την σειρά του είναι σαν να αποδεικνύει στους θεατές τον ορισμό της λέξης.

Για άλλη μια φορά ο σκηνοθέτης επηρεάζεται από τα νουάρ και νεονουάρ προσαρμόζοντάς τα στην δική του σκηνοθετική λογική. Μια έντονη σκηνοθεσία, στυλιζαρισμένη σαν αυτές που μας έχει συνηθίσει, κάνοντας εμφανή από την πρώτη σκηνή την σκηνοθετική του υπογραφή, με λιγομίλητους ήρωες, ιδιαίτερα ο πρωταγωνιστής τον οποίο υποδύεται με αρκετή φυσικότητα ο Miles Teller, που ακολουθεί τον τρόπο παιξίματος του Ryan Gosling στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του στο «Drive». Ανέκφραστο δηλαδή πρόσωπο, ή ίσως προσωπείο, που βρίσκεται κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού αναζήτησης και ανακάλυψης. Οι ήρωες του Refn ποτέ δεν είναι τόσο απλοί όσο μοιάζουν εκ πρώτης όψεως. Ο Martin Jones είναι ένας αντιήρωας στα πρότυπα των αμερικανών αντιηρώων περασμένων δεκαετιών, μετά τον πόλεμο στο Βιετνάμ όταν έγινε της μόδας λόγω της ευρύτερης αμφισβήτησης των ιδανικών, παράλληλα όμως είναι ένας άνθρωπος που ναι μεν παραφέρεται, βγαίνει εκτός των νόμιμων πλαισίων που θα του επέβαλε η ιδιότητα του αστυνομικού, ωστόσο ταυτοχρόνως αυτοψυχαναλύεται, διερωτάται σχετικά με τον εαυτό του. Όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν δεν κατακρημνίζονταν μέσα σε μια σειρά δέκα επεισοδίων, εκ των οποίων τα εννιά ξεπερνούν την μία ώρα και με κάποια από αυτά να φθάνουν την μιάμιση ώρα.

Ως εκ τούτοι, οι σιωπές των ηρώων που έχουμε συνηθίσει τόσο στα νουάρ με τους πάντα λιγομίλητους άνδρες, όσο και σε προηγούμενες ταινίες του Refn, εδώ να μοιάζουν αναγκαίες, ψεύτικες και τραβηγμένες για να γεμίσει ο τηλεοπτικός χρόνος. Συνήθως οι σιωπές ντύνονται από εξαιρετικές μουσικές επιλογές του Cliff Martinez που κάπως απαλύνουν την αβάσταχτη κατά τα άλλα διάρκεια της σειράς για θεατές με γερά νεύρα. Η πλοκή όσο ενδιαφέρον και αν έχει, στον τρόπο δηλαδή που αναπλάθει ένα κόσμο μυστικό και υποδόριο στο Λος Άντζελες με όλα τα νέον και έντονα φώτα να υπερτονίζουν την απόκοσμη ατμόσφαιρα, γρήγορα ξεχειλώνει και γεμίζει με μια πληθώρα κλισέ, από τους ισπανόφωνους διακινητές στα καρτέλ μέχρι τις femmes fatales των νουάρ. Μάτσο άνδρες και παθητικές, όμορφες αλλά αδιόρατες και χωρίς καμία στιβαρή ανάπτυξη χαρακτήρα γυναίκες ίσως συνιστά την μεγαλύτερη αδυναμία της σειράς που παρά την αξιοπρόσεκτη φωτογραφία και την φορμαλιστική αλλά απαράμιλλης αισθητικής σκηνοθεσία, δεν μπορούν να κρυφτούν τα προβλήματα.

 

 

Πρώτη δημοσίευση: 22 Ιουλίου 2019, 12:06
Ενημέρωση: 29 Ιουλίου 2019, 14:54
Συντάκτης:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos