"NCIS: Origins": Φτιάξτε ποπ κορν!

Αν το franchise τού NCIS αποτελεί για εσάς comfort viewing (έστω, guilty pleasure) καλωσορίσατε στο κείμενό μας. 

ΣΧΕΤΙΚΑ"The agency": Κλειστοφοβική, υποβλητική κατασκοπεία

Όπως προδίδει ο τίτλος, κάνουμε βουτιά στο παρελθόν, στη “γένεση” του Λιρόι Τζέθρο Γκιμπς. Ο πεπειραμένος αρχηγός τής ομάδας NCIS είναι ο συνδετικός κρίκος μίας σειράς που προβάλλεται επί 22 ολόκληρους κύκλους. Το παρελθόν του παρέμενε εν μέρει μυστήριο -ένα σκοτάδι που φώτιζε κατά σημεία το σενάριο, όμως δεν είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε από τι υλικό είναι πλασμένος. Τώρα, με τη νέα σειρά της CBS Studios, όλα θα έρθουν στο φως, δια στόματος του κεντρικού χαρακτήρα.

Ο Γκιμπς του σήμερα αποτραβήχτηκε στο βουνό: στήνει σκηνή, κόβει ξύλα, ανάβει φωτιά και γεμίζει το ημερολόγιό του με αναμνήσεις. Είναι 1991. Μετά τη δολοφονία τής γυναίκας και της κόρης του από έμπορο ναρκωτικών ο νεαρός Λιρόι παρουσιάζει αυτοκτονικές τάσεις και νοσηλεύεται μερικούς μήνες. Γυρίζει στην Καλιφόρνια ως νεοσύλλεκτος της ομάδας NIS – Naval Investigative Service στο Στρατόπεδο Πέντλτον, υπό τις διαταγές τού θρυλικού αρχηγού Μάικ Φρανκς. Συνεργάζεται με ταλαντούχους και ιδιάζοντες πράκτορες σε απαιτητικές υποθέσεις ανθρωποκτονιών ενώ πασχίζει να κατευνάσει τούς δαίμονες που τον στοιχειώνουν.

Η σειρά εκτυλίσσεται στα ευλογημένα ‘90s, την τελευταία δεκαετία πολύ καλής μουσικής (δική μας εκτίμηση) και πραγματικά άνετων ρούχων (εξίσου υποκειμενική γνώμη). Πέρα από το μουσικό blast from the past, θα θυμηθούμε οι παλιοί και θα μάθουν οι νέοι πώς έβγαινε η μέρα χωρίς smartphone, χωρίς internet, χωρίς υπολογιστή στη δουλειά ή στο σπίτι. Τα πάντα γίνονται “στο χέρι”: η αρχειοθέτηση των αποδεικτικών στοιχείων, ο συσχετισμός modus operandi με παλαιότερες υποθέσεις, η ανάλυση των ευρημάτων, ακόμα και το οργισμένο κλείσιμο του τηλεφώνου με κρότο πάνω στο γραφείο ξεχειλίζει νοσταλγία, μολονότι δε μας λείπει η εποχή τής μειωτικής αντιμετώπισης των γυναικών στην εργασία. Η πράκτορες Λάλα Ροντρίγκεζ και Βέρα Στρίκλαντ ενσαρκώνουν τη νέα γενιά γυναικών που ζητά τον δικό της ζωτικό χώρο στην ανδροκρατούμενη δημόσια σφαίρα.

Η σειρά είναι καλύτερη -πολύ καλύτερη- από τη “μητρική” NCIS, τόσο στην παραγωγή όσο και στις ερμηνείες. Ο Όστιν Στόουελ παραδίδει αξιοπρεπή ερμηνεία σαν Λιρόι Γκιμπς, με καταπνιγμένες εντάσεις και ευάλωτο βλέμμα. Η Μάριελ Μολίνο φτιάχνει μια αινιγματική και σκοτεινή Λάλα Ροντρίγκεζ. Παρόλα αυτά, σε κάθε διανομή που σέβεται τον εαυτό της θα βρεθεί ένας αβανταδόρικος ρόλος από ηθοποιό που φαίνεται να το απολαμβάνει. Ο Κάιλ Σμιντ το παίρνει επάνω του: δίνει πληρότητα στην αρχετυπική φιγούρα τού Μάικ Φρανκς με σαγηνευτικό southern drawl, εκρήξεις και εξάρσεις που προστατεύουν μια ευαίσθητη καρδιά.

Προσεγμένη φωτογραφία, φωτισμός που δε μας μαυρίζει την ψυχή στις σκοτεινές σκηνές, εκφραστικές ερμηνείες σε ήπιο, υπόκωφα τεταμένο ρυθμό. Η σκηνοθεσία και το σενάριο στοχεύουν σε αναπτυσσόμενους στεγανούς χαρακτήρες σε αντίθεση με ορισμένες ερμηνείες-καρικατούρες του πρωτότυπου. Πλοκή φτιαγμένη από ανεξάρτητες υποθέσεις προς επίλυση χτισμένες γύρω από τον κεντρικό αφηγηματικό άξονα της αναγέννησης του Γκιμπς. Φτιάξτε ποπκόρν!

Σαπφώ Καρδιακού